مطالعات نشان داده كه هرگونه سوء تغذیه دوران بارداری و قبل از بارداری روی سلامت كوتاه مدت و بلند مدت كودك تاثیر می گذارد و مادرانی كه با سوء تغذیه و با وزن كم وارد بارداری می شوند و در دوران بارداری هم از تغذیه مناسب برخوردار نیستند و وزن شان به اندازه ی مناسب اضافه نشده، بچه های شان در دوران جنینی برای حفظ حیات، برنامه ریزی می كنند تا حتی با امكانات كم به حیات ادامه دهند، اما بعد از تولد با قد كوتاه و وزن كمتر به دنیا می آیند. این بچه ها در معرض خطر چاقی مفرط و بیماری های قلبی - عروقی قرار دارند.
و البته در مقابل، مادرانی كه با وزن زیاد و چاقی وارد بارداری می شوند باز هم برنامه ریزی نامناسب و دریافت مواد مغذی به مقدار زیاد موجب می شود نوزاد با وزن بیشتری به دنیا بیاید و به همان نسبت در معرض خطر چاقی مفرط و بیماری های مزمن باشد.
اضافه وزن مادر روی عمر نوزاد تاثیر می گذارد
معمولا خانم‌ها در دوران بارداری مقداری وزن اضافه می‌كنند كه البته این میزان طبیعی است یعنی به گفته این محققین، زنی كه قبل از بارداری وزن طبیعی داشته، باید در طول دوران بارداری بین 11 تا 16 كیلوگرم وزن اضافه كند.اما اگر از میزان طبیعی بیشتر شود، نوزاد در معرض خطر جدی قرار می گیرد.
تحقیقات منتشر شده در مجله انجمن پزشكی آمریكا نشان می دهد نوزادانی كه از مادران چاق یا دارای اضافه وزن متولد می شوند، در دوران بعدی زندگی خود با مشكل اضافه وزن و چاقی روبرو خواهند شد.
محققین آمریكایی با مطالعه بیش از پانصد هزار مادر كه همگی دو فرزند داشتند (برای امكان مقایسه) به این نتیجه رسیدند كه به ازای هر یك كیلوگرمی كه مادر در دوران بارداری اضافه می‌كند، به وزن جنین 7 گرم افزوده می‌شود. بر این اساس، مادرانی كه در دوران بارداری بیش از 24 كیلوگرم وزن اضافه می‌كنند، نوزادانی به دنیا خواهند آورد كه در مقایسه با نوزادان مادرانی كه 8 تا 10 كیلو وزن اضافه می‌كنند به طور متوسط 150 گرم سنگین‌تر هستند. به عنوان نمونه، احتمال این كه نوزاد با وزن بالای 4 كیلوگرم به دنیا بیاید، در مادرانی كه بیش از 24 كیلوگرم اضافه وزن در دوران بارداری داشتند، دو برابر بیشتر می‌شود.
نكته مهم این‌جاست كه نوزادان چاق با احتمال بسیار بالا، در طول زندگی آینده خود افراد چاقی خواهند بود و این امر روی سلامت و طول عمر آن‌ها تاثیر می‌گذارد. همچنین احتمال بیماری‌هایی مانند آسم، سرطان و اتوپی در این كودكان افزایش می‌یابد.
همچنین تحقیقات دیگری كه در آمریكا انجام شده، بیش از پانصد هزار مادر كه همگی دو فرزند داشتند (برای امكان مقایسه) را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند كه به ازای هر یك كیلوگرمی كه مادر در دوران بارداری اضافه می‌كند، به وزن جنین 7 گرم افزوده می‌شود. بر این اساس، مادرانی كه در دوران بارداری بیش از 24 كیلوگرم وزن اضافه می‌كنند، نوزادانی به دنیا خواهند آورد كه در مقایسه با نوزادان مادرانی كه 8 تا 10 كیلو وزن اضافه می‌كنند به طور متوسط 150 گرم سنگین‌تر هستند. به عنوان نمونه، احتمال این كه نوزاد با وزن بالای 4 كیلوگرم به دنیا بیاید، در مادرانی كه بیش از 24 كیلوگرم اضافه وزن در دوران بارداری داشتند، دو برابر بیشتر می‌شود.
نكته مهم این‌جاست كه نوزادان چاق با احتمال بسیار بالا، در طول زندگی آینده خود افراد چاقی خواهند بود و این امر روی سلامت و طول عمر آن‌ها تاثیر می‌گذارد. همچنین احتمال بیماری‌هایی مانند آسم، سرطان و اتوپی در این كودكان افزایش می‌یابد.
چاقی مادر می تواند تاثیر منفی روی رشد مغز نوزاد بگذارد
نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد نوزادانی كه از مادران چاق متولد می شوند در معرض خطر فقر آهن هستند و این كمبود می تواند تاثیر نامطلوبی بر روی رشد مغزی جنین داشته باشد.
«آهن» یك املاح معدنی حیاتی است كه در تمام سلول‌های بدن وجود دارد. این عنصر مهم به عنوان یك تركیب اصلی در هموگلوبین خون به حمل و جابجایی اكسیژن از ریه‌ها به سایر اعضا و بافت‌های بدن كمك می‌كند.
به گفته متخصصان، افرادی كه در خون آن‌ها به اندازه كافی آهن وجود ندارد، ممكن است كمتر از حد طبیعی دارای گلبول‌های قرمز خونی باشند و این حالت كم خونی ناشی از فقر آهن نامیده می‌شود.
وقتی زنی باردار است آهن از طریق روده به جفت منتقل می شود، اما معلوم نیست فاكتور چاقی در مادر چگونه روی وضعیت آهن در بدن جنین تاثیر می گذارد.
وضعیت دریافت آهن در دوران جنین فاكتور بسیار مهمی است چرا كه ۵۰ درصد آهن مورد نیاز برای رشد جنین، قبل از تولد دریافت می شود.
در این بررسی ها متخصصان دانشگاه ویسكونسین در مادیسون۲۸۱ مادر و نوزاد را مورد مطالعه قرار دادند. شاخص توده بدنی این مادران پیش از وضع حمل اندازه گیری شد.
هم چنین مقدار آهن بدن جنین نیز از طریق آزمایش روی خون بندناف محاسبه شد.
نتایج این بررسی ها تایید كرد كه چاق بودن مادر در زمان بارداری می تواند روی سطح آهن بدن نوزاد تاثیر منفی داشته باشد.
ذخایر اهن بدن نوزاد كه از مادر خود در یافت كرده است تنها برای ۴ تا ۶ ماه اول تولد در نوزادان رسیده و در نوزادان نارس تا ۲ ماه اول تولد كافی می باشد .بعد از این سنین در صورت عدم در یافت اهن كافی علایم كم خونی ظاهر می شود . در كل میتوان گفت سن شیوع كم خونی فقر اهن در كودكان ۹ تا ۲۴ ماهگی است.