تنیدن موفقیت‌آمیز تار عنکبوت در آزمایشگاه

حالا محققین دانشگاه MIT موفق شده‌اند از طریق مخلوط کردن پروتئین‌های تشکیل دهنده‌ی ابریشم عنکبوت و «تنیدن» آن با استفاده از سرنگ، قدم‌های اولیه‌ی مورد نیاز برای این کار را بردارند. این نوآوری می‌تواند راه را برای به دست آوردن ماده‌ای حتی قدرتمندتر از آنچه عنکبوت‌ها می‌تنند هموار کند، مانند ساخت فیبرهایی که توسط مواد نانو تقویت شده‌اند و استفاده از آن‌ها برای فعالیت‌های متنوع تکنولوژیک.

تنیدن موفقیت‌آمیز تار عنکبوت در آزمایشگاه

یکی از مهم‌ترین کاربری‌های ابریشم عنکبوت در زمینه‌های پزشکی است چرا که این ماده با بدن سازگار است، به این معنا که می‌توان آن را بدون خطر بروز واکنش‌های شدید و خطرناک در بدن انسان مورد استفاده قرار داد: می‌توان از خواص انعقاد خون آن برای متوقف کردن خون‌ریزی استفاده کرد یا پایه‌هایی برای ساخت بافت‌های مصنوعی ایجاد کرد.



ما در ابتدا با استفاده از باکتری‌هایی که از لحاظ ژنتیکی تغییر یافته بودند، مواد اولیه‌ی مورد نیاز برای ساخت ابریشم عنکبوت را ساخته، آن را در آب مخلوط کردیم و مخلوط حاصل را به آرامی از سوزن سرنگ خارج کردیم. نتیجه‌ی این کار به این صورت بود که 

این شیوه باعث می‌شد پروتئین‌ها به طور خودکار حالتی به شکل ابریشم عنکبوت به خود بگیرند. گرچه این ابریشم آزمایشگاهی قدرت و پیوستگی ابریشم طبیعی را ندارد اما مسلماً می‌توان با ایجاد تغییر و تحولاتی در فرمول ساخت آن به قدرت بیشتر رسید یا 

خصوصیات آن را طبق مصارف مورد نظر تغییر داد، مثلاً نخ بخیه‌ای که برای جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد می‌بایست قوی‌تر از تار طبیعی ابریشم باشد و خاصیت کشسانی کمتری داشته باشد.