معمر قذافى رهبر لیبى به تازگى با جدى ترین تهدیدات براى حکومت 41 ساله اش مواجه شده است. قذافى براى اینکه به شایعات پیرامون فرارش به ونزوئلا پایان دهد روز سه شنبه بر صفحه تلویزیون لیبى پدیدار شد در حالى که چتر بزرگى را در دستانش داشت.

او مجددا روز 22 فوریه در نطقى که از تلویزیون لیبى پخش شد اعلام کرد که تا آخرین قطره خونش خواهد جنگید و لیبى را خانه به خانه پاکسازى خواهد کرد تا در قدرت باقى بماند. داستانى تصویرى از این حاکم دیکتاتور.

قذافى در کنار جمال عبدالناصر، رئیس جمهور مصر و نماد وطن پرستى پان-عربهاى دوران. در سال 1969 قذافى 27 ساله با رهبرى یک کودتاى نظامى توانست ملک ادریس را برکنار کند.

همانند ناصر، قذافى تبدیل به متحد سرسخت اتحاد جماهیر شوروى شد. این اتحاد دسترسى وسیع به سلاح‌هاى روسى را براى وى امکان پذیر کرد اما در عوض افزایش دشمنى ایالت متحده با لیبى را هم در پى داشت. سال 1976 قذافى در کنار رهبر اتحاد جماهیر شوروى – لئونید برژنف.

ایدئولوژى طرفدارى نظامى از فلسطینى ها و همینطور دیدگاه پان- عرب قذافى موجب ارتباط نزدیک وى با ملت‌هاى عرب ضد غرب در سالهاى 1970 و 1980 شد. قذافى در سال 1986 به بمبگذارى در یک کلوب شبانه در برلین که به کشته شدن دو امریکایى منجر گردید متهم شد. در سال 1988 هم یک افسر اطلاعاتى لیبیایى به بمبگذارى در هواپیماى شرکت "پان امریکن" که 270 کشته بر جاى گذاشت، متهم شد. یک قاضى بازنشسته لیبیاى به تازگى اظهار داشته که قذافى شخصا دستور انجام این کار را صادر کرده بود.

سال 2000 با تغییر لحن قذافى همراه بود. وى گام‌هایى را براى بهبود روابط با اروپا و امریکا برداشت. پرداخت 2.7 میلیارد دلار غرامت به خانواده قربانیان بمبگذارى در هواپیماى "پان امریکن"، حرکت به سوى پایان دادن به برنامه تسلیحات هسته اى لیبى و استقبال از شرکت هاى انرژى غربى براى گسترش صنعت نفت این کشور.

قذافى و کرشنر، رئیس جمهور آرژانتین در کاخ "باب عزیزیه" که در سال 1986 در پى حمله هوایى امریکا ویران شد و ویرانه ان به عنوان یادبودى از تهاجم غربى ها به لیبى باقى ماند. اگرچه قذافى سیاستهاى ضد امریکایى خود را تاحدودى کنار گذاشت اما مظاهر آن کماکان موجود است. یکى از این نمادها مجسمه اى است که پشت سر دو رئیس جمهور قرار دارد. این مجسمه مشتى را نشان مى دهد که یک جنگنده امریکایى را خرد کرده است.

دوره دوم ریاست جمهورى جورج بوش به تحول کامل قذافى همراه بود. در سال 2006 لیبى از فهرست کشورهاى حامى تروریست امریکا خارج شد و همچنین در سالهاى 2008 و 2009 به عنوان یکى از اعضاى شوراى امنیت سازمان ملل انتخاب گردید. با این حال قذافى در سال 2009 در نشست سالیانه مجمع عمومى سازمان ملل در نطقى آتشین شوراى امنیت را "شوراى ترور" نام نهاد. در این عکس که در 21 آوریل سال 2009 گرفته شده، وزیر خارج ایالات متحده در کنار معتصم قذافى ،یکى از پسران قذافى مشاور امنیت ملى وى دیده مى‌شود.

عکسى که در اکتبر 2010 گرفته شده است. از چپ به راست: زین العابدین بن على، رئیس جمهور سابق تونس- رئیس جمهور یمن، على عبدالله صالح- قذافى و رئیس جمهور مخلوع مصر حسنى مبارک.

تظاهرات علیه قذافى روز 15 فوریه در لیبى آغاز شد. این تظاهرات از بنغازى، دومین شهر بزرگ لیبى آغاز شد و به سرعت در مناطق شرقى این کشور گسترش یافت. در این تصویر معترضین که در مقابل سفارت لیبى در کوالالامپور تجمع کرده‌اند، عکسى از قذافى را به آتش کشیده‌اند.

معترضین در حالى که پرچم سابق لیبى ( مربوط به دوره قبل از قذافى) را در دست دارند. این پرچم در بین سالهاى 1951 تا 1969 به عنوان نماد انقلاب این کشور شناخته مى شد. برخى از دیپلما‌ت‌هاى لیبى از جمله سفیر این کشور در ایالات متحده و نماینده لیبى در سازمان ملل متحد که به جمع معترضان پیوسته‌اند هم براى نشان دادن اعترضشان این پرچم را بر ساختمان‌هاى سفارتشان آویخته‌اند.

تجمع هواداران قذافى در میدان سبز طرابلس پس از اینکه نیروهاى امنیتى قذافى معترضان را از این منطقه خارج کردند.

سخنرانى 22 فوریه قذافى در تلویزیون در حالیکه کتاب سبزش را نشان مى دهد. کتابى که دیدگاه‌هاى اقتصادى سیاسى و فلسفى وى در آن آمده است. اما با وجود از دست رفتن کنترل شهرها و استفاده بى حد و حصر وى از خشونت، بعید است که پاسخ مناسبى را بتوان از این کتاب بدست اورد.