دیده بان حقوق حیوانات: محققان سنگاپوری در تلاش برای شناسایی ماهیت ترس، موفق به شناسایی ماده اسرارآمیزی شده‌اند که ماهی ها در زمان جراحت از خود منتشر کرده و ترس سایر ماهی‌ها را برمی‌انگیزد.
به گزارش ایسنا در این ترکیب شیمیایی نوع خاصی از قند وجود دارد که در پوست ماهی به وفور یافت می‌شود.
هنگامی که یک ماهی مجروح می‌شود، قطعاتی از این قند موسوم به «سولفات کندرویتین» (chondroitin sulfate) برای هشدار به دیگر ماهی های نزدیک می‌پردازد.
سولفات کندرویتین یکی از اجزای اصلی پوست ماهی‌ها بوده و تجزیه آن که توسط آنزیم‌ها در زمان جراحت اتفاق می‌افتد، کلید معمای ۷۰ ساله در مورد طبیعت علامت هشدار برای دیگر ماهی‌ها است.
این پژوهش جدید نشان داد که علامت ترس و این قطعات قند در بخش خاصی از مغز ماهی گورخری ثبت شده است. این منطقه در مرکز پردازش بوی پیاز بویایی شامل یک طبقه مرموز از سلول‌های عصبی حسی شناخته شده به عنوان سلول‌های کریپت است.
به گفته محققان این سلول‌های عصبی احتمالا مسوول شناسایی علامت قندی هشدارآمیز است.
این یافته‌ها نشانگر یک گروه جدید از بوها برای ماهی بوده و همچنین به توضیح چگونگی تکامل احتمالی این علامت خطر که هیچ مزیتی برای فرستنده آن ندارد، کمک می‌کند.
این قطعات قند در زمان جراحت به طور طبیعی آزاد شده و ماهیهای دیگر می‌توانند این بو را استشمام کرده و از صحنه فرار کنند.
با این حال، این معما هنوز کاملا حل نشده چرا که ماهی ها به ماده منتشر شده از ماهیهای گونه دیگر واکنش زیادی نشان نمی‌دهند. به نظر می‌رسد که قطعات کندرویتین از عطرهای متفاوتی برخوردار بوده و از این رو محققان اکنون قصد دارند به آزمایش امکان واکنش مشابه دیگر ماهی‌ها نسبت به قطعات قند ماهی گورخری بپردازند.