صفحه-نخست » سگ

عوامل بسیاری می تواند دستگاه عصبی سگ را درگیر سازد. دستگاه عصبی شامل مغز، نخاع و اعصاب محیطی می باشد.عفونت های باکتریایی می تواند باعث التهاب غشاء مغز و نخاع شود که مننژیت نامیده می شود. آسیب وارده به بافت مغز آنسفالیت نامیده می شود.

علائم بیماری های عصبی شامل:
تشنج _ رفتارهای غیر عادی و ناگهانی _ عدم تعادل _ ضعف پیشرونده _ رعشه _ تغییر در نحوۀ انقباض عضلات _ اختلالات حسی _ فلجی _ دور خود چرخیدن _ نیستاگموس ( حرکت مداوم چشم ها به چپ و راست ).

صرع ( Epilepsy )
این عارضه در سگهای یک تا سه ساله معمول می باشد.
دلایل آن شامل:
عوامل ارثی _ نرسیدن اکسیژن حتی به مدت بسیار کوتاه به مغز _ هیدروسفال _ دیستمپر _ تومورها.
بعضی از سگها دچار تشنج های مکرر هستند اما بعضی از سگها گاهی دچار تشنج می شوند. تشنج در سگهای مسن بدلیل ابتلا به سایر بیماری ها خطرناکتر می باشد.
اصولا تشنج بیشتر مواقعی که سگ آرام و در حال استراحت است اتفاق می افتد. دورۀ تشنج ممکن است کوتاه ( حدود 5 دقیقه ) یا شامل یک دوره بیهوشی باشد.
برای درمان، دامپزشک داروهای ضد تشنج برای سگ تجویز می کند. این داروها بطور کامل تشنج را از بین نمی برد ولی تعداد دفعات آن را کمتر می کند. سگهایی که دورۀ تشنج آنها بیشتر از 30_15 دقیقه طول می کشد باید فورا مورد معاینه دامپزشک قرار گیرند. تزریق وریدی داروهای ضد تشنج ممکن است لازم باشد.

تشنج (Seizures)
این عارضه عمدتادر اثر بیماری صرع به وجود می آید. تومورهای مغزی و ضربات وارده به سر نیز از عوامل موثر در بهوجود آمدن این عارضه می باشند. در هنگام بروز تشنج به نظرمی رسد که سگ هوشیاریش رااز دست داده به پهلوی خود افتاده ناله کرده و دست و پا می زند. حیوان بیمار در این حالت مکررا ادرار و مدفوع خود را دفع می کند.
____________
تدوین: سارا رنجبر

__________________
مشاور و مربی رسمی تربیت سگ پرشین پت
رنجبر: 09123595250

یستمپر (Distemper)
این بیماری اغلب در سگهای جوان 6_3 ماهه اتفاق می افتد اما در هر سنی قابل بروز می باشد.آلودگی اغلب از طریق استنشاق ویروس اتفاق می افتد و بوسیله سلول های دفاعی که سعی در انهدام ویروس دارند در سراسر بدن پخش می شوند. اگر سلول های دفاعی نتوانند ویروس ها را نابود نمایند آنها به دستگاه ایمنی، عصبی، دستگاه تنفس و دستگاه گوارش حمله می کنند.
اگر سگ جوانی در وضعیت بدنی خوبی است دچار عفونت خفیف شود اغلب دفع ویروس را به خوبی انجام داده و تنها علائم بی حالی و یا افزایش مختصر درجه حرارت را نشان می دهد. اگر سیستم دفاعی حیوان شکست بخورد ابتدا درجه حرارت بدن بالا رفته سپس علائم زیر ظاهر می شود:
بی حالی _ ترشح از چشم و بینی _ سرفه _ استفراغ _ اسهال و گاهی با علائم جلدی مانند ضخیم شدن و ترک خوردگی پوست بینی و کف پا دیده می شود.
وقتی علائم فاز دوم پیشرفت می کند ( حدود چهار هفته پس از شروع عفونت ) سیستم عصبی ممکن است شروع به نشان دادن ضایعه کند. این علائم ممکن است شامل انقباضات کنترل نشدۀ عضلانی تا تشنج کامل باشد.
جهت درمان، آنتی بیوتیک خا به همراه درمان علامتی جهت رفع علائم درگیری دستگاه های گوارش و تنفس لازم است. بدون شک مراقبت و پرستاری به همراه درمانهای مورد لزوم در بهبود بیمار موثر می باشد، زیرا به این وسیله می توان نیرو و مقاومت سگ را در برابر بیماری تقویت نمود.
حیوان مبتلا احتیاج مبرم به محیط گرم، خشک، بدمن تحرک و سر و صدا و غذاهایی که دارای ارزش پروتئینی بالا و نیروزایی مناسب بوده و قابلیت هضم آسان دارند باید به مقادیر کم و محدود در اختیار سگ قرار گیرند. شیر با زرده تخم مرغ و پنیر تازه باید در تغذیه حیوان استفاده شود. افراط در تغذیه حیوان موجب اسهال و استفراغ و فشار به دستگاه گوارش حیوان می شود و وضعیت حیوان را بدتر می کند. در مورد ضایعات عصبی داروهای ضد تشنج ضروری می باشد.
در مورد واکسیناسیون اولیه، واکسن در سن 6 تا 8 هفتگی تزریق و پس از 4 تا 8 هفته مجددا واکسن یادآوری تزریق می شود. برای حفظ ایمنی در سگ باید واکسیناسیون بصورت سالانه تکرار شود.
____________
تدوین: سارا رنجبر