صفحه-نخست » علمی

تهران - بررسي هاي جديد دانشمندان نشان مي دهد كه سولفيد هيدروژن - كه بويي متعفن دارد - ممكن است يكي از مواد مهم اوليه در فرآيند شيميايي بوده كه به پيدايش حيات در زمين منجر شد.

به گزارش روز چهارشنبه ايرنا به نقل از پايگاه اينترنتي بي بي سي نيوز، تحليل هاي تازه روي نمونه هاي آرشيو شده از دهه 1950 حاكي از آن است كه اين گاز مي تواند تحت شرايط مناسب، در واكنش هاي شيميايي كه به توليد بعضي از مصالح ساختماني زيستي موسوم به آمينو اسيدها منجر مي شود، نقش داشته باشد. پروتئين از تركيب آمينواسيدها توليد مي شود.
اين يافته ها برمطالعات استنلي ميلر استوار است كه به خاطر تلاش براي بازسازي 'سوپ اوليه' كه حيات ممكن است از آن سر برآورده باشد، معروف شد.
آزمايش هاي ميلر كه ابتدا در سال 1953 انجام شد با گذراندن جريان الكتريكي از ميان محفظه اي حاوي تركيبي از آب، متان، آمونياك و هيدروژن همراه بود.
هدف آزمايش ساده او شبيه سازي رويدادي در گذشته زمين بود. او مي خواست بداند اگر صاعقه به گازهايي كه تصور مي شد در اتمسفر زمين -كه آن زمان خالي از اكسيژن بوده- وجود داشته، برخورد كند، چه اتفاقي مي افتد.
آزمايش هاي او به توليد آمينواسيدها منجر شد كه يك كشف تعجب آور بود.
آزمايش هاي بعدي كه با تزريق بخار داغ همراه بود به توليد تركيب حتي غني تري از مواد شيميايي ارگانيك (كربني) منجر شد.
ميلر در سال 2007 درگذشت و همه ابزار كار او از جمله يادداشت هايش و چندين جعبه لوله هاي آزمايشگاهي حاوي نمونه هاي خشك شده آزمايش هايش در اختيار 'جفري بادا' از دانشجويان سابقش قرار گرفت.
بادا با موسسه اقيانوس شناسي اسكريپس در شهر لا هويا در جنوب كاليفرنيا كار مي كند.
او و گروه پژوهشگرانش اكنون درحال گشتن در ميان آرشيو ميلر هستند تا ببينند حاوي چه گنجينه هاي شيميايي مهمي است.
يافته هاي تازه كه در نشريه 'پي ان اِي اس' منتشر شده ، حاصل نتايج آزمايش هاي ميلر در سال 1958 بود اما خود او هرگز آنها را تحليل نكرد و نتايجش را ننوشت.
ميلر در اين آزمايش ها با عوض كردن تركيبي كه از اتمسفر اوليه زمين ساخته بود، مقداري سولفيد هيدروژن كه بعضي به خاطر بويش آن را تخم مرغ گنديده مي خوانند به آن تزريق كرد.
جفري بادا و همكارانش رسوبات به دست آمده در آزمايش هاي ميلر را با كمك فنون موثر پيشرفته كه در سال 1958 در دسترس نبود و ميلياردها بار حساستر از ابزارهاي تحليلي موجود در زمان ميلر بود، آزمايش كردند.
گروه پروفسور بادا در مجموع 23 آمينو اسيد و چهار آمينه از جمله هفت تركيب اورگانو-سولفور را در رسوبات پيدا كرد.
محققان مي گويند كه اين نتايج مؤيد اين ادعاست كه مقدار عظيم سولفيد هيدروژن متصاعد شده از آتشفشان هاي اوليه، در صورت برخورد صاعقه به توليد طيف وسيعي از آمينواسيدها منجر مي شد كه به نوبه خود استعداد تركيب و بدل شدن به پروتئين ها را داشتند.
بادا گفت: تنوع آمينو اسيدها در اين آزمايش خيلي بيشتر از هر آزمايش ديگري بود كه او انجام داده بود.
به گفته وي ، به اين ترتيب روشن است كه سولفيد هيدروژن باعث فرآيندهاي شيميايي جالب اضافه اي مي شود؛ در واقع به توليد دسته گسترده تري از آمينواسيندها منجر مي شود.
گروه محققان همچنين اين تركيب آمينو اسيد در رسوبات آرشيو شده توسط ميلر را با آنچه در شهاب سنگ معروف مرچيسون يافت شده بود مقايسه كرد. شهاب سنگ مرچيسون در سال 1969 به زمين افتاد و در ميان دانشمندان شهرت زيادي دارد.
پروفسور بادا مي گويد كه شباهت هاي قوي ميان آن دو وجود دارد كه نشانگر اين ايده است كه بعضي از فرآيندهايي كه به پيدايش مواد شيميايي ماقبل حيات منجر شد در منظومه شمسي و وراي آن به وسعت موجود است.
مشاهده اينكه آزمايش هاي تاريخي همچنان به ارايه شناخت بهتر علمي منجر مي شود جالب است و ممكن است نتايج بيشتري در راه باشد.
بادا توضيح داد: حتي تا سال 1972، استنلي قسمتي از مواد استخراج شده از آزمايش هايش را براي حفظ كردن كنار گذاشته بود.
وي افزود: بايد بيش از 200 لوله آزمايشي در مجموع او وجود داشته باشد و ما احتمالا فقط 24 نمونه آنها را آزمايش كرده ايم. بخش غم انگيز آن اين است كه من اين مجموعه از نمونه ها را پس از آنكه او دچار سكته فلج كننده مغزي شد كشف كردم؛ او ديگر قادر به ارتباط برقرار كردن نبود.
بادا به فناوري هاي جديد ارايه شده در اين بررسي اشاره كرد و يادآورشد: شايد تحليل همه اينها براي استنلي يك هفته وقت مي گرفت اما ما اكنون مي توانيم همان مقدار كار را در 15 دقيقه انجام دهيم.
هيچ كس نمي داند كه حيات چگونه در زمين اوليه پيدا شد، اما اين يك نظريه پرطرفدار است كه سازوكارها و مصالح آن وجود داشت - شايد در نتيجه بمباران زمين با دنباله دارها و شهاب سنگ ها - تا فرآيند زيستي كليد بخورد.