مجری
طرح کهاب ادامه داد: در حال حاضر حدود 250 جایگاه پمپ بنزین در شهر تهران به سیستم «STAGE1 » مجهز شده اند که 100 جایگاه نشت گیری هم شده است. یعنی اکنون بیش از نیمی از جایگاه های شهر تهران اثربخشی شان اثبات شده است.
او در پاسخ به این سوال که «آیا در این 100 جایگاه بخارات تانکری که در حال تخلیه بنزین است، وارد تانکر می شود و در محیط پخش نمی شود؟» گفت: اقداماتی که در این 100 پمپ بنزین باید انجام می شد، صورت گرفته است. اما مساله فقط پمپ بنزین ها نیستند. مساله اینجاست که در حال حاضر ناوگان حمل بنزین با ناوگان حمل فراوده هایی مثل نفت گاز و نفت سفید مشترک است و هنوزنفت کش های بنزین جدا نشده است.
اجرای الزامات کهاب برای نفت کش ها زمان بر است
جلیلیان تصریح کرد: بر اساس مصوبه شورای شهر، نفت کش ها باید تجهیز شوند اما چون تجهیز هر نفت کش حدود 5 تا 10 میلیون تومان هزینه دارد، این اقدام هنوز به طور کامل انجام نشده است. حدود 80 سال است که نفت کش های ما به همین شکل فروارده ها را جابجا می کنند، بنابر این تجهیز آنها زمان بر است. زمان می خواهد تا الزامات
طرح کهاب برای نفت کش ها پیاده شود.
مجری
طرح کهاب ادامه داد: در حال حاضر حدود 10 هزار نفت کش، بنزین و سایر فراوده های نفتی را جابه جا می کنند در حالی که جابه جایی بنزین با دو هزار نفت کش هم امکان پذیر است. باید تمهیداتی اندیشیده شود که نفت کش هایی فقط برای جابه جایی بنزین در نظر گرفته شود و این نفت کش ها به تجهیزات لازم مجهز شود. تاکنون سه هزار و 400 نفت کش در کشور به تجهیزات
طرح کهاب تجهیز شده است
او گفت: اگر نفت کش هایی که مجهز به تجهیزات
کهاب هستند بنزین را به پمپ بنزین هایی که به سیستم «STAGE1 » مجهز هستند و اثربخشی آنها هم تایید شده است، منتقل کنند، دیگر نباید بخارات بنزین از مخازن و تانکرها خارج شود و بخارات حتما به نفت کش ها منتقل می شود و غلظت «بنزن» در این پمپ بنزین ها کاهش می یابد.
معصومه ابتکار، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر نیز در این رابطه گفت: برای حل این معضل باید مقررات محلی وضع کنیم. یعنی باید شورای شهر مصوبه بدهد که مثلا از سال آینده هیچ نفت کشی بدون تجهیزات مورد نظر
طرح کهاب حق تردد در شهر تهران را ندارد تا با ایجاد این محدودیت ها هرچه زودتر برای تجهیز نفت کش ها اقدامات لازم انجام شود.
مجری
طرح کهاب در پاسخ به این سوال که چرا با وجود نصب سیستم «STAGE1 » هنوز کماکان بخارات بنزین در پمپ بنزین ها بالاست؟ آیا نیاز است سیستم «STAGE2» نصب شود یا مشکل به خاطر نشستی مخازن و لوله ها است، گفت: وقتی که جایگاهی به «STAGE1 » تجهیز می شود یعنی ادواتی به کار برده شده است که بخارات بنزین کاهش یابد، بنابر این اگر جایگاهی وجود دارد که با وجود نصب «STAGE1 » بخار افزایش پیدا می کند یکی از دلایل اش این است که مخازن ما به مرور زمان دچار خوردگی و پوسیدگی می شوند و منافذ ریزی در مخازن ایجاد می شود.
او توضیح داد: در شهرستان هایی که رطوبت زیاد است و خوردگی خاک بالا می رود، مخازن در تماس با خاک پوسیده می شوند و مثلا یک سنگ در داخل سوراخ مخزن، مخزن را آب بندی می کند، حالا توجه
داشته باشید که ما در
طرح کهاب نیاز به فشار بخار داریم . همین بخار 34 میلی باری که ما ایجاد می کنیم می تواند همین منافذ ریز را باز کند. بنابر این نشتی ایجاد می شود و افزایش بخارات به خاطر نشتی است. باید مخازنی که نشتی دارند شناسایی شوند تا این مشکل حل شود.
جلیلیان با بیان اینکه ما در ایران 37 منطقه پخش بنزین داریم، گفت:
طرح کهاب سه زیر
طرح دارد. طرح تجهیز جایگاه ها ،
طرح تجهیز نفت کش و
طرح تجهیز انبارهای نفتی. که در حال حاضر حدود 98
درصد جایگاه ها به «STAGE1» مجهز شده اند.
او ادامه داد: البته هنوز هیچ جایگاهی در ایران « STAGE2» تجهیز نشده است. فقط به صورت آزمایشی «STAGE2» در یک جایگاه در کرج انجام شده و حدود 6 ماه تحت بررسی بوده است. بررسی اولیه نشان داده است که اگر پمپ بنزین ها به «STAGE1» و «STAGE2» مجهز شوند،حدود 30
درصد تلفات تبخیری بنزین کاهش پیدا می کند.
مجری
طرح کهاب افزود: در یک جایگاه هم در خیابان دولت درحال نصب تجهیزات « STAGE2» هستیم که این پمپ بنزین تا دو ماه دیگر به بهره برداری می رسد. که در این جایگاه مدل دیگری از جمع آوری بخارات بنزین « STAGE2» انجام می شود. ما بعد از اینکه درچند جایگاه به طور آزمایشی « STAGE2» را انجام دادیم به سمت گسترش ان د رپمپ بنزین ها ی کشور خواهیم رفت. ولی د رحال حاضر باید در مکان هایی که « STAGE2» نصب شده است، تحقیقات و بررسی های لازم را انجام دهیم تا بتوانیم از سیستمی استفاده کنیم که د رعین حال که هزینه زیادی را به ما تحمیل نکند، مکمل «STAGE1 » هم باشد.
جلیلیان با بیان اینکه من فکر می کنم تا آخر سال 90 ، بررسی های لازم در مورد « STAGE2» به
پایان برسد و درسال 91 « STAGE2» را د رجایگاه ها ی پمپ بنزین نصب کنیم ،گفت: البته هزینه های نصب « STAGE2» خیلی بالاست و ما در تامین اعتبارات مشکل داریم.
او گفت: ما حدود دو هزار و 910 جایگاه پمپ بنزین شناسایی کرده ایم که تقریبا 97
درصد آنها به «STAGE1 » تجهیز شده اند و چیزی حدود 10 هزار و 307 نفت کش در کشور داریم که حدود 20
درصد آنها تجهیز شده است و از 80 انبار نفت هم حدود 2 انبار نفت تا کنون تجهیز شده است که اگر در زمینه تجهیز این 2 انبار نفت به نتایج مثبت برسیم در 78 انبار دیگر هم
طرح کهاب را اجرا می کنیم.
«باید برای تجهیزات انبار نفت به خودکفایی برسیم»
مجری
طرح کهاب ادامه داد: ما برای تجهیز انبارهای نفت سه شیوه بازیافت بخار داریم. بنابر این مجبور شدیم در کشور این شیوه ها را اجرا کنیم و ببینیم با اقالیم مختلف جغرافیایی ما کدام شیوه یا کدام ترکیب هایی از این شیوه ها جواب گو است.
جلیلیان با بیان اینکه ما باید برای در زمینه تجهیزات مورد نیاز انبارهای نفت به خودکفایی برسیم چون برای ورود آنها به کشور با مشکلات جدی مواجه هستیم، اظهار کرد: حدود 4 ماه طول کشید که ما تجهیزات مورد نیاز یکی از انبارها را توانستیم از ایتالیا به کشور وارد کنیم و برای تجهیز انبار دیگرهم حدود 5 ماه طول کشید تا تجهیزات از کانادا به ایران برسد. امیدوارم هستیم با دانش بومی ، تولید تجهیزات در داخل کشور امکان پذیر شود.
او درپاسخ به این سوال که آیا
طرح کهاب و وزارت نفت برنامه زمان بندی شده مصوبی برای تحقق اهداف
طرح «STAGE1 » و « STAGE2» برای شهر تهران ارائه کرده اند یا خیر، توضیح داد: سال 87 سال شروع
طرح کهاب و سال 93 سال
پایان طرح است. بر اساس مصوبه دولت تجهیز نفت کش ها باید تا پایان سال 93 انجام شود اما ما امیدوار هستیم این کار را تا
پایان سال 91 به اتمام برسانیم. تاکنون موفق شده ایم 20
درصد نفت کش ها را مجهز کنیم.
مجری
طرح کهاب در رابطه با تجهیز جایگاههای پمپ بنزین هم گفت: بر اساس مصوبه دولت تجهیز جایگاه ها به «STAGE1 » باید تا
پایان سال 88 انجام می شد، یعنی دو سال برای آن وقت در نظر گرفته شده بود از آنجایی که این
طرح عملا به جای سال 87 ، سال 88 آغاز شد، تقریبا ما موفق شده ایم که این مصوبه را اجرا کنیم چون اکنون حدود 97
درصد جایگاه ها تجهیز شده است.
جلیلیان درباره تجهیز انبارهای نفت توضیح داد: بر اساس مصوبه هیات دولت تجهیز انبارها تا
پایان سال 93 باید انجام شود که تاکنون ما در این زمینه فقط 2.2
درصد پیشرفت داشته ایم و این اصلا عدد خوبی نیست. اما واقعیت این است که ما برای تجهیز انبارهای نفت با مشکلات فراوانی مانند تحریم ها روبر و هستیم.
او این گونه جمع بندی کرد که در حال حاضر که در نیمه اول سال 90 را پشت سر گذاشته ایم
طرح کهاب به طور کلی حدود 17
درصد پیشرفت داشته است. این
طرح باید تا
پایان سال 93 به اتمام برسد. با وجود اینکه میزان
پیشرفت خیلی چشمگیر نیست ولی با توجه به اینکه اکنون دیگر تجربیات لازم در زمینه
طرح کهاب را به دست آورده ایم ،امیدوارهستیم تا دو سال آینده
طرح به اتمام برسد. البته در صورتی که منابع مالی مورد نیاز تامین شود.
به گزارش سبز پرس، «کهاب» برگرفته از حروف اول کلمات «کاهش»، «هدایت»، «انتقال» و «بازیافت» بخار بنزین است. «طرح کهاب» ابتدا به منظور پیگیری اهداف زیست محیطی پایه گذاری شده بود ولي اکنون به عنوان یک
طرح اقتصادی نيز مورد توجه قرار گرفته است. اطلاق کلمه طرح، نشان دهنده وسعت آن است که کل کشور را در بر می گیرد. گستره این
طرح حدود 80 انبار نفت، دو هزار و 500 جایگاه سوختگیری بنزین و 10 هزار نفتکش را شامل می شود.
موضوع تبخیر مواد آلی که اصطلاحاً به VOC) Volatile Organic Compounds) معروف است، بحثی است که از گذشته در صنعت نفت ایران وجود
داشته است. در کل، فرآورده های فرار در تماس با اتمسفر (هوا) بخار شده و وارد اتمسفر می شوند که از لحاظ زیست محیطی و فیزیولوژیکی صدمات زیادی را وارد کرده و علاوه بر آن اثرات زیانبار اقتصادی نیز دارند.
در خصوص بنزین موتور نیز مقوله تبخیر مواد آلی وجود دارد که صدمات فيزيولوژيكي از جمله آسیب ديدن سیستم عصبی، تحریک چشم، بینی و گلو، جهش ژنتیکی، تولد نوزادان نارس و ... را درپي دارد. همچنین آثار زيانبار زیست محیطی از جمله توليد باران های اسیدی، ایجاد پدیده مه دود فتوشيميايي ، تغییرات اقلیم جهانی، آسيب رسيدن به لايه ازن ، افزايش دماي كره زمين و ... از این ترکیبات ناشی می شود. بدین منظور تصمیم گرفته شد که برای کاهش اثرات زيانبار اين بخارات تمهیداتی در نظر گرفته شود و به همین جهت
طرح کهاب در دستورکار دولت قرارگرفت./م.ن