دکتر عزيز حالا ميخوايم وارد بحث دوّم بشيم ،يعنی بيماری های مشترک بين انسان و حيوان و-

تعليم های غلطی که در اين زمينه به مردم داده شده،مثلاً ما ميشنويم که ميگن گربه نازايی ميآره

و... اون چيزی که ازش اطلاع داريم اينه که هشتصد و پنجاه بيماری مشترک بين انسان و دام

وجود داره،اوّل بحث رو با سگ شروع ميکنيم بعد ميريم سراغ گربه،سؤال من اينه که اگر کسی بخواد

سگی رو در منزلش نگهداری کنه امکان داره که اين حيوان چه بيماری هايی رو به افراد انتقال بده؟

بستگی داره،اوّل از همه به اين که حيوان رو از کجا تهيه کرده باشه،اگر از خيابان به خونش آورده باشه

مسلماً در درجه اوّل بيماری های انگلی رو انتقال ميده و بيماری های ديگه مثله باکتريايی قارچی

و در نهايت ويروسی،ممکنه حيوان درگير بيماری هاری شده باشه و برای انسان مشکل ايجاد کنه

امّا بحث مهم همون بحث فرهنگ سازی هست،من هميشه به مراجعه کننده هام ميگم که اگر

حيوان به موقع واکسيناسيون دوره ايش انجام شده باشه،درمان انگلی شده باشه و نگهداری

بهداشتيش در حد متوسّط مايل به بالا باشه خطرش از يک انسان برای ما کمتره،چون يک حيوان

بيماری های مختلفی داره که فقط برای گونه خود اون حيوان هست و نميتونه به ما انتقال بده

امّا در انسان ها ساده ترين مثالش سرماخوردگی هست،مثلاً اگر الان شما سرما خورده باشيد

ممکنه من ازتون بگيرم و دو روز ديگه منم سرما بخورم،اين بحث بيمار بودن يا کثيف بودن حيوانات

يک بحث مجزاست،حيوان ميتونه بيمار باشه همون طوری که ما ميتونيم بيمار باشيم ولی به طور

مثال در مورد موی گربه بايد بگم بيماری که از موی گربه منتقل ميشه توکسوپلاسموز هست

که اگر گربه به هر شکلی با يک نوشخوار کننده در تماس باشه که اون نوشخوار کننده انگل

نا بالغ اين بيماری رو دفع کرده باشه و گربه اون رو بخوره،بعد از طريق مدفوعش اين انگل دفع بشه

و سه روز در محيط باقی بمونه اگر اون انگل از طريق موی گربه يا هر چيز ديگری وارد منافذ بدن

بشه ميتونه ايجاد بيماری بکنه يعنی ممکنه حتّی اين انگل وارد بدن کسی بشه امّا بيمار نشه

ايمنی بدنش بالا باشه و بيماری رو دفع کنه،کسی که ضعف ايمنی داره،بيماره مثلاً سرطان داره

ميتونه اين بيماری رو بروز بده

پس داشتن گربه مصادف با نازايی  نيست دکتر؟-

اصلاً،احتمال اينکه يک خانوم از گوشت خام بيماری توکسوپلاسموز بگيره خيلی بيشتر از اينه که

از نگهداری يک گربه دچار اين بيماری بشه،يک مثال براتون ميزنم ميدونيد که دوّمين عامل مرگ 

بشر تصادف هست،پس قاعدتاً نبايد سوار ماشين بشيم،امّا همه آدمها سوار ماشين ميشن

به نظر شما هر چند وقت يک بار حيوان بايد به کلينيک دامپزشکی برده بشه؟-

هر سه ماه يک بار

در اين صورت ديگه حيوان عامل بيماری نخواهد بود درسته؟-

مسلماً،يک مثال ميزنم،در آمريکا تعداد سگ های شناسنامه دار بيشتر انسانهاست،يعنی

حتّی ما بی شناسنامه ها رو حساب نميکنيم،اگه يه رزی سگ ها حق رأی دادن داشته باشن

رئيس جمهور آمريکا ممکنه سگ بشه،حالا شما درصد بيماری رو در چنين جامعه اي نگاه کنيد

آمريکا کشوريه که از نظر سلامت در رده های بالا قرار داره،در هلند که يک کشور درجه دوی

اروپايی هست طبق آماری که من خوندم در سال دوهزار و دو تعداد سگ های داخل خونشون

چهار برابر تعداد بچهای يک تا شانزده سالشونه،چه طور اينها بيمار نميشن؟چون فرهنگش رو دارن

سه ماه يک بار حيوان رو ميبرن معاينه پزشکی،کوچکترين مشکلی که براش پيش ميآد بهش

رسيدگی  ميکنن،بهداشتش رو رعايت ميکنن،به موقع واکسنش رو ميزنن،به موقع درمان ضد انگلش

رو انجام ميدن،در چنين شرايطی امکان نداره اين حيوان عامل بيماری باشه

قدم به قدم ميريم جلو،اوّل از بيماری های انگلی شروع ميکنيم،آيا به نظر شما حيوانی که درمان-

انگلی شده باشه حتّی ممکنه کم خطر تر از انسانی باشه که با دست های آلوده در تاکسی

کنار ما نشسته؟

مسلماً،به نظر من آلودگی که اسکناس به انسان منتقل ميکنه خيلی بيشتر از نوازش کردن

يک سگ هست،چون يک اسکناس بارها در طول روز دست به دست ميشه،انواع انسان ها با

انواع بيماری ها بهش دست ميزنن،که اين بيماری ها ميتونه به ما منتقل بشه

بيماری های انگلی طوری نيست که بشه با واکسيناسيون بدن رو در مقابلش تا پايان اثر واکسن

ايمن کرد،درمان های انگلی تا حدّی از آلوده شدن حيوان به انگل جلوگيری  ميکنن،امّا اگر حيوان در

يک محيط خيلی آلوده به انگل باشه داروی انگل ديگه نميتونه کاری بکنه،بنابراين اگر حيوان در

جايی هست که درصد آلودگيش بالاست بايد فواصل درمان انگليش رو کوتاه تر کرد

حالا در مورد گربه هايی که در سطح خيابان هستند،آيا اين گربه ها بيشتر عامل آلودگی هستند-

تا يک حيوان خانگی که با من در تماس هست؟

مسلماً،به دليل نوع تغذيشون و اينکه دائم در آشغال ها و جوی آب هستند و از پس مانده های

حيوانات مرده تغذيه ميکنند و،...ميتونن عامل آلودگی باشن،ولی حيوان خانگی که غذای مخصوص

خودش رو ميخوره،يا غذای پخته شده ميخوره،يا حتّی اگر غذای خام ميخوره طبق دستور پزشک

قبلاً فريز شده و در محيط تميز زندگی ميکنه و تحت نظر دامپزشک هست  و...تقريباً ميشه

گفت احتمال خطر اين حيوان برای بيمار شدن ما به صفر ميل ميکنه،وقتی عامل عفونی و انگلی

وجود نداره چيزی رو نميتونه منتقل کنه

پس اين بار هم ميشه همون مسأله فرهنگ،مثلاً نگهداری حيوانی که در خيابان بوده اشتباهه-

ولی حيوانی که زير نظر دامپزشک هست بسيار کم خطر هست و حد اقل مرد بيماری از لحاظ

انگلی برای ما نداره

اصلاً همون حيوان خيابانی هم اگر در واقع درمان بشه،بهداشتش رعايت بشه،واکسيناسيون بشه

حکم حيوان خانگی رو داره،فرقی نميکنه،ميشه همون چيزی که بهش اشاره کردم که نوع برخورد و

استفاده ما از يک چيز اون چيز رو تعريف ميکنه،خيلی ها يک حيوان خيابانی رو که مريض بوده

يا ماشين بهش زده ميبرن درمان ميکنن و بعد هم بهش رسيدگی ميکنند و تبديل ميشه به يک پت