صفحه نخست » دامپزشکی » با دامپزشکی » سگ

3_ کمک در زمانی که سگ قادر به زایمان نیست و یا نمی تواند پرده های جنینی و بندناف را قطع کند.
در این زمان محارت و تجربۀ صاحب، یکی از عواملی است که از مرگ توله ها جلوگیری می کند. صاحبان باید شماره تماسی از دامپزشک خود داشته باشند تا در زمان زایمان از تجربیات ایشان بهرمند شوند، و اگر برای اولین بار با این روند روبرو می شوید بهتر است سریعا سگ را همراه با لانۀ زایمان، به کلینیک دامپزشکی انتقال دهید.
صاحب سگ باید در زمان زایمان حیوان حضور داشته باشد تا در هنگام لازم به زایمان سگ کمک کنند.
در سگهای ماده معمولا غشای جنینی، بطور نامنظم و دربین زایمان توله ها خارج می شود و یا ممکن است، توله با جفت خود متولد شود. در موارد نادر، جفتها با 12 ساعت تاخیر یا بیشتر صورت گیرد. غشای جنینی تولۀ آخر معمولا در مدت کوتاهی پس از تولد دفع می شود.
معمولا سگهای ماده غشاهای جنینی و هر جنین مرده را می خورند. توصیه شده است که صاحبان تنها اجازۀ خوردن 2 تا 3 جفت را به سگ بدهند و جفتهای باقیمانده و توله های مرده را از دسترس او دور کنند.
اگر علت مرگ توله بیماری باشد خوردن آن می تواند سبب بیماری مادر شود و همچنین خوردن تعداد بالایی از جفتها می تواند باعث مشکلات هضمی (اسهال و استفراغ) شود. مایه سیاه مایل به سبزی که متعاقبا از خروج غشاهای جنینی خارج می شود طبیعی بوده و به علت وجود رنگدانۀ اوتروردین می باشد و اطراف ولبه های محلهای اتصال جفت وجود دارد. این رنگدانه مشابه بیلی روبین و بیلی وردین است. بعد از مدتی رنگ ترشحات به قهوه ای مایل به قرمز تغییر رنگ پیدا کرده و به موکوس شفاف وطبیعی تبدیل می شود.
دربارۀ اینکه خوردن غشای جنینی برای سگ ماده مفید یا مضر است اختلاف نظر و تئوری های مختلفی وجود دارد.
عده ای معتقد هستند که این عمل بصورت غریزی از نسلهای سگهای وحشی به سگها اهلی انتقال پیدا کرده و علت خوردن غشاهای جنینی ازبین بردن اثرات زایمان برای جلوگیری از شناسایی لانه و توله ها توسظ حیوانات وحشی و جلوگیری از حملۀ آنها بوده است.
گروهی دیگر معتقدند که این منبع غذایی راحتی بوده و از ارزش غذایی بالایی برای سگ برخوردار می باشد و درصورتی که سگ ماده ای میل زیادی به خوردن غشاهای جنینی داشته باشد، دلیلی برای منع او از این کار وجود ندارد.
اما همانطور که گفته شد خوردن تمام غشاهای جنینی مخصوصا در سگهایی که تعداد بالایی توله میزایند، ممکن است منجر به مشکلات هاضمه ای شود. بنابراین تغذیه غشاهای جنینی برای سلامتی سگ ماده و یا توله ها ضروری نمی باشد.

یکی از سئوالاتی که صاحبان سگ در زمان زایمان با آن روبرو می شوند این است که چه زمانی باید در امر زایمان دخالت داشته باشند؟
صاحبان باید در نظر داشته باشند، زمانی که جنین در ناحیۀ لگنی ظاهر می شود نمی تواند بیش از 6 تا 8 ساعت زنده بماند، با این حال تصمیم اشتباهی است که سگ را بیش از 6 ساعت بدونه هرگونه کمکی در این وضعیت رها نمود.
اگر که تصحیح وضعیت سختزایی برای سگ امکانپذیر نباشد، صاحبان باید برای چنین شرایطی آماده بوده و سریعا دست بکار شود. در صورتی که توقف جنین در رحم به مدت 48 تا 72 ساعت بیشتر بطول انجامد، بتدریج جنین در رحم شروع به گندیدن و ایجاد گاز متعفن به علت رشد باکتریهای غیر هوازی خواهد کرد و عفونت شدید مادر را در معرض خطر مرگ قرار خواهد داد. بنابراین لازم است سریعا جهت انجام عمل سزارین و خارج کردن جنینها به کلینیک دامپزشکی مراجعه شود.