اگرچه واضح به نظر می رسد که ماهی ها هم مثل هر حیوان دیگری
درد را حس کنند، برخی هنوز ماهی را گیاهی شناگر تصور می کنند!
در واقع ماهی ها در درک
درد با سگ و گربه و سایر جانداران برابرند. دکتر دونالد بروم، مشاور علمی دولت بریتانیا این گونه توضیح می دهد: "نوشتارهای علمی کاملا واضح است. از لحاظ آناتومی، فیزیولوژیکی و زیست شناختی، سیستم
درد در ماهی کم و بیش مشابه پرندگان و پستانداران است. "
زیست شناسان عصبی مدتها قبل متوجه شدند که سیستم اعصاب ما هیها
درد را درک کرده و به آن پاسخ می دهد و هر کس که زیست شناسی101 را گذرانده باشد می داند که
ماهیها نیز مانند سایر حیوانات مغز و اعصاب درک
درد را دارند. دانشمندان به می گویند که سیستم عصبی و مغز
ماهیها به ما شبیه است. مثلا،
ماهیها (مثل مهره داران رده بالاتر) دارای فرا رسان های (neurotransmitter) عصبی مثل اندورفین هستند که رنج را فرو می نشاند. قطعا دلیلی تولید مسکن توسط سیستم عصبی تسکین
درد است!
ادعای اینکه
ماهیها رنج نمی برند از لحاظ علمی و عقلی به اندازه ی ادعای مسطح بودن زمین منطقی است!
جالب این است که دانشمندان نقشه ای جزئی از دریافت کنندکان
درد در دهان و تمام بدن ماهی ساخته اند. تیمی از محققان در دانشگاه Guelphکانادا نوشتارهای علمی را در رابطه حس
درد و هوش ماهی با بررسی کرده و این گونه استنتاج کردند که
ماهیها درد را حس می کنند و "رفاه
ماهیها باید مد نظر قرار گیرد".
دکتر Lynne Sneddon دانشمند زیست شناسی ماهی در بریتانیا، می گوید: "این واقعا سوالی اخلاقیست. آیا ماهی گیری شما با قلاب و رسیمان مهمتر از رنج ماهیست؟ "
دانشمندان در دانشگاه ادینبورگ و انستیتو روسلین در بریتانیا گزارش دادند که در پاسخ به درد،
ماهیها همچنین فشار عاطفی را حس کرده و حرکاتی مشابه مهره داران سطح بالاتر (مثل پستانداران) تحت فشار انجام می دهند. گروه تحقیقاتی نتیجه گرفتند که
ماهیها آشکارا
درد را مثل پستانداران، از لحاظ فیزیکی و روانی، تجربه می کنند. مطالعه ای توسط دانشمندان دانشگاه کوئین در بلفاست ثابت کرد که
ماهیها یاد می گیرند از
درد اجتناب کنند، کاملا مشابه سایر حیوانات.
Rebecca Dunlop، یکی از محققان می گوید: "این مقاله نشان می دهد که اجتناب از
درد در ماهی یک پاسخ بازتابی نیست بلکه چیزیست که آموخته شده، به یاد آورده شده و بر مبنای شرایط مختلف تغییر یافته. در نتیجه، اگر
ماهیها می توانند
درد را درک کنند،
ماهیگیری با قلاب و ریسمان نمی تواند به عنوان یک ورزش غیرظالمانه ادامه یابد"
.....
دکتر Michael Fox، معتقد است: "اگرچه
ماهیها مانند انسان بطور رسا از
درد و زجر کشیدن فریاد نمی زنند، رفتارشان باید ادله کافی از رنجشان هنگامی که از قلاب اویزانند یا در تور گرفتار شده اند، باشد. تقلا می کنند و می کوشند فرار کنند و بدین ترتیب نشان می دهند که می خواهند زنده بمانند. "
آنچه بر
ماهیها رخ می دهد تا نهایتا در بشقاب غذای شما قرار گیرند، چیزی از مصادیق ظلم به حیوانات کم ندارد، چه پرورشی باشند و چه از اقیانوسها شکار شده باشند. با
ماهیها طوری رفتار می شود که اگر مربوط به سایر حیوانات بود، مستوجب اتهامات جنایتکارانه بود.