مهر: در گزیده عکس‌های این هفته که مجله نشنال جئوگرافی طبقه بندی کرده است تصاویری از تلسکوپهای فضایی هابل، چاندار و اسپیتزر دیده می‌شوند.
نگین‌های کیهانی ـ ستارگان بسیار عظیم در رنگهای جواهر- مانندی در این تصویر جدید از سحابی NGC 281 می‌درخشند. این عکس را ناسا از ترکیب اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه فضایی پرتوهای ایکس چاندار و تلسکوپ فضایی اسپیتزر تهیه کرده است.
ستارگان با جرم بالا اغلب به سختی دید می‌شوند؛ چرا که در فاصله بسیار دوری از زمین قرار دارند و توده‌های گاز و گرد و غبار کهکشان ما مانع رسیدن نور آنها به زمین می‌شوند. اما NGC 281 در بالای سطح کهکشانی قرار دارد و به همین دلیل ستاره شناسان توانستند یک چشم انداز باز از ستارگان این سحابی را که در فاصله 9 هزار و 200 سال نوری از زمین قرار دارد ارائه کنند.
شفق قطبی از بالا ـ این عکس که روز دوشنبه هفته گذشته از ایستگاه فضایی بین المللی گرفته شده است یک شفق سبز را نشان می‌دهد که با یک باند قرمز از نور احاطه شده است. شفقها زمانی تولید می‌شوند که ذرات باردار خورشید به اتمهای اتمسفر زمین برخورد کنند. رنگهایی که در اثر این پدیده ایجاد می‌شود بستگی به نوع آن اتمها دارد. به طوریکه اکسیژن معمولاً نورهای سبز تولید می‌کنند اما اکسیژن کم انرژی و اتمهای نیتروژن می‌توانند شراره‌های قرمز بسازند.
چهره «شانگری- لا» - تیتان، قمر زحل در این عکس جدید کاوشگر مدارگرد کاسینی در مقابل حلقه‌های این سیاره قرار گرفته است.
این چشم اندار، منطقه‌ای تاریک بر روی تیتان را نشان می‌دهد که «شانگری- لا» نام دارد. این منطقه در شرق منطقه فرود کاوشگر Huygens قرار دارد.
در اواخر سال 2004 کاوشگر Huygens از کاسینی جدا شد و در ژانویه 2005 در سطح تیتان فرود آمد. در طی فرود و نشستن Huygens، این فضاپیما به مدت 4 ساعت اطلاعات با ارزشی را ارسال کرد.
کهکشان حبابها ـ حبابهای صورتی از گازهایی سوزانی که شکل نامنظم کهکشان کوتوله Holmberg II را در تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل نقطه گذاری کرده‌اند.
این حبابها زمانی که ستارگان بسیار عظیم می‌میرند و ابرنواخترها را می‌سازند تشکیل می‌شوند و مواد داغ و سوزان را با شوکهای خشنی به بیرون پرتاب می‌کنند.
این کهکشان کوچک، تکه‌ای از مناطق متراکم تشکیل ستارگان است که می‌تواند در محدوده‌ای به وسعت هزاران سال نوری گسترده شوند.
مه ـ کمان شمالی ـ یک عکاس «پل ساودرز» در سواحل «ازوالبارد» در نروژ که سوار بر قایق ماهیگیری بود این تصویر زیبا را از این مه- کمان نادر گرفت. «مه- کمان» پدیده‌ای مشابه رنگین کمان است و زمانی ظاهر می‌شود که نور خورشید درحال عبور از قطرات کوچک مه منکسر شود.
قالب ریزی از یک «ابَر زمین» ـ این طرح هنری تفاوتهای میان زمین (سمت چپ) و یک «ابَر زمین» (سمت راست) را نشان می‌دهد. این سیاره که «55 چنگار» نام دارد در سال 2004 کشف شد. این دنیای بیگانه در فاصله نزدیکتری از فاصله عطارد تا خورشید به دور ستاره خود می‌چرخد و هر سال آن کمتر از 18 ساعت به طول می‌انجامد.
55 چنگار یک سیاره بسیار متراکم و سنگی است. تازه ترین رصدهای تلسکوپ فضایی اسپیتزر نشان می‌دهد که این سیاره با جرمی معادل 7.8 برابر زمین، بزرگتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می‌شد.