پرها، پرواز و نگهداری از طوطی ها

در حال حاضر صاحبان پرنده در آمریکا پرهای پرنده را می چینند و در عوض اروپائیان به این دلیل که اینکار را به منزله "آزار" می دانند از آن اجتناب می کنند. شاید همین مساله کافی باشد تا بفهمید چیدن بال پرنده با وجود این همه تاکید بر لزوم آن، چندان هم ضروری هم نیست.

مساله چیدن بال پرندگان غالبا اظهار نظرهای صاحبان پرنده، دامپزشکان و رفتارشناسان پرنده را موجب می شود. آنها غالبا اظهار نظرهایی دو قطبی در مورد پرواز دارند: یا هرگز پرهای طوطی خود را نمیچینند یا با جنجال کسانی را به پرنده اجازه پرواز می دهند را محکوم می کنند و ادعا دارند پرهای تمام طوطی ها باید کوتاه شود.
گرچه خود من هم جهت گیری خودم را دارم اما تلاش میکنم در این مقاله نگاهی متوازن به مساله پرواز پرندگان محبوس در خانه داشته باشم. و مزایا و معایب هر دو راهکار را بیان کنم.

حال بیایید نگاهی به حقایق مرتبط با پرواز پرنده بیندازیم.


اگر بناست پرنده را از پرواز محروم کنیم پس باید دقیقا بدانیم چه میکنیم.

حقایقی در مورد پرها و پرواز

پرندگان تنها موجودات پرپوش هستند. با در نظر گرفتن این حقیقت حتی کسانی که آشنایی چندانی با طوطی ها ندارند می توانند تصور کنند که پرها و پرواز در تجربه زندگی هر پرنده چقدر مهم و حیاتی است.
در کتاب "زندگی پرندگان" نوشته Lester L. Short نویسنده اظهار می دارد: ".... هر چیزی در مورد ساختار فیزیکی پرنده، و قطعا بخش اعظم روان اش، تا درجه ای تحت تاثیر محدودیت های پروازی است".
می توانیم مشاهدات آقای Short را یک قدم جلوتر ببریم و بگوییم هرآنچه که به پرنده مربوط است تحت تاثیر نیازش به رواز قرار دارد، حتی وضعیت روحی و احساسی اش.


پرنده، پرواز است و نادیده انگاشتن این حقیقت در روند نگهداری از طوطی ها یعنی بی عدالتی در حق آنها.

برخوردهای موجود در رابطه با طوطی های خانگی و پرواز

برای مدتها تفکر غالب در ایالات متحده این بود که برای تامین امنیت پرنده، پرهای تمام طوطی های خانگی باید کوتاه شود. طوری که حتی کسی عمل چیدن پرهای جوجه ها قبل از اینکه حتی فرصت تجربه اولین پرواز را بیابند را هم زیر سوال نمیبرد.

اینطور ادعا می شود که اگر پرهای پرنده جهت ممانعت از پرواز چیده شود، پرنده قادربه فرار نخواهد بود و در نتیجه گم نخواهد شد. فرض پنهان و زیرین این عمل نیز آن است که پرنده اگر فرصتی بیابد فرار خواهد کرد.

در مقالاتی که امروزه به چاپ می رسد طوری القا می شود که گویی کوتاه کردن یا نکردن پرها "سیاه و سفید" است و هیچ حد وسطی وجود ندارد. یا پرنده قادربه پرواز است یا پرهایش چیده شده و در نتیجه کوتاه کردن پرها را توصیه می کنند. حقیقت این است که مساله اصلا "سیاه و سفید" نیست. بسیاری از صاحبان پرنده تنها گاهی پرهای پرنده را می چینند. برخی قسمتی از سال پرها را می چینند و بخش دیگر به پرنده اجازه پرواز می دهند. و یا مثلا وقتی در تابستان با یک خانه موتوری سفر می روند و پرنده را با خود می برند پرهایش را می زنند.

اعتقاد دارم در مورد کوتاه کردن پرهای پرنده در مرحله حساسی هستیم. زمان ژرف نگری و بازبینی مجدد این مساله فرا رسیده. هر دو رویکرد مزایا و معایب خود را دارند. صاحبان پرنده که اطلاعات کافی دارند باید همه این موارد را درک کنند و انتخابی آگاهانه داشته باشند.



چه تصمیم به کوتاه کردن پرها بگیرید چه تصمیم بگیرید بگذارید پرنده پرواز کند، باید مسئولیت نگهداری از "موجودی پروازگر" را بر عهده بگیرید.

یک کاکاتو که حتی شاهپرهایش هم کوتاه شده:

Click this bar to view the full image.

یک طوطی که حتی قادر نیست از یک نشیمنگاه به نشیمنگاه مناسب دیگر بپرد:

Click this bar to view the full image.

ترجمه:The Almighty
منبع: www.parrothouse.com
تصاویر از ویکیپدیا