این درس خیلی مهم و درعین حال خیلی ساده و تعلیم آن آسان است. تعلیم نشستن باید در رگ و خون حیوان عجین شود. کلیه بنشین بایستی مانند کلمه سحرآمیزی حیوان را با کمال قدرت در هرحال که هست در جایش بنشاند. فراگرفتن این درس مخصوصا از جهت حفظ جان حیوان در خیابان و معابر و رفت و آمد اتومبیل ها بسیار مهم و ضروری است .
طریقه تعلیم
ابتدا سگ را در طرف چپ خود قرار می دهید و زنجیر گردنش را با دست راست میگیرید بطوریکه سگ بایستی در موقع تعلیم تمام دروس در طرف چپ مربی واقع گردد این یک سنت قدیمی است که مربیان اولیه مخصوصا پرورش دهندگان سگ های پلیس ضمن نشریه ای توصیه و ترویج نموده اند باین طریق که سگ پاسبان را همیشه طرف چپ و با دست چپ هدایت می کردند و دست راست را برای استعمال اسلحه آزاد می گذارند و از آن موقع طرف چپ طرفی است که بایستی سگ در آنطرف قرار گیرد. و ما هم برای اینکه از این سنت پیروی کنیم طرف چپ را برای تعلیم سگ انتخاب می نمائیم . زنجیر قلاده را طوری نگاهدارید که در مواقع لزوم بتوانید با کشیدن آن حیوان را تنبیه نمائید سپس با دست چپ بطور ملایم به گرده حیوان اندکی بطرف پایین فشار بیاورید و در همان لحظه کاملا واضح و آشکار و با صدای آمرانه و بلند بگوئید بنشین و نام حیوان را بلافاصله ذکر کنید و به این شکل حیوان می فهمد که درس را صحیح انجام داده که مورد تشویق قرار گرفته است .
اگر سگ بعوض اینکه روی پاهایش بنشیند خودش را روی زمین پهن کرد نباید دیگر با دست فشار داد بلکه بایستی با کمک انگشتان پنجه های حیوان را مانند چنگال روی زمین قراردهید و به این طریق نشستن روی پاها را به او بیاموزید. بعد از اینکه سگ با این درس تا حدی آشنا شد به تدریج تمام وسائل تعلیم این درس از قبیل کشیدن زنجیر و یا فشار با دست به گرده حیوان متروک می گردد و بعد از تمرین های مکرر ملاحظه می شود که حیوان بمحض شنیدن کلمه بنشین بدون استعانت مربی خود بخود در جایش می نشنید. بایستی از فحش دادن و خشونت و تنبیه کردن در موقع تعلیم کاملا بپرهیزید فقط با حوصله و بردباری و نوازش میتوان تعلیم را کاملا صحیح انجام داد.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
درس دوم = همگام ? همقدم
بهترین موقع برای تعلیم این درس موقعی است که حیوان از یک گردش طولانی برمی گردد زیرا در این موقع بعلت راه پیمائی قدرت شیطنت و شلوغ کاری خود را از دست داده و به اصطلاح رام و آرام شده است . برای تعلیم این درس سگ را باید به طریق مذکور در طرف چپ قرار داد و تعلیم را شروع نمود. محل تعلیم این درس باید در کنار دیوار و یا نرده باغ و امثال آن انتخاب گردد. زنجیر سگ را که قبلا زنجیر و قلاده شده است بایستی با دست راست محکم گرفت و با دست چپ سگ را به راه رفتن هدایت کرد. سگ باید در طرف چپ مربی و طرف راست دیوار و یا نرده قرار گیرد بطوریکه حیوان مابین مربی و دیوار با فاصله نسبتا کم واقع گردد ( دیوار و یا نرده باغ مانع از آن میشود که حیوان به طرف چپ منحرف گردد ) و در این حالت و موقعیت سگ باید طوری قرار گیرد که فقط سرو گردنش جلوتر از مربی واقع شود. و اگر در موقع تعلیم راه رفتن و حتی توقف حیوان جلوتر و یا عقب تر از حالت مذکور واقع گردید می توان بوسیله کشیدن زنجیره قلاده حرکت و یا توقف حیوان را تنظیم نمود و چون موقعی این درس بطور صحیح انجام می شود که حیوان فقط سرو گردنش جلوتر از مربی واقع باشد لذا بایستی فوق العاده دقت نمود که جلو و عقبتر از حالت مذکور نرود. اکنون که سگ به این حالت قرارگرفت باید شروع به قدم برداشتن نمود و برای اینکه حیوان فرمان این درس را بخوبی درک نماید باید شروع حرکت همیشه با پای چپ و گفتن کلمه برویم یا قدم رو و امثال آن آغاز گردد.
نکته ای که همیشه باید مورد توجه قرار گیرد آنست که بهیچوجه نباید از زنجیر قلاده برای تنبیه و ترسانیدن حیوان استفاده نمود و هر موقع که لازم شد بوسیله کشیدن زنجیر حالت قدم و یا توقف سگ را بطریق مذکور تنظیم کنید. بایستی خیلی با ملایمت و احتیاط زنجیر را بکشید و این کار را انجام دهید و از محکم کشیدن زنجیر بمنظور تنیبه حیوان بپرهیزید. هر موقع که زنجیر را به شرح مذکور برای تنظیم حالت و قدم سگ می کشید باید با صدای بلند بگوئید: قدم ? قدم این درس را حیوان باید بقدری تمرین کند که هر موقع مربی و یا صاحبش پای چپش را جلو بگذارد و بگوید قدم رو او هم بلادرنگ همگام با صاحبش به راه رفتن بطرز قدم مبادرت نماید و هر موقع که زنجیر را کشید و گفت بنشین و یا بایست فورا اطاعت نماید .
تمرین این درس باید بقدری ادامه یابد که سگ بفرمان قدم رو بدون درنگ شروع به رفتن نموده و بمحض شنیدن فرمان بایست از حرکت باز ایستد و چنانچه از عهده انجام این درس بخوبی بر آمد بایستی تمرین را مدتی در محل آزاد و بدون مانع ( دیواریانرده ) انجام داد و سپس به تدریج مدتی هم بدون زنجیر با او تمرین نمود.
نوازش بعد از انجام هر فرمان فراموش نشود. از تنبیه بی موقع و یا دشنام و آهنگ عصبانی و خشن در غیر موقع لزوم باید پرهیز نمود. بعد از هر فرمان فراموش نشود که نام سگ با صدای بلند ذکرشود
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
درس سوم = بیا
برای فرا گرفتن این درس از همان زمان تولگی و شیرخوارگی در سگان استعداد کافی موجود است و از همان زمان که سگ هر دفعه به میل خود بطرف شخص می آید باید گفت: بیا. بیا و وقتی که نزدیک آمد خیلی زیادتر از معمول و فزونتر از لازم او را باید نوازش نمود. و این بهترین و طبیعی ترین طریق تعلیم این درس و آمدن سگ نزد صاحبش می باشد و چنانچه از همان زمان شیرخوارگی و تولگی که هنوز موقع تربیت سگ نرسیده است به این ترتیب عمل شود سگ کاملا طبیعی به این کار عادت نموده است و علاوه بر اینکه از زحمات تعلیم این درس در آتیه کاسته می شود اصولا با این طریق اجرای فرمان بیا برای سگان عادت ثانوی و فراموش نشدنی و ذاتی خواهد گردید.
طریقه تعلیم :
ابتدا سگ را زنجیر قلاده نموده ( مخصوصا در این موقع بایستی از بند بلند 15 تا 20 متری که قبلا شرح آن داده شده است بجای زنجیر استفاده گردد ) . سپس باید سگ را تا فاصله ای درحدود طول بند مذکور ازمربی دور نمود و باید با صدای بلند گفت : بیا مثلا بیا فیدل ! و اگر در این موقع حیوان توجهی به فرمان ننمود بایستی اندکی بند قلاده را تکان داد و آهسته بطرف خود کشید. اگر سگ فرمان را خوب اجرا نمود باید فورا او را نوازش کرد و اگردر اجرای فرمان تاخیر نمود بایستی بوسیله بند قلاده او را آهسته بطرف خود هدایت نمود ( ولی نباید حیوان را با زور کشید ) و در همین موقع بایست با دست راست اورا به آمدن اشاره و ترغیب نمود. فراموش نشود که در موقع ادای فرمان نام حیوان بلافاصله بعد از کلمه فرمان گفته شود مثلا : بیا فیدل ! در موقع تمرین این درس هیچوقت نباید مربی بطرف حیوان برود زیرا در این صورت سگ تصور می کند که تمرین تمام شده است و اکثرا نتیجه مطلوب حاصل نمیگردد. موقعی که این درس با کمک بند قلاده انجام شد و شاگرد باهوش تا حدی فرا گرفت مدتی هم تمرین باید بدون بند قلاده اجرا گردد و چنانچه در این موقع در انجام فرمان تاخیر و یا لجاجتی نمود بایستی زنجیر پرتاپ را بطرفی پرت نمود و به حالت قهر چند قدمی از او دورشد. مجددا با حوصله زیادتری تمرین را تکرار می کنیم تا اینکه این درس را بخوبی بیاموزد.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
درس چهارم = جلوگیری از پریدن حیوان برای ابراز علاقه
سگها اغلب برای اظهار محبت عادت دارند که به سرو کول صاحب خود بپرند. مخصوصا موقعی که اگر چند دقیقه شخص را ندیده باشند در این موقع با این عمل خود در حقیقت می خواهند ابراز محبت بیشتری نموده باشند درست مانند آنستکه انسان وقتی رفیق خود را مدتی ندیده است چطور با دست به شانه اش می زند. این حیوان هم با پریدن به شانه ها و سرو کول صاحبش خوشحالی خود را از دیدن او ابراز میدارد غافل از اینکه با پنجه های آلوده و کثیفش لباس صاحب خود را کثیف و آلوده می نماید. برای جلوگیری از این عمل بایستی این عادت را از حیوان دور نمود.
طریقه تعلیم :
طریقه اول : موقعی که سگهای نسبتا بزرگ جثه کاملا دوستانه به سرو کول شخص می پرند و احیانا گونه انسان را می لیسند بایستی در یکجا ثابت ایستاد و با کمال دقت و احتیاط سگ را به روی دو پای عقبش برگرداند و بموازات این عمل باید با آهنگ محکم گفت : اه اه و با کمال احتیاط با کف دست او را از این کار منع نمود. حیوان تقصیری ندارد نمیداند که ناخن پنجه هایش تا چه حد انسان را ناراحت و لباسش را کثیف می کند. با تمرین این درس بتدریج احساس خواهد نمود که پرش او به سرو کول صاحبش مورد رضایت نیست و کم کم این عمل را ترک خواهد نمود.
طریقه دوم : موقعی که حیوان می خواهد بپرد در حالتی که زانوی پای راست را در مقابل او بمنظور مانع ازپرش خم نمائید با کف دست او را از این عمل بازدارید و با صدای محکم بگوئید : اه اه .
طریقه سوم: طریقه سوم را معمولا برای سگهای کوچک جثه بکار می برند و بایستی قبل از اینکه سگ مجال پرش را پیدا کند دست را بسوی او دراز نمود و او را نوازش داد باین طریق سگهای کوچک این عمل و عادت را به تدریج ترک خواهند نمود. فراموش نشود که در طریق تعلیم اول و دوم هر دفعه با عمل نوازش تمرین خاتمه می پذیرد
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
درس پنجم = بخواب
دراز کشیدن روی زمین و یا خوابیدن عمل تکمیلی درس اول نشستن است. عمل خوابیدن و یا دراز کشیدن روی زمین که با فرمان بخواب بوسیله حیوان اجرا و انجام میگردد اغلب بسیار سودمند واقع خواهد شد دانستن این هنر در خانه زیاد مورد استفاده نخواهد شد زیرا در منزل همان تعلیم نشستن برای او کافی خواهد بود که با عمل بخواب یا همانجا بمان تکمیل می شود. سگی که اطاعت از این فرمان را بخوبی بیاموزد اغلب اتفاق میافتد که اگر صاحبش او را از این حالت آزاد نکند ساعتها بدون حرکت به حالت دراز کش در جای خود میماند. اغلب اشخاصی که سگهای تربیت شده دارند و این هنر را بخوبی آموخته اند حکایاتی از این قبیل برای سگ خود تعریف می کنند و از انجام این هنر سگ خود احساس غرور می نمایند.
طریقه تعلیم :
چگونه یک سگ سرکش وکله شق را برای یادگرفتن این درس تعلیم میدهند ؟
ابتدا زنجیر قلاده را زیر پای خود قرار دهید بطوریکه بتوانید در موقع لزوم زنجیر را بالا و پایین بکشید سپس با یک دست زنجیر را آهسته بکشید و با کف دست دیگر حیوان را بطرف زمین ( حالت خوابیدن ) خم و هدایت نمائید و در این موقع کاملا واضح با آهنگی محکم بگوئید : بخواب 000 بخواب وقتی حیوان خوابید او را بهمین حالت نوازش کنید و اگر حیوان سرکشی می کند بایستی او را قدری آهسته بطرف زمین فشار دهید و پنجه های جلویش را بطرف خود دراز کنید و به همین قرار بایستی این تمرین را مکرر اجرا نمائید. و اما عمل سرجابمان و یا همانجا بمان همان عمل تکمیلی بخواب است. در این درس اگر حراست و پاسبانی شیئی را که بوی صاحبش را بدهد به او واگذار کنید تعلیم را بهتر و زودتر فرا می گیرد زیرا ذوق و حس تملک و خوشحالی که از این کار باو دست میدهد و جزء غرایز ذاتی این حیوان میباشد تحریک گشته و به انجام این تمرین بنحو بهتری ترغیب می شود. مثلا هنگامی که برای خرید به فروشگاهی می روید و یا به بانک و پستخانه و امثال آن مراجعه می کنید و دراین موقعیت نمی توانید سگ خود را به داخل محوطه مزبور ببرید و او بایستی بیرون در منتظر بماند ابتدا یک دستکش کهنه و یا نظائر آنرا در مقابل حیوان قرار دهید و آهسته آهسته عقب عقب از او دور شوید و درهمین حالت فرمان بخواب یا از جایت تکان نخور و یا همانجا بمان را تکرار کنید. البته این تمرین را ابتدا با زنجیر قلاده و یا بند و قلاده اجرا نمائید اگر حیوان خواست همراه بیاید با گفتن کلمه اه و پرتاب او را متوجه عمل غیر مجازش نمائید. در این تمرین هیچوقت نباید او را از فاصله دور صدا کرد بلکه بایستی همیشه از هر کجا هستید نزد او مراجعت نموده و او را همراه ببرید. سگ نبایستی بهیجوجه جرات کند از مقابل شیئی که حراست آن باو واگذار شده است دور شود. تمرین این درس که بسیار مهم و قابل دقت است بایستی مرتب و در ابتدا با زنجیر و قلاده و فواصل کم انجام دهید تا اینکه به تدریج بتوانید با فواصل زیادتر و بدون زنجیر و بند قلاده و مدت بیشتر تمرین نمائید. فراموش نکنید بعد از انجام هر تمرین آن را نوازش کنید و بعد کلمه فرمان نام حیوان را ذکر نمائید.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
درس ششم = ول کن یا بده
از همان روزهای اول بایستی سگ عادت کند به اینکه صاحبش همیشه حق دارد هر چیز ولو استخوان عزیزش را از مقابل او بردارد. اگر این حقیقت را از ابتدای تولگی درک نمود تعلیم این درس کار مشکلی نخواهد بود و آن بایستی فرمان بده و یا ول کن را بدون چون و چرا و قید و شرط اطاعت و اجرا نماید. همیشه اتفاق می افتد که شخص ناچار می شود ضرورتا شیئی را از مقابل سگ و حتی سگان بزرگ دور نماید و حتی از دهان آن خارج کند مثلا موقعی که حیوان طعمه و یا شیئی مشکوک و مسمومی را به دندان گرفته باشد .
طریقه عمل :
قبلا بگذارید حیوان شیئی را برای شما بیاورد آنوقت خود را خم کرده با دست راست برای گرفتن آن شیئی بطرف حیوان دراز کنید و با آهنگی محکم بگوئید : بده 000 بده یا ول کن و این فرمان را خشن تر و با کوبیدن پا بزمین ادا کنید و اگرحیوان در دادن شیئی مذکور سرسختی نمود فرمان را بطریق مذکور تکرار کنید و شیئی را از دهانش بگیرید. و اگر باز هم در دادن شیئی مزبور تمرد کرد آنوقت با دست چپ قلاده اش را بگیرید و با دست راست دهانش را باز کنید ( به این طریق که از بالا پوزه اش را بگیرید و با انگشت لبش را بطرف دندانهایش فشاردهید ) و شیئی را از دهان خارج نمائید. این تمرین را باید آنقدر ادامه دهید تا بخوبی و بدون تامل و وقفه انجام و اجراء نماید.