< >>(نوشته دکتر حسین زارع-متخصص بیماری های داخلی حیوانات کوچک)
حیوانات خانگی نقش بسیار مهمی را در زندگی انسان ها دارند به طوریکه که 99 درصد صاحبان آنها این حیوانات را جزئی از خانواده خود به حساب می آورند. اولین شواهد مستند درمان به کمک حیوانات به قرن نه
م ، هنگامی که از آنها در بلژیک برای مراقبت از معلولین استفاده می کردند، بازمی گردد. صد سال پیش نایتینجر طی مقاله ای
حیوانات خانگی را همدم خوبی برای بیماران بستری شده در بیمارستان ها که دچار بیماری های مزمن هستند،معرفی کرد. امروزه مسئولان سلامت در جوامع به دنبال استفاده از راه هایی هستند که بتوانند بیماران را بدون استفاده از روش های سنتی
درمان کنند، که از آن جمله استفاده از اثرات مثبت
حیوانات خانگی بر روی سیستم قلبی-عروقی می باشد. مشخص شده است که داشتن حیوان خانگی کیفیت زندگی فرد دچار انفارکتوس میوکارد را بهبود می بخشد، حتی برقراری ارتباطی کوتاه با
حیوانات باعث کاهش فشار خون شده و راهی را برای تخلیه استرس های روزمره فراهم می کند. پایین بودن سطح ریسک فاکتورهای درگیر در
بیماری های قلبی-عروقی مانند تری گلیسیرید، کلسترول و فشار خون در صاحبان
حیوانات خانگی می تواند باعث پیشگیری یا حتی
کمک به
درمان این بیماران گردد. همچنین صاحبان
حیوانات خانگی کمتر دچار افسردگی می گردند.
درمان به
کمک حیوانات می تواند راهی موثر در کاهش درد در کودکان باشد. ارتباط با
حیوانات باعث آزاد شدن اندورفین ها و ایجاد احساس سرحال بودن، آزاد شدن لنفوسیت ها و افزایش پاسخ ایمنی بدن می گردد. . لذا استفاده از
حیوانات خانگی در شرایط مناسب می تواند بعنوان یک
درمان کمکی برای
بیماری های مختلف
انسان در نظر گرفته شود. در حال حاضر نیز بسیاری از موسسات مراقبت از سلامتی برنامه هایی را در این زمینه دنبال می کنند.