برج باراجین را باید در 12 کیلومتری شمال قزوین ببینید. در منطقه ای با هوای لطیف و خنک که می تواند بهترین گزینه برای یک سفر کوتاه بیرون شهری باشد. این منطقه خوش منظره و خوش آب و هوا به علت ارتفاع زیاد، از قزوین خنک‌تر است و به نظر می رسد گزینه خوبی برای یک سفر نوروزی باشد.

ارتفاعات باراجین به شکلی است که از روی آن می توانید قزوین را زیرپای خود ببینید و این در حالی است که در سمت چپ تان رودخانه عریضی به نام ارنزک جاری است و کمی دورتر از آن، برج بلندی به نام باراجین خودنمایی می کند.

معماری این برج سنگی، منحصر به فرد است و به نظر می رسد که از پایین به بالا، رفته رفته از قطر بنا کاسته می‌شود. این برج را می‌توان از آثار قرن 4 یا 5 هجری قمری به شمار آورد.

برج باراجین روی سکویی 8 ضلعی که حدود 1 متر از کف زمین ارتفاع دارد، بنا شده است. طرح برج به شکل 8 نیم ستون مدور است و در فواصل منظم، دور تا دور بدنه اصلی برج اضافه شده‌اند.


ارتفاع این نیم ستون‌ها نزدیک به 6 متر است و حدود 1 متر به بالای برج مانده، یک ردیف سنگ خارا که با دقت خاصی تراشیده شده، دور تا دور برج را فرا گرفته و حدود 10 سانتیمتر لبه آن، از بدنه برج بیرون آمده است.

این برج 1 ورودی دارد و وقتی پا به درون آن بگذارید می بینید که داخل برج طرح مشخصی نداشته و احتمالاً به دلیل حفاری‌های مکرر، شکل خود را از دست داده است.


رج اول سنگ چین سکو با کمک سنگ ها ی صاف و تراش دار چهار گوش و بقیه از سنگ لاشه ساخته شده است. طول هر یک از اضلاع این سکو 70/3 متر است. نیم ستون ها تا نیمه ارتفاع اصلی برج ادامه دارند و در آنجا قطع شده اند و به نظر می رسد که علاوه بر جنبه تزیینی، نقش پشتیبانی بنا را بر عهده داشته اند.

حدود یک متر به بالای برج مانده، یک ردیف سنگ خارا که با دقت خاص تراشیده شده، دور تا دور برج را فرا گرفته و حدود ده سانتیمتر لبه آن، از بدنه برج بیرون آمده است.