هر پدر و مادری به محض راه رفتن یا ایستادن کودک و نوجوان خود از او می خواهند که صاف بایستد و درست بنشیند.
ایستادن و نشستن نامناسب نه تنها باعث ایجاد قوس در ستون مهره ها و افتادگی عضلات می شود بلکه به مرور زمان با علایم کمردرد نیز همراه می شود. در مطلبی از «Prevention » به چند وضعیت نادرست بدن اشاره شده است.
شانه های گرد:
به مرور زمان و با افزایش سن بدن به حالت جنینی باز می گردد. سروشانه و سینه به طرف جلو خم می شود. ستون مهره ها با کج شدن لگن به سمت جلو، شکل C را می گیرد. فشار ایجاد شده روی دیسک های محافظ بین استخوان کمر به مرور زمان باعث فشردگی و درد کمر می شود. اگر توجه کنید، درمی یابید که این حالت در افراد بالای ۵۰ سال به خصوص زنان خود را نشان می دهد.
راه حل:
روزی چند بار به صورت صاف پشت به دیوار بایستید، به گونه ای که کمر، پاشنه پا و شانه و پشت سر به دیوار بچسبد در حالی که از دیوار دور می شوید، به هنگام راه رفتن این حالت را نگه دارید. هرچه این کار را بیشتر تکرار کنید عضلات شکم و کمر بیشتر به صاف ماندن بدن کمک می کند.
ورزش دیگر توصیه شده از سوی متخصصان برای کشش عضله سینه، نشستن روی صندلی با پاهای باز است. آرنج را به بدن در دوطرف کمر بچسبانید و دست ها را روی پا قرار دهید طوری که کف دست به سمت بالا باشد گردن را شل کنید و نفس بکشید و سپس به آرامی نفس را بیرون دهید. دوباره نفس بکشید و در حالی که آرنج کنار کمر قرار گرفته است، دست ها را باز کنید. این ورزش ها را روزی چند بار تکرار کنید.
کف پای باز:
علت راه رفتن نامناسب افراد مسن ایجاد تعادل برای راه رفتن است. در واقع با ضعیف شدن عضله دور شکم که ستون فقرات را حمایت می کند، توانایی ثابت ایستادن روی پا کاهش می یابد. بنابراین به طور ناخواسته برای حفظ تعادل پا را به طرف بیرون قرار می دهند. سفت شدن لگن این حالت راه رفتن را به وجود می آورد. راه حل: برای تقویت عضلات شکم پیلاتس بهترین ورزش است.
برای انجام دادن این ورزش مفید به شکم روی زمین دراز بکشید، پاها کشیده، پیشانی را به کف زمین بچسبانید، کف دست ها را روی باسن قرار دهید و به داخل نفس بکشید. به هنگام نفس خالی کردن، بدن را به آرامی از روی زمین بلند کنید. کمی مکث کنید و دوباره به حالت قبل باز گردید. این ورزش را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.
خمیدگی کمر:
گرد شدن کمر به جلو و خمیده شدن شانه ها نشانه پیری است. وارد شدن فشار به مهره پشت باعث خم شدن کمر می شود.
پوکی استخوان و شکستگی نیز در این امر موثر است. مشکل دیگر این است که از ۲۵ سالگی، به تدریج توده عضلانی کاهش می یابد و سالانه یک پنجم حدود نیم کیلو گرم عضله را از دست می دهیم. پس از ۵۰ سالگی این روند سرعت پیدا می کند.
راه حل:
برای پیشگیری از قوز کمر، از سنین کم فعال باشید. ورزش میزان از دست رفتن استخوان را کند می کند. پیاده روی، آیروبیک، طناب زدن، ورزش های مقاومتی با استفاده از کش و توپ های ورزشی باعث تقویت رباط، استخوان و عضله می شود.
اگرچه به طور کامل نمی توان مانع از دست رفتن استخوان شد اما ورزش با وزنه در کاهش این امر موثر است ورزش کردن به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه با وزنه برای تمامی عضله بدن مفید است. از بین رفتن حالت انعطاف پذیری و شکل مناسب ستون فقرات به علت کاهش تحرک در قسمت لگن است. با افزایش سن بافت ها از بین می رود.
راه حل:
تحرک خود را زیاد کنید. برای بیش از ۲۰ دقیقه در یک حالت نمانید. ورزش باعث نرم شدن مفصل ها می شود و بهترین درمان، داشتن تحرک زیاد و درست نشستن است. هنگام نشستن روی صندلی نرم، لگن خود را به سمت جلو خم کنید و تا حد امکان صاف بنشینید تا حالت (S) خمیدگی ستون حفظ شود.