فارسى من مرزنگوش و معرب آن مرزنجوش است . اعراب به من سرمق و عنقر مى گویند. من از اقسام قوى سوسنبر هستم . بوییدن من و نوشیدن جوشانیده من دماغ را باز مى كند و سر درد را برطرف مى كند و مالیخولیا را درمان مى نماید و معالج زكام و آبریزش بینى است . بوییدن من مستى را كم مى كند و رفع خمارى مى نماید و گرفتگى سوراخهاى بینى را باز مى نماید.
مالیدن من با حنا در تسكین سر درد اثرى نیكو دارد. برگ و سرشاخه هاى من اسانس فراوان دارد و در داروسازى از آنها استفاده فراوان مى شود.
برگ من علاوه بر معطر كردن اغذیه سبب آرامش خاطر بوده ، كینه و حسد را از بین مى برد.
از اسانس من در صنعت براى معطر كردن صابون استفاده مى شود. یك نوع من كه به نام مرزنگوش افریقایى معروف است در نواحى خشك ایران و اروپا و افریقا مى روید، و در ایران به آویشن كوهى معروف است .
ارسطو خواص زیادى را به آن نسبت داده كه مهمترن این خواص تقویت معده ، بادشكن ، معرق و ضد تشنج است
زبان خوراکیها