این گیاه به‌طور وسیع در باغ‌های کشورهای اروپایی نیز کشت می‌شود...
این گیاه امروزه در شمال کشورمان نیز کشت می‌شود و گونه‌های بومی‌ای نیز از جنس Lippia در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری وجود دارند.
به‌لیمو، درختچه‌ای است خزان‌پذیر از خانواده شاهپسند که ارتفاع آن به 3 تا 5 متر نیز می‌رسد. برگ‌های این گیاه به صورت کشیده و به رنگ سبز کمرنگ هستند و به‌صورت دسته‌های سه‌تایی روی ساقه‌شان قرار می‌گیرند. گل‌های این گیاه به رنگ بنفش کمرنگ به‌صورت گل آذین پانیکول در انتهای ساقه وجود دارند.
به‌لیمو برای رشد به هوای گرم، نور فراوان و رطوبت بالا نیاز دارد و به سرما حساس است. برای رشد به خاک‌هایی با بافت سبک نیازمند است و pH خاک مناسب برای این گیاه 5/6 ذکر شده است.
قلمه‌زدن در فصل تابستان بهترین روش برای تکثیر به‌لیمو است. بهتر است جهت ریشه‌دار شدن قلمه‌ها، آنها را مدتی در زیر سایبان قرار دهیم.
برگ‌ها و پیکر رویشی تازه این گیاه، حاوی اسانسی است که بوی لیمو می‌دهد و آنچنان عطر دلنشینی دارد که همیشه به عنوان یک گیاه معطر در باغ‌های سلطنتی اسپانیا کشت می‌شده است. ترکیب اصلی اسانس به‌لیمو سیترال است.
به‌لیمو خواص درمانی زیادی دارد. این گیاه دارای خاصیت تب‌بر، مسکن، ضدنفخ، موثر در هضم غذا و آرامش‌بخش است.
اگر بخواهیم به اعصابمان كمی آرامش بدهیم، كافی است مقداری چای به‌لیمو بنوشیم. این دم كرده فوق العاده آرام‌بخش و تسکین‌دهنده اعصاب است. اسانس این گیاه در صنایع غذایی و در تهیه انواع عطر و ادکلن بسیار کاربرد دارد. به‌لیمو یکی از گیاهانی است که امروزه در باغ‌های آروماتیک کشورهای اروپایی به‌وفور کشت می‌شود.