صفحه نخست » حمایت از حیوانات » روزانه های پرشین پت

"ویلی آستین"قهرمان پیشین جهان است و یک مربی قدرت بدنی که بطور بین المللی شناخته شده است و شخصی که از صمیم قلب وقت، فعالیت ها و عشقش را وقف بهبود جامعه می کند. او قهرمان مسابقات جهانی وزنه برداری عاری از دارو در سال ۱۹۹۰ و یکی از بنیانگذاران موسسه "آستین" است که تجاربش را به عنوان یک ورزشکار کاملا گیاهخوار و تعهدشبرای کمک به دیگران کهشیوه زندگی سالمی را برگزینند در اینجا مطرح می کند:

در "دانشگاه واشنگتن" و در یکی از برنامه های فوتبال ممتاز دانشکده ای در کشور در آن زمان بود که "ویلی آستین" حرفه ورزشکاریش را بعنوان کورنربک تیم فوتبال "هاسکی" شروع کرد. او مصمم بود که در هر دو نقش دانشجویی و ورزشکاری موفق شود، پشتکاری که هنوز با هر کاری که انجام می دهد هنوز با خود دارد
وقتی فوتبال بازی می کنید، می خواهید بهترینی باشید که می توانید در میدان فوتبال باشید و همچنین شما می خواهید عاری از جراحت باشید. بنابراین وقت زیادی صرف شد تا در سطحی باشیم که دانشگاه "واشنگتن" می خواست. و در واقع، مثل یک شغل تمام وقت بود. شاید کمی بیشتر از آن. من در ساعت ۶ صبح بیدار می شدم و احتمالا سعی می کردم سریع یک صبجانه بخورم. و از آنجا، همه این مدت را تا ساعت ۲ یا ۲ ونیم کلاس داشتیم. و از آنجا، ما در تمرین جلسه تیمی در ساعت ۲ و نیم بعد از ظهر باید می بودیم. و شاید تا ساعت ۷ و نیم۸ شب در زمین فوتبال بودیم.





من یک شغل تابستانی در "وای.ام.سی.آ" داشتم و تصمیم گرفتم آن را امتحان کنم. البته وزنه برداری و آموزش قدرت بدنی قسمتی از فوتبال بود. شما واقعا باید آموزش قدرت بدنی ببینید بمنظور اینکه قوی بمانید و عاری از جراحت باشید. بر حسب رویدادهایی که من در آن رقابت کردم وزنه بردارییک ضرب، پرس روی نیمکت، و کوشش بیهوده بود. با انجام آن و وارد شدن به تمرین کوچکی و مسابقات، فکر کردم که،"وای، من می توانم این را انجام دهم"! کسی مرا وارد اولین مسابقه ام کرد؛ در واقع قبل از اینکه به من بگویند، اول مرا وارد کردند. و من رفتم و خیلی خوب کار کردم. من در سومین جایگاه قرار گرفتم و اینطور احساس کردم بدون هیچگونه آموزشی در وزنه برداری، "فکر کردم من توانستم اینکار را انجام دهم خیلی خوبه اگر آموزش ببینیم." و از آنجا، من در مسابقه بعدی وارد شدم و من را برای آن آماده کردند و آموزش دیدیم و من بردم! و بقیه اش اینست، "شما مرا درگیر کردید! من در این ورزش هستم".



مسابقات جهانی قهرمانی وزنه برداری در سال ۱۹۹۰ در پاریس، فرانسه، برگزار شد و چیزی درباره آب آنجا یا چیزی درباره اتمسفر آنجا بود که من چشمگیرترین مسابقه را در کل زندگیم داشتمو رکورد جهانی را ثبت کردم، چندین عنوان عاری از دارو، و من در مسابقات جهانی به قهرمانی رسیدم و تجربه ای بود که دوست داشتم افراد بسیاری دیگر به آن برسند.





من مربی افراد زیادی در مسابقات منطقه ای بودم و همینطور برای قهرمانان کشوری و قهرمانان جهانی. یک روز از خودم پرسیدم، چون من بین ورزشکار بودن و مربی بودن مانده بودم: "ویلی، چه چیزی در زندگی دوست داشتی؟ آیا ۱۰ بار قهرمان ملی و جهانی بودن را دوست داشتی یا مربیگری ۱۰ قهرمان جهان را ترجیح می دادی؟" من ترجیح می دادم مربی ۱۰ قهرمان ملی باشم تا اینکه ده بار قهرمان شوم.

"ویلی آستین"، ورزشکاران حرفه ای برجسته ای مانند بازیکنان لیگ ملی فوتبال (ان.اف.ال.)، مثل "مایکل سینکلیر" از باشگاه Seattle Seahawks و "ری روبرتز" از باشگاه Detroit Lions را آموزش داده است.



فکر می کنم این فرصت بزرگی است و یک امتیازی است که قادر باشی با ورزشکاران از همه نوع از دبیرستانی، دانشگاهی، و حرفه ای کار کنی. من واقعا از کار کردن با ورزشکار حرفه ای لذت می برم زیرا این چیزی است که آنها باید داشته باشند تا اینکه نفر اول رشته ی ورزشی شان باشند. فرصت دیگری که ما بدست آوردیم اینست که ورزشکاری داریم که می آید و با جوانان و خانواده ها صحبت می کند. تقدیر من، احساس می کنم این است که بتوانم با افرادی که ورزشکار نیستند، افرادی که در تناسب اندام مشکل دارند، در خوردن چیزهای سالم مشکل دارند؛ افرادی که از بیماریهای مزمن و شیوه زندگی غیرمتحرک رنج می برند، افرادی که اضافه وزن دارند، کار کنم. من مربی وزنه برداری هستم و آموزش می دهم و هر روز به جوانان، خانواده ها و افراد جوان و پیر و کارآموز وزنه برداری را تمرین می دهم. بغیر از وزنه برداری،من به دلایل سلامتی نیاز زیادی دیدم که تناسب اندام را ارتقاء داد، نه تنها آموزش قدرت بدنی بلکه آموزش کار استقامتی،انعطاف پذیری و همچنین تغذیه.




شما می دانید بعنوان یک ورزشکار و یک مربی، تقاضا و نیاز جامعه به ترویج سلامت بهتر را می بینید. شما باید آنچه ترویچ می کنید، خود انجام دهید. احساس کردم که نیاز دارم رژیم غذاییم را تغییر دهم اگر که بخواهم از تغییر رژیم غذایی بسیاری افراد دیگر حمایت کنم. برای سالمتر شدن، برای طول عمر بیشتر، برای اینکه روی سیاره مدت زیادی باشید تا که بتوانید با تعدادی از افراد در تماس باشید که من دوست می دارم قبل از ترک اینجا در تماس باشم. و برای اینها ابتدا رژیم گیاهخواری مهم است و من اینطور بتدریج یک وگان (گیاهخوار کامل) شدم.


فکر می کنم مهم اینست که شما کالری مناسب به بدنتان وارد کنید. با قاطعیت زیاد شما بایستی غذای متنوعی داشته باشید که همان مقدار کالری و غذای مغذی مناسبی که شما با خوردن گوشت دریافت می کردید به شما بدهد. و راههای بسیار زیادی وجود دارد که شما بعنوان یک گیاهخوار با خوردن پروتئین مناسب و کربوئیدراتها می توانید ادامه دهید. بعنوان یک ورزشکار، من می خواهم بگویم که اگر شما می خواهید یک وگان یا گیاهخوار بشوید، من حقیقتا احساس می کنم که روده بزرگ شما، درون شما، بدن شما، احتمالا در این مورد شاد خواهد شد.



وقتی من وارد "دانشگاه واشنگتن" شدم، رشته من الهیات بود و همینطور که من به جلو می رفتم،آن تا حدی مرا بهکار اجتماعی وارد کرد.






ما سلامتی و تندرستی جوانان، خانواده ها، مدارس، مراکز مخلتف، جوامع دینی را ترفیع می دهیم؛ ما سال گذشته حدوداً با ۳ هزار نفر کار کرده ایم. من فکر می کنم بزرگترین کاری که من به آن افتخار می کنم، برنامه پیشرفت جوانان ما است که توانسته است جوانان دیگر را آموزش دهد تا بروند و به جوانان جامعه شان کمک کنند و من فقط امیدوارم و آرزو دارم که همچنان بتوانیم به رشد این اقدام ادامه دهیم تا جامعه مان امن تر، سالمتر، باشند و سیاره بهتری داشته باشیم.


علاوه بر سلامت فیزیکی، "آستین" مطمئن است که او نیز هر روز از نظر معنوی بخوبی تعذیه می شود. او شعارش را توضیح می دهد: "اگر از خواب بلند شوم و احساس کنم که آفریدگار با من نخواهد بود، آنوقت آن روز بیرون نخواهم رفت."

من به آماده کردن خودم برای آن روز معتقدم. من معتقدم صبح از خواب برخیزم و قبل از ترک خانه دعا و مراقبه کنم. و من اینطور احساس می کنم که در واقع این روش برای من است. و اگر وقتی خانه را ترک می کنم از همه جهت متمرکز نباشم برای من غیر ممکن خواهد بود که اثر مثبتی بر زندگی دیگران که به آنها خدمت می کنم، داشته باشم. من فکر می کنم مراقبه و دعا به اندازه غذا خدمت می کنند و هم بعنوان استراحت می باشند. من احساس می کنم اگر یک روز طولانی داشته باشم، که افراد زیادی را دیده باشم و تنها در شب چند ساعت برای خواب داشته باشم، فکر می کنم داشتن یک مراقبۀ خوب، می تواند شما را رها سازد و شما را پر از انرژی کند که شما برای انجام کارهای آن روز لازم دارید.

Click this bar to view the full image.

هر سال در ژانویه یک گردهمایی داریم که "ماه ملی مربیگری" را جشن می گیریم و بنابراین، همه مربیان از همه سراسر کشور دور هم جمع می شوند تا این رویداد بزرگ را جشن بگیرند و بخاطر مربیگری ام یک جایزه به من داده شد. گرچه مقدار زیادی از این را من بوجود آورده ام، فکر می کنم این کار واقعا توسط همکارانی که با من کار کردند که به من کمک کردند، مربیان ما، جوانان ما، خانواده های ما، انجام شده است. بنابراین از طرف همه آنها و "موسسه آستین"، من از تسهیم این جایزه بخاطر فعالیت مربیگری مان در جامعه، خوشحال بودم.