گروهي از تصويربرداران نشنال جئوگرافي به همراه زيستشناسي از دانشگاه نبراسكا لينكلن از زباندرازترين پستاندار جهان تصويربرداري كردند.
اين موجود كه يك گونه كمياب از خفاشهاست، درازترين زبان را در ميان پستانداران دارد. اين گونه كه «خفاش شهدخوار لبلولهاي» نام دارد، سال 2005 در اكوادور كشف شد.
اين خفاش حدود پنج سانتيمتر طول دارد، اما طول زبانش به 9 سانتيمتر ميرسد؛ يعني زبان اين خفاش يك و نيم برابر طول بدنش است.
ناتان موچالا زيستشناسي كه به كشف اين گونه در جنگل مهآلود آندين كمك كرده است، درباره اين گونه خفاش ميگويد: «اين خفاشها ميتوانند در نزديكي سطح زمين پرواز كنند و از اين نظر شبيه مرغ مگس هستند.»
تصويربرداران نشنالجئوگرافي با استفاده از دوربينهاي ويدئويي با كيفيت تصويربرداري بالا موفق شدند براي نخستينبار از اين خفاش هنگام مكيدن شهد يك گل لولهايشكل (Centropogon nigricans) تصاويري را ضبط كنند.
ويدئويي كه نشنالجئوگرافي منتشر كرده است، اين جاندار را در حال مكيدن شهد گل با زبان دراز خود نشان ميدهد.
در تصاوير كلوزآپ اين ويدئو زبان اين خفاش مثل يك مار وارد گردن بلند گل ميشود و زماني كه زبان به شهد ميرسد، تغييرشكل ميدهد و اطراف آن خاردار و داراي برآمدگي ميشود.
درست پيش از اين كه خفاش زبان خود را به جاي اوليه بازگرداند، برآمدگيهاي اطراف آن از بين ميرود و همين وضعيت موجب ميشود شهد گل را تا جايي كه ميتواند بالا بكشد.
خفاش Anoura fistulata وقتي كه از شهد اين گل تغذيه نميكند، زبان خود را در قفسه سينهاش نگهداري ميكند.
گفتني است تصويربرداران نشنالجئوگرافي براي گرفتن اين تصوير از درازترين زبان دنيا به اكوادور سفر كردند.
موچالا و گروه وي با خفاشي كه به دام انداخته بودند، در اكوادور منتظر آنها بودند. فيلمبرداري در يك چادر ويژه صورت گرفت كه خفاش ميتوانست در آن آزادانه پرواز كند. براي گرفتن تصوير زبان يك حفره كوچك در پايه گلدان ايجاد شد، آنها دوربين را درون اين حفره قرار دادند و تصاوير كلوزآپ زيبايي تهيه كردند.
ابتداي كار، خفاشها به دليل حضور انسانها و نور شديد دوربين ترسيده بودند و به گل نزديك نميشدند، اما سرانجام براي خوردن شهد به گلها نزديك شدند.
موچالا درباره شيوه تغذيه و شكل خاص لبهاي اين خفاش ميگويد: «تغييرات آناتوميك و رفتارهاي تغذيهاي اين خفاش احتمالا با شكل گلهاي زنگولهمانند و دراز Centropogon nigricans ارتباط دارد.
خفاش شهدخوار لبلولهاي در هر بار تغذيه، مقدار زيادي از گرده گل را با خود به سمت گل ديگري حمل ميكند و به اين ترتيب به گردهافشاني اين گل كمك بسياري ميكند.»