اين سوال را خيلي از علاقه مندان يا كساني كه با تجويز اين سيستم مخالف هستند مي‌پرسند و بايد بگوييم كه (به غير از مواردي اندك) گياهخواري باعث كمبود هيچ كدام از موارد نامبرده در بدن نمي‌شود.
مثلاً در مورد پروتئين‌ها مي‌توانيد به اين آمار و ارقام توجه كنيد.
۱۱/۰ از سيب‌زميني ۸% از پرتقال و ۲۶% از لوبيا را پروتيئن تشكيل مي‌دهد.اگر فكر مي‌كنيد اين درصد از پروتئين ناچيز است پس بگذاريد مثال ديگري بزنيم.
نوزادان با تغذيه از شير مادر طي ۶ماه اول زندگي وزنشان دوبرابر مي‌شود و پروتئين لازم براي اين افزايش وزن حيرت انگيز را فقط از طريق شير مادر بدست مي‌آوردند. حالا فكر مي‌كنيد شير مادر حاوي چند درصد پروتئين است؟
تنها ۵% از شير مادر از پروتئين تشكيل شده است، پنج درصد ناقابل ! از همه اينها گذشته مگر يك آدم زنده روزانه به چه مقدار پروتئين احتياج دارد.اين مقدار كه به نام RDA شناخته ميشود ۸% است (۸% به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) يعني يك فرد ۶۰ كيلويي روزانه ۴۸ گرم پروتئين ميخواهد البته ورزشكاران و آنهايي كه فعاليت بدني شديدتري دارند، ممكن است به مقادير بيشتري (۱ تا ۵/۱ گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) پروتئين نياز داشته باشند، اين مقدار پروتئين به آساني از طريق گياهخواري نيز تأمين مي‌شود گذشته‌از اينها، مصرف بيش از حد پروتئين مي‌تواند عوارض ناخوشايندي مانند مشكلات استخواني و آسيب‌هاي كليوي در پي داشته‌ باشند اگر بيش از آنچه بدن نياز دارد پروتئين مصرف كنيد يكي از اين دو اتفاق برايتان پيش خواهد آمد. يا پروتئين اضافه در فرايندهاي اكسيد‌اسيون تجزيه مي‌شوند و به شكل موادي در مي‌آيدكه به كليه‌ها آسيب مي‌رساند و يا اينكه به شكل چربي در بدن ذخيره مي‌شود. هيچ يك از اين دو اتفاق هم چندان خوشايند نيست؟
[h=4]اما پروتئين حيوان چيز ديگري است!
[/h]بله محققان به پروتئين منابع حيواني مي‌گويند پروتئين كامل چرا؟ چون هر ۹ اسيدآمينه «ضروري» در آن وجود دارد از طرف ديگر هيچ منبع گياهي واحدي را نمي‌شناسيم كه اين ۹ اسيد آمينه ضروري را به صورت يكجا در اختيارمان بگذارداما جاي نگراني نيست! چرا كه با مصرف تركيبي از منابع گياهي مختلف مي‌شود تمام اين اسيد‌آمينه‌هاي مورد نياز براي بدن را تأمين‌ كرد مثلاً وقتي فردي برنج با لوبيا مصرف مي‌كند يا هنگامي كه براي صبحانه كره بادام زميني بر روي نان خود مي‌مالد در واقع به پروتئين كامل دست مي‌يابد.در واقع مخلوطي از حبوبات و غلات و انواع مغزها چون(بادام زميني ، فندق، بادام، گردو و عسل) نيز اين خاصيت را مي‌‌تواند داشته باشد البته ضرورتي ندارد كه الزاماً هر روز تركيبي خاص از مواد گياهي را مصرف كنيد تا به پروتئين كامل دست پيدا كنيد فقط كافي است برنامه غذايي‌تان متنوع باشد.(البته با مشورت يك متخصص تغذيه)
[h=4]مواد معدني را در كدام غذاها مي‌توان يافت؟[/h]موادي چون آهن، كلسيم، روي، پتاسيم،… را نيز مي‌توان از منابع گياهي نامبرده استفاده كرد.
آهن: به دو شكل‌همي(heme) وغير همي (non-heme) وجود دارد كه نوع اول آهن متصل به رنگدانه هم است و از غذاهاي حيواني تامين مي‌شود و نوع دوم آهني است كه فاقد اين رنگدانه‌ مي‌باشد.
غذاهاي گياهي حاوي اين نوع آهن هستند(non-heme) اما نكته مهم اين است كه نوع غير همي كمتر از نوع همي بوسيله بدن جذب مي‌‌شود. جذب آهن از غذاهاي گياهي ۱۰-۱ در صد و از غذاهاي حيواني ۲۰-۱۰ درصد مي‌باشد به همين جهت براي افزايش جذب آهن از غذاهاي گياهي مصرف همزمان يك منبع ويتامين ث مانند آب پرتقال، سبزيجات داراي برگ تيره ، گل كلم ، گوجه فرنگي يا مركبات به گياهخواران توصيه مي‌شود. منابع عمده آهن در رژيم گياهخواري عبارتند از:
باقلاي خشك، اسفناج، سبزيجات برگ دار، سبزيجات تيره، دانه‌ها حبوبات، همه انواع نان گندم، گياهان تيره، نخود ياحبوبات بويژه‌ عدس و لوبياي قرمز، زرد آلو و انجير.
روي: همه انواع دانه‌ها، نان گندم، آجيل، عدس،مخمر آبجو، سبزيجات، جوانه گندم.
كلسيم: كلم سبز، كلم پيچ، شلغم، كنجد، مغز بادام، عصاره سوياي غني شده، دانه‌ها، جوانه‌ها، تخمه آفتابگردان، ميوه‌هاي خشك وآب پرتقال.
پتاسيم: بهترين منبع پتاسيم موز است گرچه اسفناج و سيب زميني نيز منابع گياهي خوبي براي آن هستند.