مشرق:رئیس یک باشگاه بودن در کشوری مانند روسیه برای خودش داستان‌ها و ماجراهایی دارد. سرزمین پهناوری که حدود 20سال است از نظام کمونیستی به سیستم فدرال رو آورده و تغییر و تحولات به‌خوبی نشان می‌دهد که خصوصی‌سازی نیز توانسته جایگاه خاصی برای خود داشته باشد.
با تمام این احوال، برخی جاها هنوز با روش‌های سنتی اداره می‌شوند و این موضوع در ورزش نیز دیده می‌شود. برخی باشگاه‌های ورزشی همچنان به‌مانند دوران گذشته وابسته به یک سازمان یا یک نهاد هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به باشگاه بزرگ لوکوموتیو مسکو اشاره کرد.
روزلا سنسی پس از مرگ پدر، عهده‌دار امور تیم فوتبال آ.اس رم ایتالیا شد؛ گرچه در اواخر عمر پدرش برخی کارهای باشگاه را به او سپرده بود. روزلا با تلاش بسیار زیاد و با توجه به حواشی فراوانی که در فوتبال ایتالیا وجود دارد، مدتی باشگاه را اداره کرد، اما بحران‌های مالی اجازه نداد تا بیشتر از این مالک باشد و آ.اس رم را واگذار کرد.
حضور یک خانم در راس یک باشگاه بزرگ فوتبال باعث شده بود تا توجه خیلی‌ها روی آن باشگاه بیشتر شود، چراکه چنین چیزی کمتر پیش آمده بود. اما با این حال اکنون خانم «اولگا یورویچ اسمارودسکی» مدیر باشگاه لوکوموتیو مسکو است و اداره امور یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های روسیه را برعهده دارد.
او کیست؟
اولگا یورویچ اسمارودسکی روز 7نوامبر سال 1956 در گومل جمهوری بلاروس به دنیا آمد. پدر اولگا خلبان هواپیمای مسافربری بود و او به همراه خانواده‌اش 5سال نخست زندگی را در زیابروکا در منطقه گومل گذراند. پس از گذشت 5 سال، با آن‌ها به مسکو نقل مکان کرد.
او در همان نوجوانی عاشق ورزش بود و به ورزش اسکی پرداخت. حتی قهرمان المپیاد لوبوی باراناوی نیز شد. اولگا در ادامه فعالیت‌هایش در این رشته ورزشی، در سن 12سالگی قهرمان مسکو شد، اما معلوم نشد که چرا دیگر علاقه‌ای به ادامه کار در اسکی نداشت.
او همچنین در مدرسه موسیقی «وانامورادیلی» به تحصیل پرداخت و آن‌جا شانس خود را به آزمایش گذاشت. پس از آن به کامسامول (لیگ جوانان کومونیست) رفت و دبیر کمیته این سازمان شد. او مدرسه را با مدال طلا به اتمام رساند و وارد دانشگاه شد. اولگا در دانشگاه پلخانوسکی تحصیل کرد و با مدرک سرخ رنگ در رشته «اقتصاد فیزیولوژی» به پایان رساند.
هم‌زمان در دانشکده مسکو به تحصیل در رشته «مدیریت آنالیز اقتصاد» پرداخت و آن را هم با مدرک سرخ رنگ به پایان رساند. اولگا پس از اتمام تحصیلات عالیه خود در کمیته برنامه‌ریزی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی مشغول به کار شد. در سال1991 و در حمایت از بوریس یلتسین در شورش آگوست شرکت کرد و پس از آن درگیر انتخابات اولیه پارلمانی روسیه شد.
از سال1993 تا سال1996 با دعوت رسمی ولادیمیر رسپینا، رئیس دپارتمان عمران و رئیس دپارتمان روابط بین‌الملل دولت محلی مسکو شد. از سال1997 تا سال 2000 معاون اول مدیرعامل شرکت سهامی خاص اینتراس و نایب‌رئیس بانک صادرات و واردات خصوصی روسیه شد. اسمارودسکی از سال2000 تا 2002 نیز در بانک تجارت خارجی با سمت نایب‌رئیسی مشغول به کار شد.
در سال2002 حرفه خود را در سمت معاون اول امور اقتصادی نیکلای سمیونویچانینو که رئیس آژانس فدرال دولتی وزارت دفاع روسیه و رئیس باشگاه مرکزی ورزش ارتش (زسکا) بود شروع کرد. در آن زمان به اولگا درجه سرهنگ دومی ارتش اعطا شد. پس از درگذشت نینو در ماه اکتبر سال2002 جایگاه وی را عهده‌دار شد. حالا او سرپرست 30رشته مختلف ورزشی بود. اولگا همسرش را متقاعد کرد تا وی را در مسئولیت و جایگاه جدید شغلی‌اش کمک کند و به همین علت هم بود که همسرش شغل خود رها کرد و در کنار اولگا مشغول به کار شد.
اسمارودسکی در دوران فعالیت خود در باشگاه ارتش تغییراتی را در پیست دو‌و‌میدانی دارد سالن باشگاه هنرهای رزمی را بازسازی کرد. او تا 2006 در باشگاه ارتش به فعالیتش ادامه داد و سپس سرپرستی صندوق خیریه برنامه‌های ورزشی با نام «نسل جدید» را برعهده گرفت.
اسمارودسکی از ژوئیه سال2008 تا ژوئیه سال2010 با سمت معاون اول رئیس «روس بانک» مشغول به کار بود تا این‌که در روز 29ژوئیه سال 2010 به‌عنوان رئیس باشگاه «لوکوموتیو مسکو» برگزیده شد. این مهم با دعوت‌نامه‌ای از سوی ولادیمیر یاکونین رئیس راه‌آهن سراسری روسیه شکل گرفت تا اولگا در سن 44سالگی مدیریت یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های ورزشی روسیه را برعهده بگیرد.
پاک‌سازی
مدیریت اولگا یورویچ اسمارودسکی همواره با چالش‌های بسیاری زیادی همراه بوده است. او رفتارهای خاص خودش را دارد و هر جایی که می‌رود این رفتارها به‌گونه‌ای نمود پیدا می‌کنند. اولگا همیشه اختیار تام می‌خواهد و تهدید می‌کند که هر چه که بخواهد باید انجام بپذیرد.
در لوکوموتیو مسکو هم چنین اتفاقی افتاد. او بلافاصله پس از تثبیت در جایگاهش اقدام به مهره‌چینی کرد و عده‌ای را برای همیشه از باشگاه مرخص! او ویکتور تیشچنکو، مدیر ورزشی و همچنین ملژیکوف کریچک قائم‌مقام باشگاه را کنار گذاشت و از یوری بلوس رئیس سابق باشگاه اف.سی مسکو و آلکسی اسمرتین ستاره سابق لوکوموتیو برای همکاری دعوت به‌عمل آورد و هر دو آن‌ها را به سمت مشاور رئیس منصوب کرد. در عین حال «لیلا پاکروسکایا» به سمت معاون اقتصادی لوکوموتیو مسکو منصوب شد و «ماکسیم موتین» مدیریت مدرسه لوکوموتیو را برعهده گرفت.
حذف پاداش‌ها
برای مدیری که جوانی‌اش را در اوج دوران کمونیسم سپری کرده، برخی رفتارها قابل قبول نبودند. او پاداش 50هزار روبلی برای هر پیروزی را حذف کرد که باعث دلخوری بازیکنان و مسئولان تیم شد. از دیدگاه او، بازیکن وظیفه‌اش تلاش برای بردن است و رسیدن به این هدف پاداش نمی‌خواهد! اولگا که تحصیلاتش در زمینه اقتصاد بوده، برنامه اصلی‌اش را بازسازی اقتصادی باشگاه لوکوموتیو مسکو عنوان کرد.
شاید به همین علت هم بود که مدیران راه‌آهن سراسری روسیه می‌خواستند او آن‌جا باشد. البته لوکوموتیو که در این چند ساله همیشه در بخش‌های بالایی ?دول بوده، در دوران مدیریت اسماروسکی از نظر جایگاه تغییر خاصی نکرده؛ یعنی اوضاعش نه بدتر شده نه بهتر. اما سیاست‌های مالی و اقتصادی او توانسته باشگاه را به ثبات خاصی برساند.
اختلاف با سرمربی
اولگا ظاهرا با خیلی‌ها در باشگاه لوکوموتیو اختلاف داشت. می‌گفتند که او چشم نداشت، «یوری سمین» سرمربی این تیم را ببیند. از او خوشش نمی‌آمد و دلش می‌خواست یک مربی باکلاس خارجی هدایت تیمش را برعهده بگیرد. به‌همین خاطر رابطه‌اش با او قطع شد و همه کارها با پیغام و پسغام انجام می‌شد! مدتی مدیر و سرمربی از طریق پست الکترونیک سوال و جواب‌های خود را مطرح می‌کردند! موضوع خنده‌داری که شاید در کمتر باشگاهی دیده شده باشد.
در آغاز فصل 2011، سمین اخراج شد. اسمارودسکی در توجیه چنین عملی اظهار داشت: «او نتوانست نتایجی را که انتظارش می‌رفت به‌دست آورد.» طرفداران تیم و همچنین شرکت راه‌آهن سراسری روسیه از تصمیم مدیرعامل برای اخراج سرمربی ناراضی بودند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند با وجود تیم‌های قدرتمندی که در روسیه امروزی شکل گرفته‌اند رسیدن به رده پنجم در پایان فصل خیلی هم بد نیست.
با این حال سمین اخراج شد و سر از دینامو کی‌یف درآورد. یعنی به همان تیمی بازگشت که از آن به لوکوموتیو آمده بود. این سرمربی در فاصله سال‌های 1986 تا 1990 و همچنین 1992 تا 1995 هدایت تیم فوتبال باشگاه لوکوموتیو را برعهده داشته و به‌خاطر آن چند سالی که در این تیم بازی کرده، هواداران علاقه و ارادت خاصی به او داشتند. این کار اولگا، باعث شد که هواداران رو در رویش قرار بگیرند. در فصل جاری یک پرتغالی 49 ساله به نام «ژوزه ژولیو جو کاروالیو پی‌روتئو مارتینس کوسیرو» هدایت این تیم را برعهده گرفته است.
شاهد عینی
الکساندر کریفوروچکو دروازه‌بان تیم درباره اختلافات و اتفاقات پیش آمده می‌گوید: «خون‌مان به جوش آمده بود. نه تنها من، بلکه کل راه‌آهن. شاید برای برخی بازیکنان جدید چنین شرایطی چندان اهمیت نداشته باشد، اما برای قدیمی‌ها اوضاع غیرقابل تحمل بود. تا پیش از این همه چیز بر اساس اعتماد، گرمی روابط و احترام متقابل بود.
اما حالا وضع فرق کرده و همه چیز طبق مقررات است. اسمارودسکی مثل یک دیکتاتور رفتار می‌کند، اما سمین کسی نبود که اهل حقه و ریا باشد و از موقعیتش دفاع کرد. به‌عنوان مثال دخالت‌های آشکاری در تیم داشت. او با نحوه تمرینات تیم مخالف بود. یک بار در لوزان سوئیس و پیش از یک بازی اسماروسکی به تشریح تاکتیک تیمی پرداخت و گفت: در حمله باید بازتر بازی کنید و در دفاع به یکدیگر نزدیک‌تر باشید! این‌جا بود که سمین واکنش نشان داد و با اولگا درگیری لفظی پیدا کرد.» روز ششم ژوئن 2011 و به‌خاطر شکست 2 بر یک لوکوموتیو مقابل آنژی، سمین از کار برکنار شد.
اعمال نفوذ
اولگا اسمارودسکی متاهل است و همسرش یوری در زمان اتحاد جماهیر شوروی سابق ریاست یکی از انجمن‌های تجارت خارجی بزرگ را که پروانه فروش نیکل، طلا و پلادیوم را داشت عهده‌دار بود. سپس وی به کار در شرکت نفت مسکو پرداخت و بعد هم رئیس استخر شنای باشگاه مرکزی ارتش شد.
او در حال حاضر به تجارت نفت مشغول است. اولگا صاحب دو دختر با نام‌های آنا و لوسی و یک نوه به نام ایگور است. در ماه دسامبر سال 2010 نوه اسمارودسکی که در تیم هاکی ارتش (زسکا) بازی می‌کرد و رو در روی مربی‌اش قرار گرفته بود، به‌شدت آسیب دید و بعد از آن در یک حرکت جالب سرمربی از کار برکنار شد!
تنها مرد فوتبال روسیه!
اختلاف شدید اسمارودسکی با سرمربی تیمش حاشیه‌های مطبوعاتی بسیاری داشت. درحالی که حرکت او مخالفان بسیاری داشت، یکی، دو تا روزنامه هم که منتظر فرصت بودند تا جنجال درست کنند از او به‌عنوان تنها مرد فوتبال روسیه نام بردند! در کنار مخالفان بسیار، برخی از او به صراحت حمایت کردند.
والری رین‌گولد بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال شوروی در این خصوص گفت: «او تمامی کارهایش را به‌درستی انجام می‌دهد. شما باید این چیزها را از ریشه قطع کنید.» در مقابل آلیشر آمینوف، رئیس بنیاد توسعه فوتبال در روسیه اظهار داشت: «اسمارودسکی دقیقا عکس سیستم فوتبال حرفه‌ای روسیه عمل می‌کند.» تفکرات اقتصادی اولگا که آن‌ها را با خود از دانشگاه‌های شوروی آورده چنین می‌نماید که او قصد دارد راهی را پیگیری کند که کمونیست‌ها به‌دنبالش بوده‌اند.
رفتارهایش با فوتبال حرفه‌ای هیچ سنخیتی ندارد و حتی این‌گونه به‌نظر می‌رسد که می‌خواهد فوتبال لوکوموتیو را به سمت نابودی بکشاند؛ هر چند نتایجی که به‌دست آورده این موضوع را ثابت نمی‌کند. اسمارودسکی اگرچه به ثبات سیستم و حذف کردن مخالفانش اعتقاد راسخی دارد، اما باید بداند که مدیران راه‌آهن و اذهان عمومی اجازه بلندپروازی‌های بیشتر را به او نخواهد داد. او که سابقه خاصی در مدیریت یک باشگاه ورزشی حرفه‌ای نداشته اینک در آستانه ایجاد تحولات بزرگ در فوتبال روسیه است.