تبیان: آجیلها گروهی از مواد غذایی هستند که به عنوان منبع خوبی از پروتئین و فیبر به همراه انواع ویتامینها و مواد معدنی مطرح هستند.
در انتخاب بین اضافه کردن آجیل بو داده یا خام به یک رژیم غذاییتان مهم است که از خطرات آجیل بو داده آگاه باشیم:
سدیم
اغلب در طی فرآیند بو دادن نمک اضافه میشود و یا به منظور افزایش عطر و طعم به آجیلها علاوه بر نمک، عسل نیز میافزایند. اگر شما در حال تلاش برای محدود کردن مصرف سدیم خود هستید، راه حل قابل اعتماد این است که آجیل خام را جایگزین آجیل شور در رژیم غذاییتان کنید.
نگهدارندهها
نگهدارندهها و طعم دهندهها، مانند مالتودکسترین، ممکن است در طی فرآیند بودادن اضافه شوند. مالتودکسترین دارای شاخص گلیسمی بسیار بالا میباشد به این معنی که سطح قند خون را به سرعت بالا میبرد که میتواند برای کسانی که نیاز به مدیریت سطح گلوکز خون دارند، مضر باشد.
در سال ۲۰۰۷ به گزارش یافتهها محققان اعلام کردند که یک رژیم غذایی حاوی غذاهای با گلایسمیک بالا میتواند منجر به دیابت نوع دو شود.
آکریل آمید
آسپارژین یک اسید آمینه طبیعی است که در بعضی از انواع آجیلها از قبیل بادام وجود دارد که وقتی مغزها بوداده میشوند، به آکریل آمید تبدیل میشود، آکریل آمید در بسیاری از فرآیندهای صنعتی استفاده میشود.
در سال ۲۰۰۲، موسسه ملی سرطان، آکریل آمید را به عنوان پایهی سرطان زایی در مواد غذایی اعلام کرد و بر اساس یافتههای منتشر شده در همان سال (تولید آکریل آمید از واکنش میلارد) ذکر شده است.
فرآیند برشته کردن
فقط گیاهان و مغزها نیستند که فرآیند برشته کردن بر روی آنها صورت میگیرد بلکه محصولات مختلفی هستند که توسط ماشینهای مشابه، برشته و بو داده میشوند. این امر میتواند منجر به آلودگیهای ناشناختهای شود که آجیل بو داده هم مستثنی نیست. این میتواند به خصوص برای افرادی که مبتلا به حساسیتهای غذایی هستند، مضر باشد.