این نکته تعجب آور نیست که نژاد لابرادودل به سرعت محبوبیتی را بدست آورده است. دراصل او بعنوان سگهای راهنمای ضد حساسیت پرورش داده شده است، اولین نژاد دورگه ای که از پودلها و لابرادور رتریورها تشکیل شده و این برنامه توسط انجمن سگ راهنمای سلطنتی استرالیا مدیریت شده است. در نتیجه یک سگ هوشمند و خوش مشرب که نه تنها دارای یک طبیعت مناسب برای سگهای راهنما است بلکه ریزش موی بسیار کمی هم دارد، بوجود آمده است. درحالیکه هنوز به نتایجی دست پیدا نکرده اند که رابطه بین پوشش سگ با خلق و خویش را نشان دهد، اما او سگی است بسیار خونگرم و مهربان.
آمار حیاتی نژاد لابرادودل | Labradoodle
دسته بندی نژاد: سگهای دو رگه
قد: ۵۳ تا ۶۱ سانتی متر
وزن: ۲۳ تا ۲۵ کیلوگرم
طول عمر: ۱۲ تا ۱۴ سال
نکات برجسته نژاد لابرادودل | Labradoodle
سگ لابرادودل از دو نژاد پودل و لابرادور رتریور بوجود آمده است. افزایشی در تولید مثل چند نسلی وجود داشته است (لابرادودل به لابرادودل) و همچنین تولید نسل لابرادودل به پودل یا لابرادودل به لابرادور رتریور.
اگرچه لابرادودل یک نژاد اصیل و به رسمیت شناخته شده نیست، اما انجمن لابرادودل استرالیایی بین المللی، به همراه انجمن لابرادودل استرالیایی و انجمن لابرادودل استرالیایی آمریکا، در حال برداشتن قدمهایی بمنظور استاندارد کردن نژاد و یکپارچه کردن پرورش دهندگان این نژاد هستند. شما می توانید یک جفت، یا یک پرورش دهنده مسئول را از طریق مراجعه به وب سایت انجمن لابرادودل استرالیایی آمریکا پیدا کنید.
لابردودلها بسیار بازیگوش و عاشق بچه ها هستند، اما ممکن است ناخواسته به کودکان ضربه و صدمه بزنند.
لابرادودلها سه نوع پوشش متفاوت دارند؛ بسته به اینکه روی لباس شما چه چیزی است، شما میتوانید انتظار داشته باشید که هیچ ریزش مویی روی کت خود نبینید. معمولا ریزش موی بیش از اندازه ندارند، اما نوع موی پوشش آنها ازاین قاعده مستثنی است.
یک لابرادودل به یک یا دوبار شانه زدن در هفته نیاز دارد و همچنین آراستن و نظافت منظم که شامل تمیز کردن گوشها و کوتاه کردن ناخنها می شود.
لابرادودل می تواند یک سگ پرانرژی باشد. او به ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت در روز نیاز دارد.
لابرادودلها باهوش هستند و به تحریکات جسمی و ذهنی نیاز دارند. اگر این امکانات برایشان فراهم نباشد، ممکن است که خرابکاری کنند و مدیریت کردنشان کار سختی شود.
لابرادودل ها با سگها و حیوانات خانگی دیگر به خوبی کنار می آیند.
آپارتمانها مکانی مناسبی برای این سگ پر انرژی نیستند.
صاحبانی که بار اولشان است سگ نگهداری میکنند به خوبی با لابرادودل دوستانه و رام کنار می آیند.
برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا فروشگاههایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.
وزن و اندازه نژاد لابرادودل | Labradoodle
وزن در نوع استاندارد: (۲۳-۲۹) کیلوگرم.
قد در نرهای نوع استاندارد: (۵۶-۶۱) سانتی متر، قد در ماده های نوع استاندارد: (۵۳-۵۹) سانتی متر.
وزن در نوع متوسط: (۲۳-۲۹) کیلوگرم.
قد در نرهای نوع متوسط: (۴۶-۵۰) سانتی متر، قد در ماده های نوع متوسط: (۴۳-۴۸) سانتی متر.
وزن در نوع کوچک: (۷-۱۱) کیلوگرم.
قد در نوع کوچک: (۳۶-۴۱) سانتی متر.
شخصیت نژاد لابرادودل | Labradoodle
لابرادودل یک سگ باهوش است که اگر به خوبی آموزش دیده باشد حیوان خانگی ایده آلی برای خانواده است. او رفتاری دوستانه دارد و با هرکسی مانند بهترین دوستش رفتار میکند. او بعنوان یک همدم پر انرژی از زندگی با خانواده لذت می برد.
او می تواند رفتاری ملایمی داشته باشد، اما همینطور می تواند با نشاط باشد، از طریق بازی کردن و پریدن و جنب و جوش داشتن شادی خود را نشان می دهد. تا زمانی که بصورت تهاجمی پرورش نیافته باشد، بسیار آسان گیر و بی قید است.
خلق و خوی سگ تحت تاثیر عواملی مانند وراثت، آموزش و اجتماعی شدن شکل میگیرد. سگی با خلق و خوی خوب و مزاج سالم کنجکاو و بازیگوش است.
همیشه ازاینکه یکی از والدین (معمولا هم مادر زیرا در دسترس است) خوی و خصلت خوبی دارد مطمئن شوید تا بتوانید توله سگی را انتخاب کنید که با آن احساس راحتی میکنید. مواجه و برخورد با دیگر بستگان سگ به شما کمک مفیدی خواهد کرد برای اینکه بتوانید بفهمید زمانی که توله سگتان رشد کرد از لحاظ خلق وخو چه جور سگی خواهد شد.
مانندهر سگی این نژاد هم نیاز دارند که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کنند، آنها باید زمانی که هنوز کوچک هستند با افراد گوناگون، صداها، مناظر و تجارت مختلفی مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را میدهد که سگتان به سمت تبدیل شدن به یک سگ همراه و اهل گردش رشد می کند.
ثبت نام کردن او در کلاسهای مخصوص به سگها شروع بسیار خوبی است. دعوت از بازدیدکنندگان بطور منظم، بردن او به پارکهای شلوغ، فروشگاهها و مکانهایی که اجازه ورود سگ را میدهند، دیدار با همسایگان در اوقات فراغت باعث می شود که مهارتهای اجتماعی او صیقل داده شود.
مشکلات و سلامتی نژاد لابرادودل | Labradoodle
لابرادودل ها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه لابرادودل ها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.
اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.
عفونت گوش: این بیماری می تواند بدلیل گوشهای شل و نرمشان باشد و لابرادودل را بستوه بیاورد. رطوبت گوش باید بطور منظم بررسی شود.
دیسپلازی ران: یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران بصورت نامتناسب به مفصل ران چسبیده است. بعضی از سگها ممکن است دچار درد یا لنگیدن در یک یا هردو پای عقب خود شوند، اما برخی دیگر علائم ظاهری از ناراحتی را نشان نمی دهند. (غربالگری اشعه ایکس روش خاصی برای تشخیص این بیماری است.) در هر صورت ورم مفاصل میتواند با سن سگ توسعه پیدا کند. اگر شما در حال خرید یک توله سگ هستید، از پرورش دهنده بخواهید که آزمایشات مربوطه را برای نشان دادن اینکه پدرو مادر عاری از این مشکل بوده اند را انجام داده باشد.
دیسپلازی آرنج: شبیه به دیسپلازی ران یک بیماری دژنراتیو است. اعتقاد بر این است که رشد و توسعه غیر طبیعی باعث این بیماری می شود، که در نتیجه آن مفصل ضعیف و ناقص میشود. شدت این بیماری متفاوت است: سگ می تواند دچار ورم مفاصل، یا دچار لنگیدن شود. درمان آن شامل جراحی، کنترل وزن، مدیریت پزشکی و داروهای ضد تورمی است.
صرع: یک بیماری ارثی است که اغلب نه همیشه ممکن ارثی باشد. ممکن است باعث تشنج خفیف یا شدید شود و همراه با رفتارهای غیر معمول (مانند دویدن دیوانه وار یا حالت تعقیب کردن یا پنهان شدن) ویا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و تشنج ترسناک باشد، اما پیش آگهی دراز مدت برای سگ مبتلا به صرع ایدیوپاتیک بسیار خوب است. مهم است که سگ را برای تشخیص و درمان مناسب نزد دامپزشک ببرید. (بخصوص که تشنج میتواند علل دیگری هم داشته باشد.)
آلرژی: آلرژیها بیماریهای شایعی در بین سگها هستند. سه نوع اصلی ازآلرژی وجود دارد: آلرژی به مواد غذایی، که طی فرآیند حذف برخی از مواد غذایی از رژیم غذایی سگ درمان میشود. آلرژیهای تماسی، ناشی از واکنش به یک ماده یا چیزی که بدن سگ با آن در تماس است؛ مانند: ملافه، پودر کک، شامپو سگ و دیگر مواد شیمیایی که با از بین بردن علت بروز آلرژی این بیماری هم درمان میشود. آلرژی استنشاقی، که ناشی ازاستنشاق کردن ذرات داخل هوا مانند: گرده گیاهان، گرد و خاک و کپک می باشد. داروی مناسب برای آلرژی استنشاقی بستگی به شدت آلرژی دارد.
دیابت: اختلالی است که در آن بدن قادر به کنترل سطح قند خون نیست. سلولهای بدن برای سوزاندن انرژی نیاز به گلوکز (قند) دارند. انسولین کلیدی است که اجازه میدهد گلوکز به سلول برسد. بدون انسولین، گلوکز نمی تواند وارد سلول شود و سلول گرسنه میشود حتی اگر سطح بالایی از قند در گردش خون وجود داشته باشد. سگ مبتلا به دیابت برای جبران غذای بیشتری میخورد، اما دچار کاهش وزن میشود زیرا از مواد غذایی استفاده موثری نمیشود.علائم دیابت شامل ادرار بیش از حد و تشنگی، افزایش اشتها و کاهش وزن است. دیابت را میتوان با رژیم غذایی و انسولین کنترل کرد.
پیشرو شبکیه آتروفی (PRA): یک مشکل از خانواده بیماریهای چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه چشم است. در اوایل بیماری، سگ بیمار دچار شب کوری میشود. با پیشرفت بیماری آنها در طول روز هم بینایی خود را از دست میدهند. بسیاری از سگهایی که افق دیده شان محدود میشود و یا کاملا از بین میرود، بخوبی خود را با شرایط سازگار می کنند.
کم کاری تیروئید: اختلال در غده تیروئید است. تصور میشود که این مشکل مسئول بروز مشکلاتی مانند صرع، آلوپسیا (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هایپرپیگمنتیشن، پیودرما و دیگر بیماریهای پوستی باشد. این بیماری را میتوان با دارو و رژیم غذایی درمان کرد.
مراقبت از نژاد لابرادودل | Labradoodle
لابرادودل ها قادرند خود را با هر شرایطی وفق دهند، اما برای زندگی آپارتمانی توصیه نمی شوند. آنها به ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت روزانه نیاز دارند که یک حیاط محصور مکان خوبی برای سوزاندن انرژیشان است. بعضی از لابرادودل ها، مخصوصا نسلهای اول، به فعالیت و ورزش بیشتری نیاز دارند.
لابرادودل ها همرانی فوق العاده برای آهسته دویدن هستند، البته آنها نیاز دارند که زمانهایی را هم بدون قلاده باشند. علاوه بر این، آنها به تحریکات ذهنی و فکری هم نیاز دارند، او یک سگ باهوش و پر انرژی است، بنابراین اگر خسته و بی حوصله شود، میتواند به یک ماشین تخریب کنند تبدیل شود.
لابرادودل یک سگ باهوش و با اشتیاق است. تا زمانی که از روشهای پیگیرانه و تقویت مثبت برای آموزش او استفاده کنید، یادگیری او آسان خواهد بود. او میتواند همراه خوبی برای کسانی باشد که بار اولشان است سگی را نگهداری می کنند. در دوران توله بودن آنها بسیار مایل هستند که رفتارهای سگها را بدون در نظر گرفتن احساسات سگهای دیگر از خود بروز دهند. این رفتار می تواند باعث بروز مشکلاتی شود اگر سگ ناشناس رفتاری تهاجمی داشته باشد.
با توجه به سطح فعالیتش، یک لابرادودل می تواند خودش را با شرایط زندگی در حومه و اطراف شهر و زندگی روستایی نیز وفق دهد. اگرچه از او برای کارهای مختلفی استفاده میشود، اما او یک سگ همراه است که باید در درون خانه زندگی کند، نه اینکه بیرون از خانه داخل حیاط باشد. شادترین وضعیت برای او زمانی است که در یک خانه به راحتی زندگی کند، روی پاهای شما یا کنار تختتان بخوابد.
جعبه آموزشی یک روش بسیار مفید برای شما است تا از عدم وجود هر گونه تصادف یا مشکلی برای لابرادودل خود مطمئن شوید. همینطور جعبه برای او مکانی است که بتواند در آنجا چرت بزند و بخوابد. آموزش جعبه باید از زمانی که سن کمی دارد شروع شود، این کار باعث میشود که اگر زمانی نیاز بود که سوار چیزی بشود یا در بیمارستان بستری شود مشکلی برایش پیش نیاید.
هرگز او را برای تمام روز درون جعبه نگه ندارید. او یک زندانی نیست و نباید بیشتر از چند ساعت زمانی که در شب خواب است درون جعبه باشد. آنها سگهای مردمی هستند و نمی توانند زندگیشان را در جعبه یا لانه قفل شده بگذرانند.
تغذیه نژاد لابرادودل | Labradoodle
میزان توصیه شده روزانه: ۱.۵ تا ۲ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم میشود.
توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.
سگ خود را بوسیله اندازه گیری مواد غذایی و غذا دادن دو بار درروز به جای ترک غذا در تمام وقت در وضعیت جسمی خوبی قرار دهید. اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.
تقسیم غذا به دو یا چند وعده غذایی در روز به جای یک وعده غذای حجیم می تواند خطر ابتلا به پیچ خوردگی معده یا همان نفخ را کاهش دهد. لابرادور رتریور از این مشکل می تواند رنج ببرد. این خصیصه ای است که براحتی برروی فرزندان لابرادودل تاثیر می گذارد.
آراستن نژاد لابرادودل | Labradoodle
اگرچه لابرادودل ها می توانند یکی از انواع پوشش را داشته باشند، اندازه مناسب برای طول بلندی پوشش آنها ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر است. او پوششی تک با موهای فر مرتب و شل دارد. فرها نباید در هم تنیده باشند و پوشش نباید ضخیم و کرکی باشد.
سه نوع بافت وجود دارد :
در نژادهایی که ریزش مو دارند، موهای شبیه به خزاست که محبوبیت کمتری دارند. موهایشان میریزد و معمولا بوی سگی معمولی می دهند. اگر پرورش دهندگان از پروش دادن آنها جلوگیری کنند، این پوشش در نسلهای اولیه دیده میشود.
دومین بافت، پشمی نامیده میشود، که متراکم است و شبیه به پشم بره است. فرهای این نوع پوشش گشاد و متراکم نیست. سگهایی که این نوع پوشش دارند بو نمی دهند و معمولاهم ریزش مو ندارند.
پوشش گوسفندی دارای یک بافت ابریشمی است که به عنوان پوشش بز توصیف میشود. حالت این پوشش از صاف به مواج است.
لابرادودل ها عنوان سگهایی را دارند که یا ریزش مو ندارند یا ریزش موی خیلی کمی دارند، مخصوصا اگر پوشش آنها از نوع پشمی یا گوسفندی باشد.
لابرادودل طیف رنگی گسترده ای دارد. آنها ممکن است طلایی، زردآلویی، کاراملی، گچی (یک گچ سفید)، سیاه، قرمز، قهوه ای، کرم، نقره ای، شکلاتی، برنزه یا آبی باشند. آنها همچنین ممکن است چند رنگی باشد، که شامل راه راه، شبحی ،تکه تکه یا سیاه سموری باشند.
آراستگی و نظافتش به طول و نوع پوششش بستگی دارد. بطور کلی شما می توانید او را یک یا دو بار در هفته شانه بزنید. برای حفاظت از پوشش او می توانید هر ۶ تا ۸ هفته یکبار موهایش را کوتاه کنید. لابرادودل اغلب خیلی بو نمی دهد و فقط باید در صورت نیاز حمامش کنید.
دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان بهتر است.
اگر صدای کشیده شدن ناخنهایش را برروی زمین میشنوید آنها بیش از حد بلند شده اند. ناخنهایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. ناخنهای پای سگ به رگهای خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید ممکن است خونریزی کند – وسگ ممکن است برای دفعه بعد که ناخن گیر را می بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر تجربه این کار را ندارید از دامپزشک یا یک آرایشگر کمک بگیرید.
همانطور که اورا نظافت میکنید بدنش را از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست مورد بررسی قرار دهید. گوش، بینی، دهان وچشم را بررسی کنید، چشمها باید روشن باشند و هیچگونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.
میزان سازگاری نژاد لابرادودل |
Labradoodle با کودکان و حیوانات خانگی دیگر
لابرادودل ها به خوبی با بچه ها سازگارند و می توانند یک همدم مهربان با رفتاری ملایم برای هر کودکی باشند. همچنین می تواند با فعالیت زیادی که دارد به بچه ها صدمه بزند، اما از صمیم قلب آنها را دوست دارد.
بطوریکه گفته شد شما همیشه باید به کودکانتان در مورد تعاملاتشان با سگها و نحوه لمس کردن آنان آموزش دهید؛ شما باید همیشه برروی رفتار کودک و سگتان باهم نظارت داشته باشید تا از هرگونه آسیبی از سوی هر دو طرف جلوگیری کنید. شما باید به فرزند خود یاد دهید زمانی که سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است از او دور بماند. مهم نیست چقدر دوستانه ،هرگز کودک را با سگ تنها نگذارید.
لابرادودل ها با هرسگ یا حیوان خانگی دیگری کنار می آیند. مانند بسیاری از سگها آنها هم نیاز به آموزش و اجتماعی شدن دارند تا زندگی مطلوبی داشته باشند.
محل نگهداری نژاد لابرادودل | Labradoodle
این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است