: این روزها صحبت از آن است که امید به زندگی در میان مردان و زنان ایرانی افزایش یافته و همین امیدواری رمز طول عمر بسیاری از مردم است با این وجود کمتر به افرادی که طول عمری بالای ۱۲۰ دارند برخورده ایم، اما در ابرکوه پیرمردی زندگی می کند که تاکنون ۱۲۶ بهار را دیده است.
عباس فلاح زاده، پیرمرد ابرکوهی است که با زندگی سالم، استفاده از غذاهای سالم، کار و تلاش و پیاده روی توانسته به سن ۱۲۶ سالگی برسد. اطلاعات شناسنامه ای عباس فلاح زاده می گوید متولد ۱۲۷۹ شمسی است ولی به گفته بعضی از آشنایان، خودش بارها اظهار کرده است که در هنگام دریافت شناسنامه ۱۵ سال سن داشته است. با تحقیق انجام شده توسط خبرنگار مهر بسیاری از مردم در زمان شروع ثبت اطلاعات سجلی به دلایلی و از جمله ترس از اجباری رفتن (سربازی رفتن) سن واقعی خود را به ماموران اعلام نمی کردند که اگر به این دلایل استناد کنیم او اکنون پیرمردی ۱۲۶ ساله است که می تواند پیرترین فرد جهان نیز لقب بگیرد. اگر به اطلاعات شناسنامه ای او نیز بسنده کنیم او اکنون مسن ترین مرد ایرانی است. وی همه عمر خود را چوپانی کرده است و از همین درآمد شش دختر و یک پسر خود را سامان داده است.
فلاح زاده که در شهر مهردشت بخش بهمن ابرکوه ساکن است در این سن در سلامت کامل به سر می برد و بنا به معاینات پزشک همراه ما، دچار هیچ ناراحتی فشار خون و چربی نیست و ضربان قلب و نبض وی طبیعی است. هنوز کارهای روزانه خود را خود انجام می دهد، پا به پای جوانان قدم بر می دارد، به یاد دوران جوانی به شیردوشی می پردازد و فرائض دینی خود را به درستی انجام می دهد. نزدیکان او رمز سلامتی وی را استفاده از شیر و لبنیات و کار کردن و به خصوص پیاده روی های طولانی در هنگام چوپانی در طول یک عمر کار و زندگی می دانند و هنوز هم برای دیدار اقوام خود در شهر مهردشت پیاده کوچه ها را طی می کند.
فلاح زاده فردی قابل اعتماد برای مردم به شمار می رود و بزرگ فامیل است. به درخواست ما و با نوای نی می خواند و یاد از جوانی می کند. همسرش می گوید: شوهرم یک عمر در کوه و دشت به کار چوپانی پرداخته است و رمز سلامتی وی پیاده روی و استفاده از لبنیات است و به همین دلیل به دکتر هم مراجعه نمی کند.رابطه وی با فرزندان و نوه ها نیز بسیار صمیمانه است و به گفته آنها هر وقت حوصله کند به یادآوری خاطرات خود از دوران قدیم و به خصوص مسئله کشف حجاب می پردازد.
باجناق وی می گوید: ۵۰ سال است که با وی فامیل هستم همیشه مردی مهربان بود و از زمانی که به یاد دارم و از دوران کودکی خودم مردم او را به زرنگی و چابکی می شناخته اند.