من مطمئنم بچه واقعی مادرم هستم نه فرزند خوانده اش! کانگروی تازه متولد شده آلبینو ( زال ) ، با موهای کاملا سفید در آغوش مادرش نوازش می شود.
دیلی میل : بچه کانگورو یک لحظه سرش را از کیسه مادرش بیرون می آورد؛ دیدن آن هرکسی را شگفت زده می کند. اما همین که مردم به آن نزدیک می شوند و با حیرت به آن نگاه می کنند، مادر بچه کانگورو دست خود را روی کیسه می گذارد تا مطمئن شود نوزادش داخل کیسه است و از کیسه خارج نمی شود.
علامت Close به نشانه بسته بودن محوطه ای که کانگورو در آن قرار دارد، از پیشروی انبوه جمعیت بازدید کننده به سمت آنها جلوگیری می کند.
عشق مادرانه: این بنت کانگوروی درخت از همان اوایل تولد نوزاد عجیب و غریبش، در باغ وحش طبیعی مجارستان، به شدت از آن مراقبت می کند.
همه جاش سفیده؟ این بنت کانگوروی درختی از بدو تولدش در یک ماه پیش جنجال برانگیز شده است.
چند سال پیش، نگرانی از انقراض نسل بنت کانگوروها، منجر به تصویب قوانین جدیدی جهت محافظت این گونه نادر، در برابر تهدید خطر انقراض شد.
تهدید خطر انقراض: نسل بنت کانگوروی درختی پیرو تغییراتی که در تصویب قوانین محافظت از نژاد آن صورت گرفته، هم اکنون نسبت به خطر انقراض، در شرایط امن تری قرار دارد.
با ورود این کانگوروی نژاد آلبینو به باغ وحش طبیعی شهر Szeged مجارستان، آمار بازدید کنندگان این باغ وحش، به طرز باور نکردنی افزایش یافت.
با تولد این بچه کانگورو، تعداد بیشتری از مردم برای دیدن این نژاد منحصر به فرد با نام علمی Dendrolagus bennettianus روانه باغ وحش شدند.
رنگ این بچه کانگورو طبیعی است و در حال حاضر سالم و سرحال است؛ به این ترتیب انتظار می رود رشد وزنی آن به حدود دو و نیم سنگ برسد.
این گونه نادر کانگورو تندور است و می تواند جهشی به طول ۳۰ فوت بر فراز شاخه های درخت داشته باشد و از ارتفاع ۵۹ فوت، بدون هیچ گونه صدمه و آسیبی سقوط کند.
این کانگورو یکی از حیوانات عجیب دنیاست که معمولا زیستگاه آن کوه و دشت و جنگل های بارانی مناطق گرمسیر است و در حال حاضر نمونه آن در جدید ترین باغ وحش مجارستان زندگی می کند.
این باغ وحش، سال ۱۹۸۹ در زمینی به وسعت ۴۵ هکتار افتتاح شد و جوان ترین و در عین حال بزرگترین باغ وحش کشور مجارستان به حساب می آید.
این باغ وحش یکی از مهمترین مراکز حفظ منابع طبیعی است، که هر ساله حدود یک هزار جانور اعم از حیوانات زخمی و توله های وحشی که والدین خود را از دست داده اند، از خطر مرگ محافظت می کند.
قوانین دیگری نیز جهت حفاظت از گونه های نواحی بومی استرالیا تصویب شد؛ پیرو این قوانین ساکنان منطقه به هیچ عنوان اجازه شکار این گونه ها را ندارند.