سگ‌های نژاد هاسکی (Husky)، با موهای پرپشتشان که رنگ‌های متنوعی دارد، بی‌شک یکی از زیباترین سگ‌ها هستند. اصل و نسبشان به منطقۀ سیبری می‌رسد و چشمان آبی یا دو رنگشان را هم، که مختص همین نژاد است، از همان جا به ارث برده‌اند. همۀ ما می‌دانیم که چرا افراد دوست دارند سگی از نژاد هاسکی داشته باشند، ولی این را هم باید بدانیم که هاسکی‌ها باهوش و ورزشکارند و ممکن است بسیار مستقل از صاحبشان عمل کنند. برای همین نگهداری از آن‌ها و زندگی در کنارشان ممکن است دشوار باشد، مخصوصا برای کسانی که برای بار اول می‌خواهند سگ داشته باشند. اگر شما سگی از نژاد هاسکی دارید، باید خیلی مراقب او باشید. هاسکی‌ها هر زمان که بتوانند پا به فرار می‌گذارند. بهتر است تا دیر نشده، دور حیاط خانه‌تان را فنس بکشید و آن را به قدری درون زمین فرو ببرید که سگتان نتواند زمین را بکند و از زیرش فرار کند.

نگاهی مختصر به نژاد هاسکی
گروه نژادی: سگ‌های کار.

قد: 51 تا 58 سانتی‌متر، از شانه تا زمین.

وزن: 16 تا 27 کیلوگرم.

طول عمر: 12 تا 15 سال.

ظاهر زیبای هاسکی‌ها توجه همۀ مردم، از جمله هنرمندان، کارگردانان، نویسندگان، را به خود جلب می‌کند. این سگ‌ها جثۀ متوسطی دارند، نه کوچکند و نه خیلی بزرگ، با این حال ورزشکارند و قدرتمند. در ابتدا، برای کشیدن سورتمه تربیت می‌شدند و البته عده‌ایشان هنوز هم به این کار مشغولند. همین امر آن‌ها را از سگ‌های دیگر متمایز می‌کند، اما آنچه در هاسکی‌ها حیرت‌انگیز است قدرت یادگیری آن‌هاست.

خیلی‌ها به سبب طبیعت وحشی این نژاد عاشقش می‌شوند، اما واقعا نمی‌دانند که او چطور سگی است. نژاد هاسکی مناسب همه کس نیست. متاسفانه، افراد زیادی یک سگ زیبای هاسکی را نزد خود می‌آورند و چون نمی‌توانند از پس مشکلات و سختی‌های کلنجار رفتن با این نژاد برآیند، بعد از مدتی، او را رها می‌کنند یا به پناهگاه‌ها می‌سپارند و برایش سرنوشت غم‌انگیزی را رقم می‌زنند.

محبوبیت این نژاد سبب شده است که توله‌کش‌ها یا صاحبان معمولی سگ‌ها به زیاد کردن توله‌های این نژاد اقدام کنند، در نتیجه سگ‌هایی متولد می‌شوند که مشکلات اخلاقی و سلامتی زیادی دارند. این امر موجب شده است که خصوصیات منفی زیادی، به صورت غیر طبیعی، در هاسکی‌ها دیده شود.

اگر ویژگی‌های مثبت هاسکی‌ها را بشناسید، متوجه می‌شوید که چه سگ‌های فوق‌العاده‌ای هستند. آن‌ها باهوش و مستقلند. در حالی که بسیار مهربانند، از شما محبت گدایی نمی‌کنند. پرخاشگر نیستند و در خانه‌هایی که چند سگ هست، به خوبی با شرایط کنار می‌آیند. رابطه‌شان با بچه‌ها خوب است و به هر کسی که وارد خانه شود با روی باز خوشامد می‌گویند، حتی اگر مزاحم باشد.

آن‌ها معمولا از هوش زیاد خود برای یادگرفتن چیزهای بد استفاده می‌کنند و کم پیش می‌آید که سعی کنند که دل صاحبشان را به دست بیاورند. تربیت کردن آن‌ها بسیار سخت است، پس بهتر است افرادی که محتاط هستند و می‌ترسند یا برای بار اول است که سگ دارند به سراغ نژاد دیگری بروند. هاسکی‌ها نیاز به صاحبی دارند که اعتماد به نفس داشته باشد، قوانین را برایشان به‌خوبی تنظیم کند و ثبات رفتاری داشته باشد. مثل بسیاری از نژادهای دیگر، هاسکی‌ها هم باید اطاعت‌پذیری را بیاموزند، ولی به نظر می‌رسد فرق کلاس و خانه را خوب می‌فهمند. در حالی که سر کلاس حرف گوش می‌کنند، در خانه نافرمانی می‌کنند.

بزرگترین چالش شما با هاسکی‌تان این است که فرار نکند. آن‌ها از هر فرصتی برای این کار استفاده می‌کنند و متاسفانه خیلی از آن‌ها گم می‌شوند یا حین فرار آسیب می‌بینند. کسی که هاسکی دارد باید دور حیاطش را فنس بکشد و آن را تا حدی داخل زمین فرو برد که سگ نتواند از زیرش فرار کند.

ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد هاسکی‌ها در عین حالی که باعث جذابیت آن‌ها می‌شود، سبب می‌شود که زندگی کردن با او خیلی آسان نباشد. دوست‌داران این نژاد مجذوب طبیعت بکرش می‌شوند. اگر هاسکی درست آموزش داده شود و خوب از او مراقبت شود، بی‌شک سگ بی‌نظیری است.‌

چند نکتۀ مهم دربارۀ نژاد هاسکی
اینکه مقدار ریزش موهای هاسکی چه قدر باشد، بستگی به آب‌وهوای محل زندگی‌اش دارد. به‌طور کلی موهایشان زیاد نمی‌ریزد، مگر دو بار در سال، که به مدت سه هفته، پوشش زیرین موهایشان دسته دسته می‌ریزد. اگر در مناطق گرمسیر زندگی کنید، دفعات ریزش مو بیشتر می‌شود.
هاسکی‌ها سگ آپارتمانی نیستند، ولی اگر خوب آموزش داده شوند و به اندازۀ کافی فعالیت داشته باشند، می‌توانند به‌خوبی آرام و بی‌سروصدا باشند.
اگر می‌خواهید سگی داشته باشید که روح و جسمش سالم باشد، توله سگ خود را از توله‌کش‌ها نخرید. از پرورش‌دهنده‌ای بگیرید که مطمئن باشید مراقب سلامتی سگ‌های والد هست و اجازه نمی‌دهد سگ‌های بیمار یا ضعیف جفتگیری کنند.
هاسکی‌ها به سبب علاقه‌شان به فرار کردن شهرت دارند. از روی فنس‌ می‌پرند. زنجیرها را پاره می‌کنند. سرشان را از قلاده درمی‌آورند و… . خلاصه دست به هر کاری می‌زنند تا بتوانند فرار کنند. باید دور حیاط را فنس بلند کشید. این فنس‌ها باید چند سانتی‌متر داخل زمین هم برود تا هاسکی نتواند زمین را بکند و از زیر آن فرار کند.
سگ‌های نژاد هاسکی ممکن است خیلی خرابکار باشند. اگر در خانه، بیرون از پارک و قفس سگ، تنها باشند، می‌توانند خرابی بسیاری به بار آورند. بیرون از خانه هم می‌توانند، با کندن زمین، حیاط و گل‌ها را خراب کنند. برای همین خوب است که قسمتی از حیاط را به او بدهید تا با خیال راحت به بازی و کندن زمین مشغول شود.
هاسکی‌ها از زوزه کشیدن لذت می‌برند، ولی به ندرت پارس می‌کنند، حتی وقتی که کسی وارد خانه می‌شود هم واکنشی نشان نمی‌دهند. برای همین سگ‌های مراقب و نگهبان خوبی نیستند.
نژاد هاسکی برای کسانی که بار اول است که صاحب سگ می‌شوند یا محتاط هستند و می‌ترسند نژاد مناسبی نیست. آن‌ها به صاحبی قدرتمندی نیاز دارند که رهبر آن‌ها باشد. از تولگی باید فرمانپذیری را بیاموزند، وگرنه ممکن است تربیت کردن او تبدیل به کاری سخت و طاقت‌فرسا شود.
سگ‌های این نژاد بسیار کنجکاوند و بارها پیش آمده که به سبب همین کنجکاوی آسیب دیده‌اند یا گم شده‌اند.
هاسکی‌ها مهربان و احساساتی‌اند. اگر سگ‌های دیگری در خانه باشند، با آن‌ها می‌سازند. اغلب با بچه‌ها رابطۀ خوبی دارند. با این حال هیچ وقت کودکتان را با سگ تنها نگذارید، از هر نژادی که باشد.
هاسکی‌ها را طوری پرورش دادند که به غذای زیادی نیاز نداشته باشند. هنوز هم بدن هاسکی‌ها همین‌طور است و روزانه به کالری زیادی نیاز ندارند. خوب است که از پرورش‌دهنده‌ای که هاسکی‌تان را از او می‌گیرید بپرسید که به هاسکی‌هایش چه غذاهایی می‌دهد.
هاسکی‌تان را بدون قلاده به گردش و پیاده‌روی نبرید. فرار می‌کنند و ممکن است حیوانات کوچکتر را شکار کنند.
بسیاری از هاسکی‌ها به سبب چهرۀ زیبایشان دچار سرنوشت تلخی می‌شوند. نژاد هاسکی یکی از نژادهایی است که مردم به اشتباه سراغش می‌روند. بسیاری از افراد به خلق‌وخو و ویژگی‌های خاص هاسکی‌ها توجه نمی‌کنند و بعد از مدتی می‌بینند که سگ زیبای بدرفتاری دارند. هاسکی‌های بسیاری، فقط به دلیل که صاحب مناسبی ندارند، کشته می‌شوند، گم می‌شوند یا به پناهگاه‌ها سپرده می‌شوند.

اگر شما می‌خواهید هاسکی داشته باشید، زمان زیادی را صرف مطالعه دربارۀ این نژاد بکنید. چند پرورش‌دهندۀ سگ هاسکی را ببینید و با ایشان حرف بزنید. با کسانی که هاسکی دارند مشورت کنید. کتاب و مقاله بخوانید. خلاصه از هر راهی که می‌توانید اطلاعاتتان را راجع به این سگ‌ها بیشتر کنید. بعد از همۀ این کارها، اگر باز هم می‌خواهید هاسکی داشته باشید، باز هم صبر کنید و فکر کنید که بهتر است توله داشته باشید یا یک سگ هاسکی بالغ را به سرپرستی بگیرید. همیشه به خاطر داشته باشید که این سگ‌های زیبا زندگی شما را تبدیل به یک ماجراجویی دائمی می‌کنند، آمادگی‌اش را دارید؟

تاریخچۀ نژاد هاسکی
اصل و نسب نژاد هاسکی به قبیلۀ چوکچی (Chukchis)، از قبائل سیبری، در روسیه، می‌رسد. تاریخچۀ این نژاد چندان مشخص نیست، ولی آزمایش‌های دی.ان.ای (DNA) نشان می‌دهد که نژاد هاسکی یکی از قدیمی‌ترین نژادهاست. چیزی که می‌دانیم این است که چوکچی‌ها از این سگ‌ها برای رفت‌وآمد سریع استفاده می‌کردند و آن‌ها را یکی از اعضای خانوادۀ خود می‌دانستند. تا جایی که گاهی بچه‌ها کنار هاسکی‌ها می‌خوابیدند تا رختخواب گرم و نرمی داشته باشند.

در سال 1908 هاسکی‌ها را به آلاسکا وارد کردند و کشیدن سورتمه را به آن‌ها محول کردند. آن‌ها را وارد مسابقۀ سورتمه‌کشی (All-Alaska Sweepstakes) می‌کردند که در آن باید حدودا 657 کیلومتر را می‌دویدند. این مسابقه امروزه هم برگزار می‌شود.

گزارش‌ها نشان می‌دهد که آخرین هاسکی سال 1930 از سیبری صادر شده است، درست پیش از آنکه دولت شوروی سابق مرزها را ببندد. زندگی و تولیدمثل این نژاد در آمریکای شمالی ادامه یافت. گرچه آن‌ها، نسبت به زمانی که با چوکچی‌ها زندگی می‌کردند، خیلی تغییر کرده‌اند، ولی هنوز هم بعضی ویژگی‌های فوق‌العادۀ آن سگ‌ها در هاسکی‌های امروزی هست.

کلوب هاسکی‌های امریکایی در سال 1939 تاسیس شد. در سال 1930 موسسۀ امریکایی پرورش سگ (AKC) و در سال 1939 موسسۀ کانادایی پرورش سگ این نژاد را رسما ثبت کرد.

اندازۀ سگ‌های هاسکی
قد سگ‌های هاسکی نر، وقتی می‌ایستند، 53 تا 60 سانتی‌متر است و قد ماده‌ها، به طور متوسط، از 51 تا 56 سانتی‌متر است. وزن هاسکی‌های نر 20 تا 27 کیلوگرم و وزن هاسکی‌های ماده 16 تا 23 کیلوگرم است.

ویژگی‌های شخصیتی سگ‌های نژاد هاسکی
سگ‌های نژاد هاسکی سگ‌های زندگی کردن در گله هستند و به صاحبی احتیاج دارند که برایشان حکم رهبر داشته باشد. اگر رهبر سگتان باشید، راحت‌تر می‌توانید او را تربیت کنید؛ زیرا او برای شما احترام قائل می‌شود و به حرفتان بهتر گوش می‌کند. از طرف دیگر اگر از خودتان ضعف نشان دهید، هاسکی سعی می‌کند کنترل گروه و رهبری را به دست بگیرد.

زمانی که سگتان آلفا می‌شود، یعنی احساس می‌کند رهبر اوست و باید ریاست کند، تسلیم نشوید. نقش خودتان را به عنوان رهبر گله اثبات کنید. برای این کار نباید فریاد بکشید یا سگتان را کتک بزنید، بلکه باید با اعتماد به نفس مواضعتان را برای سگتان مشخص کنید و برایش قانون تعیین کنید و آشکار، با ثبات و بدون تزلزل بر سر قوانین ایستادگی کنید. یکی از راه‌های مناسب برای اینکه رهبری خودتان را نشان دهید این است که سگ را مجبور کنید برای غذا خوردن صبر کند. کم‌کم او شما را منبع و صاحب همۀ چیزهای می‌بیند که برایش ارزشمند است: غذا، تشویقی، اسباب‌بازی.

سگ‌های نژاد هاسکی بسیار پرانرژی هستند. برای همین ممکن است درون خانه یا بیرون از آن دست به خرابکاری بزنند، مخصوصا اگر حوصله‌شان سر برود یا فعالیت کافی نداشته باشند. آن‌ها می‌توانند وقتی در خانه تنها هستند همه چیز را خراب کنند. حتی دیده شده که یک سگ هاسکی دیوارهای سیمانی را جویده است. هاسکی‌ها باغچه را می‌کَنند و گل‌هایش را درمی‌آورند. برای جلوگیری از این اتفاق، می‌توانید به هاسکی‌تان یاد بدهید که فقط اجازه دارد یک جای مشخص را بکند. با همۀ این‌ها، هاسکی‌ها با طبیعت بازیگوش و شادی که دارند بسیار جذابند. آن‌ها تقریبا اجتماعی هستند و دوست دارند که استعداد و توانایی‌هایشان را به همه نشان بدهند. همان‌طور که گفته شد، هاسکی‌ها مهربان و خوش‌برخورد هستند، ولی همین خصیصه باعث می‌شود که سگ‌های مراقب خوبی نباشند. آن‌ها به غریبه‌ها مظنون نیستند، حتی اگر دزد باشد.

سگ‌های نژاد هاسکی اهل پارس کردن نیستند. از این جهت که سگ‌های ساکتی هستند خوب است، اما از طرف دیگر آن‌ها دوست دارند زوزه بکشند و این زوزه‌ها ممکن است همسایه‌هایتان را خسته کند. فقط در شرایطی می‌توانید از یک هاسکی در آپارتمان نگهداری کنید که او را خیلی خوب تربیت کنید و هر روز با فعالیت و ورزش مناسب انرژی‌اش را تخلیه کنید.

خصوصیات رفتاری از آسمان نازل نمی‌شود. اینکه سگتان چه ویژگی‌های اخلاقی‌ای داشته باشد، بستگی به عوامل متعددی دارد: وراثت، تربیت و اجتماعی شدن. از نشانه‌های یک تولۀ خوش‌رفتار شادی و کنجکاوی اوست. این توله‌ها دوست دارند به آغوش افراد بروند. توله‌ای را انتخاب کنید که رفتار متعادلی داشته باشد؛ یعنی نه خجالتی باشد و گوشه‌ای پنهان شود، و نه پرخاشگر که خواهر و برادرهایش را گاز بگیرد. هنگام گرفتن توله، حداقل یکی از والدینش را ببینید تا مطمئن شوید که رفتار مناسب و خوبی دارند. دیدن یکی از خویشاوندان سگ به شما کمک می‌کنید که حدس بزنید توله در بزرگسالی چه شکلی خواهد شد.

هاسکی‌ها هم، مثل سگ‌های دیگر، باید از همان تولگی اجتماعی شوند. با افراد متعدد و متفاوت برخورد کنند. صداهای مختلف را بشنوند و بوهای مختلف را تجربه کنند. برای این کار، همسایه‌ها و افراد دیگر را به خانه‌تان دعوت کنید و سگتان را به جاهایی ببرید که سگ‌های دیگر را ببینید. اگر سگتان در تولگی اجتماعی شود، می‌توانید مطمئن باشید گه در بزرگسالی سگ خوش‌رفتار و خوش‌برخوردی خواهد بود.

بیماری‌های رایج در نژاد هاسکی
سگ‌ها نژاد هاسکی عموما سالمند، اما مثل هر نژاد دیگری در این نژاد هم بعضی بیماری‌ها شایع‌تر است. معنی این حرف این نیست که همۀ سگ‌ها به همۀ این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند، بلکه آگاهی داشتن راجع به بیماری‌ها می‌تواند به ما کمک کند که از سگمان بهتر مراقبت کنیم. اگر می‌خواهید سگ داشته باشید، او را از پرورش‌دهنده‌ای بگیرید که از سگ‌هایش خوب مراقبت کند و مطمئن باشید که سگ‌هایش سالمند.

باید مطمئن شوید که هاسکی شما ناهنجاری مفصل ران (Hip dysplasia)، ناهنجاری مفصل آرنج (Elbow dysplasia)، کم‌کاری تیروئید (Hypothyroidism)، بیماری فون ویلبراند (Von willebrand’s disease) و کمی پلاکت خون (Thrombopathia) ندارد و چشمانش سالم است.

آب‌مروارید (Cataract):
تیرگی‌ای است که بر روی عدسی چشم می‌افتد و در دید سگ اختلال ایجاد می‌کند. ظاهر چشم مبتلا به آب‌مروارید ابری می‌شود. معمولا سگ‌های پیر به این بیماری دچار می‌شوند. گاهی برای درمان لازم است که بر روی چشم عمل جراحی انجام شود.

دیستروفی قرنیه (Corneal Dystrophy):
قرنیه و قسمت‌های شفاف بیرونی کرۀ چشم را درگیر می‌کند. در دیستروفی یک لایۀ کدر، متشکل از چربی‌ها، بر روی قرنیه ایجاد می‌شود. این بیماری در سنین جوانی و بیشتر در ماده‌ها دیده می‌شود. درمان ندارد، ولی به نظر می‌رسد که بر دید سگ تاثیر نمی‌گذارد.

آتروفی پیشروندۀ شبکیه (Progressive Retinal Atrophy):
یک بیماری پیشرونده است که در آن شبکیه، به مرور زمان، از بین می‌رود و در نهایت، به سبب از بین رفتن سلول‌هایی که نور را دریافت می‌کنند، حیوان کور می‌شود. معمولا چند سال پیش از اینکه علائم این بیماری آشکار شود، سگ به آن مبتلاست. خوشبختانه، سگ‌ها، تا زمانی که محیطشان تغییر نکند، می‌توانند با استفاده از دیگر حواسشان به زندگی طبیعی ادامه دهند و شاد و سرحال باشند.

مراقبت و نگهداری از سگ‌های نژاد هاسکی
هاسکی‌ها به 30 تا 60 دقیقه فعالیت روزانه نیاز دارند تا انرژی‌شان تخلیه شود و حوصله‌شان سر نرود. آن‌ها همراهان خوبی برای پیاده‌روی و دویدن هستند، ولی باید مراقب باشید که در هوای گرم فعالیت و ورزش نکنند. در کمال ناباوری، یک حیاط کوچک و محفوظ، برای اینکه روزشان را بگذرانند و انرژی‌شان را صرف کنند کافی است. از طرف دیگر هاسکی‌ها برای اینکه شاد باشد باید کار کنند. برای حفظ تعادل می‌توانید برای خودتان برنامه‌هایی ورزشی و تفریحی در نظر بگیرید که بیرون از خانه انجام می‌شود و بعد هاسکی‌تان را با خودتان ببرید.

همانطور که پیشتر گفتیم، تربیت و آموزش برای هاسکی‌ها واجب است. می‌توانید برای سگتان معلم بگیرید، چون بسیاری از صاحبان نمی‌توانند خودشان این سگ‌های باهوش و بازیگوش را، که فرق بین کلاس و خانه را می‌فهمد، تربیت کنند. آن‌ها سر کلاس کاملا حرف‌ گوش می‌کنند و به دستورات عمل می‌کنند، ولی در خانه دوباره می‌شوند همان سگ یک‌دنده‌ای که بودند. این موضوع ممکن است شما را خسته کند، ولی باید صبور و قوی باشید تا همه چیز درست شود.

می‌توانید برای تربیت کردن از پارک سگ هم استفاده کنید. پارک فضای امنی برای توله ایجاد می‌کند که بتواند تحرک داشته باشد، بدون آنکه خطری متوجه‌اش باشد. نکتۀ مهم این که هیچ وقت نباید برای تنبیه سگ از پارکش استفاده کنید.

هیچ وقت در فضای آزاد، سگ هاسکی خود را بدون قلاده رها نکنید. آن‌ها عاشق دویدن‌اند و نمی‌فهمند که چه قدر از صاحب خود دور شده‌اند. اگر آن‌ها به دنبال چیزی بروند یا سرگرم دویدن شوند، به‌راحتی ممکن است گمشان کنید. از طرف دیگر آن‌ها شکارچی‌های قهاری هستند. برای همین است که می‌گوییم هیچ وقت بدون قلاده با هاسکی‌تان بیرون نروید. کافی است که هوس شکار کنند، دیگر به گرد پایشان نمی‌رسید.

تغذیۀ سگ‌های نژاد هاسکی
روزانه یک‌و‌نیم تا دو پیمانه غذای خشک مرغوب که بهتر است در دو وعده داده شود.

هاسکی‌ها نسبت به اندازۀ هیکلشان کم غذا می‌خورند. آن‌ها انرژی و قوت غذا را در خودشان نگه می‌دارند. ریشۀ این توانایی، احتمالا، به زمانی برمی‌گردد که چوکچی‌ها آن‌ها را برای حمل سریع بار، در هوای سرد و با تغذیۀ کم در مسافت زیاد پرورش می‌دادند.

اینکه یک سگ بالغ چه قدر غذا بخورد به چیزهای زیادی بستگی دارد، مثل: سن، متابولیسم، اندازه و میزان فعالیتش. هر سگی نیازها و شرایط خاص خودش را دارد. آنچه مشخص است این است که سگی که فعالیت بیشتری داشته باشد غذای بیشتری می‌خورد. کیفیت غذا هم در مقدار آن موثر است. خوردن زیاد و بیشتر از مقدار معین از غذاهای مرغوب سگ را چاق می‌کند.

موها و بهداشت سگ‌های هاسکی
هاسکی سیبریایی خود را باید مرتب شانه بکشید، با این حال باید جاروبرقی قدرتمندی هم داشته باشید. هاسکی‌ها دو لایه مو دارند. موهای لایۀ رویی صاف است و موهای زیرین نرم و متراکم‌اند. خودتان را برای ریزش زیاد موهای هاسکی آماده کنید، مخصوصا در فصل بهار و پاییز که زمان ریزش فصلی موهایشان است. با این حال نباید نگران شوید. مراقبت از آن‌ها خیلی سخت نیست. برای اینکه مبل‌ها و فرش‌هایتان پر از موی سگ نباشد، حداقل هفته‌ای یک بار هاسکی خود را شانه کنید و در زمان ریزش فصلی، این کار را هر روز انجام دهید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که ریزش موی هاسکی‌هایی که در هوای سرد زندگی می‌کنند کمتر از هاسکی‌هایی است که در آب‌وهوای گرمتر هستند. شانه کشیدن و برس زدن را برای هاسکی به کار دلپذیری تبدیل کنید. برای این کار از تشویقی و نوازش و کلام مهربان استفاده کنید. همزمان با شانه کردن موها، پوستش را معاینه کنید تا مطمئن شوید که جوش، قرمزی، التهاب ندارد.

هاسکی‌ها سگ‌های تمیزی هستند و خیلی خودشان را تمیز می‌کنند، از این نظر به گربه‌ها شبیه‌اند. معمولا بوی بد سگ نمی‌دهد و به ندرت به حمام نیاز دارند. البته اگر در خاک و لجن بغلتند یا دارون آب‌های گل‌آلود بپرند، ماجرا فرق می‌کند. برای حمام کردن سگتان شامپوی باکیفیت انتخاب کنید تا میزان چربی طبیعی پوست و مویش حفظ شود.

موهای هاسکی‌ها رنگ‌های مختلف و طرح‌های متنوعی دارد، از سیاه گرفته تا سفید خالص، حتی با طرح‌هایی به رنگ قرمز و مسی. چشمانشان ممکن است قهوه‌ای یا آبی باشد. گاهی هر کدام از چشمانشان به یک رنگ است. به این چشم‌های جذاب، قیافۀ نجیب را هم اضافه کنید: هاسکی‌ها همین قدر زیبایند.

دندان‌های هاسکی خود را حداقل هفته‌ای دو، سه مرتبه مسواک بزنید تا جرم و باکتری‌ها را از روی دندان‌ها پاک کنید. البته بهتر است که هر روز مسواک بزنید تا از بروز بیماری‌های لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید. هاسکی‌تان را از تولگی به برس کشیدن و مسواک زدن عادت بدهید تا در بزرگسالی اذیتتان نکند.

ناخن‌های هاسکی خود را یک یا دو بار در ماه، بسته به اینکه چه قدر در برخورد با زمین ساییده شود، کوتاه کنید تا دچار درد و مشکلات دیگر نشود. اگر موقع راه رفتن، صدای برخورد ناخن‌ها را با زمین می‌شنوید یعنی بلند شده‌اند و باید کوتاهشان کنید. در ناخن‌سگ‌ها رگ خونی وجود دارد و اگر از نزدیکی انگشت کوتاهشان کنید، خونریزی می‌کنند و ممکن است سگتان بار دیگر به راحتی نگذارد که ناخنش را کوتاه کنید. برای همین اگر به کوتاه کردن ناخن سگ وارد نیستید، بهتر است از دامپزشک یا آرایشگر بخواهید که آن‌ها را کوتاه کند.

بالشتک‌های پای سگ را مرتب معاینه کنید، هرچند که از این کار خیلی خوششان نمی‌آید. داخل دهانش را نگاه کنید و هر هفته، گوش‌های سگ خود را معاینه کنید تا بوی بد، التهاب و قرمزی، یعنی نشانه‌های عفونت، نداشته باشد. هنگام معاینۀ گوش‌ها، داخل آن‌ها را با گوش‌پاک‌کن تمیز کنید. این کار پی‌اچ (pH) گوش را متعادل نگه می‌دارد و از بروز عفونت جلوگیری می‌کند. البته خیلی مراقب باشید که گوش‌پاک‌کن را داخل گوش فرو نکنید و فقط قسمت بیرونی گوش را تمیز کنید. چشم‌های او را نگاه کنید تا تمیز باشد و قرمزی و التهاب نداشته باشد. این معاینۀ هفتگی سبب می‌شود که هر نوع بیماری را زود تشخیص دهید و از وخیم شدن آن جلوگیری کنید.

رابطۀ سگ‌های نژاد هاسکی با کودکان و حیوانات دیگر
هاسکی‌ها سگ‌های خوبی برای خانه‌هایی هستند که در آن بچه زندگی می‌کند. آن‌ها، در برابر بچه‌ها، خیلی صبورند، اما مثل هر سگ دیگری نباید آن‌ها را با بچه‌ها تنها بگذارید.

به کودک خود بیاموزید که چگونه با سگ‌ها رفتار کنید. به او یاد بدهید که چگونه به سگ‌ها نزدیک شود و آن‌ها را نوازش کند. همچنین یاد بدهید که هیچ وقت به سگی که غذا می‌خورد نزدیک نشود و سعی نکند که غذای او را بگیرد. همیشه مراقب باشید که بچه‌های کوچک سگتان را گاز نگیرند یا دم و گوششان را نشکند. با همۀ این آموزش‌ها، هیچ وقت نباید هیچ سگی را با بچه‌ها تنها بگذارید.

هاسکی‌ها با سگ‌های دیگر هم به‌خوبی کنار می‌آیند، به شرط اینکه از تولگی اجتماعی شوند. این سگ‌ها بسیار با غریبه‌ها مهربانند، با این حال باید سگ‌های دیگر را بشناسند، با آدم‌های مختلف آشنا شوند. در روند اجتماعی شدن، توله‌ها می‌آموزند که چطور با سگ‌ها، صاحبانشان و انسان‌های دیگر برخورد کنند.

همیشه تاریخچۀ سگ‌های هاسکی را به یاد داشته باشید. شرایط سخت زندگی در سیبری، کمبود غذا و آب‌وهوای بسیار سرد، از آن‌ها شکارچیان قدرتمندی ساخته است. این خوی شکارچی‌گری هنوز هم در خون هاسکی‌ها هست. امروزه، بسیار پیش می‌آید که هاسکی‌های خانگی تلاش ‌کنند حیوانات کوچک‌تر، مثل سنجاب، خرگوش و گربه، را شکار کنند. با همۀ این حرف‌ها، بسیاری از هاسکی‌ها با حیوانات دیگر در یک خانه زندگی می‌کنند. اینکه هاسکی شما چطور با حیوانات و آدم‌های اطرافش کنار بیاید، بستگی به این دارد که از تولگی چگونه تربیت و اجتماعی شده باشد.

 

توضیحات :
Watchdog:
سگ‌ مراقب (Watchdog) با سگ نگهبان فرق می‌کند. سگ‌های مراقب جثه‌های کوچک‌تری دارند. آن‌ها به‌خوبی حواسشان به اطراف هست، و به‌موقع به صاحبشان فقط هشدار می‌دهند