اهلی کردن و تربیت کاسکو( قدم به قدم )

اهلی کردن کاسکوهای وحشی

وقتی کاسکو را از محیطی که به آن عادت دارد به مکان جدیدی منتقل می کنید، باید به آن قدری زمان بدهید تا به محیط جدید عادت کند. برای این کار بهترین اقدام این است که قبل از ورود کاسکو به محیط جدید، باید قفس آن را کاملاً آماده کنید وبه محض رسیدن کاسکو به محیط جدید، آن را داخل قفس رها کنید.بعد باید کاسکو را تنهابگذارید تابه تدریج بامحیط اطراف خود و افراد خانواده آشناشود. گاهی اوقات یک کاسکوی جدید پس از قرار گرفتن در قفس، به مدت یکی دو روز غذا نمی خورد. در این صورت تلاش شما برای غذا دادن به آن، بیشتر موجب ناراحتی اش می شود.
پس از آن که کاسکو مشغول غذاخوردن شد، شما می توانید به قفس نزدیک شوید تا کاسکو با شما آشنا شود. اگر نزدیک کردن دست به کاسکو آن را ناراحت نمی کند، می توانید این کار را انجام دهید.
شخصیت هر کاسکو خاص خودش است. برخی زود با صاحب خود و افراد خانواده آشنا می شوند وبرخی دیر. کاسکوهایی که قبلاً صاحب دیگری داشته اند، ممکن است مدتی طول بکشد تا صاحب قبلی خود را فراموش کنند و به صاحب جدید عادت کنند.
کاسکوهای وارداتی باید با روشی متفاوت به محیط جدید خود عادت کنند. این گونه کاسکوها به علت صید شدن از طبیعت، عاد به بودن در کنار مدرم ندارند. از آن جا که کاسکو پرنده ای با هوش، عاطفی و بسیار حساس است و عملایت صید و حمل و نقل آن ها با خشونت و بی تفاوتی عوامل دست اندرکار توام است، معمولاً کاسکوهای وحشی وارداتی خاطرات بدی از انسان دارند. به همین دلیل وقتی در قفس قرار می گیرند، به محض نزدیک شدن فرید به آن ها، عکس العمل شدیدی نشان می دهند، رفتارهای ناخوشایندی کهاز هنگام صید کاسکوهای وحشی تا زمان مستقر شدن آن ها در پرنده فروشی های کشورهای وارد کننده با آن ها می شود، شامل: صید آن ها با دستکش چرمی از داخل لانه طبیعی، جدا کردن آن ها از والدین، قیچی کردن خشن پرها؛ انداختن تعداد زیادی از آن ها داخل یک جعبه، واکسن زدن به آن ها؛ حمل و نقل نامناسب، سفر طولانی و گذراندن دوره قرنطینه در کشورهای مقصد می شود (البته واکسیناسیون و قرنطینه مربوط به کاسکوهایی می شود که صید و صادرات آن ها به طور قانونی انجام می شود).
کاسکو وقتی با شما آشنا شود، ممکن است داوطلبانه روی دست شما بیاید و از سر و کول شما بالا رود و با موهایتان بازی کند و اگر حرف زدن یادگرفته باشد، برایتان کلمات یا جملاتی را به زبان می آورد که اگر برای هزارمین بار هم باشد، شما از شنیدن آن ها لذت می برید. اما اگر با شما آشنا نباشد، اجازه دست زدن به هیچ قسمت از بدنش را به شما نمی دهد و در مقابل تلاش شما برای گرفتنش به شدت مقاومت می کند و در حالی که با چنگال هایش محکم سیم های قفس یا چوب نشیمنگاه را گرفته است، با منقارش دست شما را تعقیب می کند که به بدنش دست نزنید و ممکن است گاز سختی از شما بگیرد. کاسکوی وحشی تازه خریداری شده، معمولاً در هنگام نزدیک شدن شما به قفس چنان داد و فریاد راه می اندازد که شما خیال می کنید اگر تلاش خود را برای دست زدن به آن یا گرفتنش ادامه دهید، هم به خودتان آسیب می رسد و هم به کاسکو. لذا باید از عجله کردن و اصرار ورزیدن برای دوست شدن سریع با کاسکوی وحشی به شدت پرهیز کنید. به طور کلی تا کاسکو احساس امنیت نکند، به خواسته شما عمل نمی کند و شما باید فوق العاده صبور باشید و به تدریج اعتماد کاسکو را جلب کنید تا بتوانید یک کاسکو دست آموز، با تربیت و خوب از آن بسازید.
حمام دادن کاسکو
در طبیعت کاسکوها زیر باران دوش می گیرند و اگر نیاز به حمام گرفتن داشته باشند و مدتی باران نباریده باشد، معمولاً لب رودخانه ها آب تنی می کنند. کاسکوها پس از آب تنی، چندین بار بدن خودرا با شدت تکان می دهند و بال می زنند تا مقدار زیادی از آب بدنشان به اطراف پاشیده شود و سپس به کمک منقار خود مشغول پَر آرایی می شوند. کاسکو نیز مانند پرندگان دیگر می تواند سر خودش را از طرف چپ و راست تا 180 درجه بچرخاند. بنابراین در هنگام خشک کردن بدن و پَر آرایی، به راحتی می تواند تمام سطح بدنش را با منقارش آبگیری و خشک کند و نسبت به آراستن پرهای خود اقدام کند.
 در انتهای دنبالچه کاسکو یک غده مولد چربی وجود دارد که کاسکو با منقارش از آن غده، چربی می گیرد و تمام پرهایش را چرب و درخشنده می کند. چربی مالیده شده به پرها به همراه چربی طبیعی پوست، به علت قرار داشتن در معرض هوا و دمای بدن، دایماً در حال خشک شدن و تغییر ماهیت است. کاسکو در هر روز حدود یک سوم اوقات خود را مشغول خاراندن نقاط مختلف پوست و شوره برداری از آن می کند و متعاقب چند دقیقه خاراندن، تکان شدیدی به بدن خود می دهد و به این ترتیب، چربی های خشک شده و پوشیرهای کَنده شده از بدنش جدا می شود. این ذرات به قدری سبک است که تا مدتی در هوا معلق می ماند. کاسکو متعاقب هر بار خاراندن بدن و تکان دادن خود، مجدداً از غده چربی انتهای بدنش، چربی می گیرد و چربی تازه را به پرهای خود می مالد و آن ها را درخشان و تازه می کند. این عمل کاسکو، در واقع رعایت نظافت و بهداشت طبیعی پوست و پرها است که باعث تمیز و درخشنده ماندن پرها و پوست بدن کاسکو می شود و به این عمل پَر آرایی گفته می شود.
وقتی از کاسکو در خانه نگهداری شود، با دور افتادن از محیط طبیعت و محروم شدن از حمام گرفتن در زیر باران یا احتمالاً در کنار آب های جاری، شما بایست هفته ای یک بار در زمستان و دوبار در تابستان کاسکو را حمام دهید تا پرهایش همواره حالت شادابی، لطافت و درخشندگی را حفظ کند.
برای حمام دادن کاسکو، هر فرد ممکن است شیوه خاصی را اعمال کند و این کار قاعده خاصی ندارد. فقط باید مراقب بود که به کاسکو آسیب نرسد، سرما نخورد و دچار استرس نشود. حمام دادن یک کاسکوی اهلی یا سخن گو کار ساده ای است و چون چنان کاسکوها بارها توسط صاحب خود حمام گرفته اند، در هنگام حمام گرفتن هیچ مقاومتی نمی کنند و از حمام گرفتن لذت می برند. اما کاسکوهای وحشی به محض پاشیدن آب روی آن ها، شروع یه قار کشیدن می کنند. در ذیل روش تجربه شده در حمام دادن کاسکوهای وحشی و نیز کاسکوهای اهلی و سخن گو تشریح می شود:
(1) حمام دادن کاسکوهای وحشی
قفس جوجه یا کاسکوی وحشی بالغ را به آرامی به داخل حمام ببرید. آشغال های جمع شده روی سینی کف قفس را در ظرف آشغال تخلیه کنید. به سینی کف قفس آب بپاشید تا آشغال ها و فضولاتی که به طول «شُل» به کف سینی چسبیده است، حتی الامکان با داغ جدا شود. سپس داخل سینی آب داغ بریزید و آن را کناری بگذارید تا در طول مدت حمام دادن کاسکو، فضولاتی که به سختی به کف سینی چسبیده است با آب داغ خیس بخورد. پس از حمام دادن کاسکو، آب و فضولات خیس خورده داخل سینی را تخلیه کنید و با آب داغ پرفشار به شستشوی کامل و آب کشیدن سینی اقدام کنید. سپس آن را به دیوار تکیه دهید تا کاملاً خشک شود. در جریان شستشوی سینی، پس از پاک کردن فضولات با آب داغ، می توانید بقایای فضولات چسبیده به سینی را با مایع ظرفشویی و بُرس هم بشویید و بعد اقدام به آب کشیدن و خشک کردن آن کنید.
از همان ابتدا که مشغول خیس دادن فضولات چسبیده به کف سینی قفس می شوید، قدری آب داغ هم به تمام نقاط قفس بریزید تا فضولات خشک یا نمیه خشک چسبیده به سیم های قفس هم خیس بخورد. سپس در قبل یا بعد از نظافت نهایی سینی، سیم های قفس را هم یکبار با برس آغشته به مایع ظرفشویی تمیز کنید و سپس قفس را هم آب بکشید.
کاسکوی وحشی در چند نوبت اول، مانند بچه ها از حمام گرفتن خوششان نمی آید و ممکن است مقاومتی از کم تا شدید در مقابل ریخته شدن آب به بدنش نشان دهد. اما اغلب کاسکوهای وحشی به زودی به حمام گرفتن عادت می کنند. به ویژه اگر سعی کنید آرامش کاسکو حفظ شود و اعتمادش نسبت به شما جلب شود. همین طور که شما مشغول نظافت و آب ریختن به سینی و قفس هستید، کاسکوی وحشی بیشتر آماده ریخته شدن آب روی خودش می وشد. در نوبت های اول که کاسکو عادت به حمام گرفتن ندارد، فقط به پاشیدن آب ولرم روی بال ها، پشت و پرهای شکن آن اکتفا کنید. آب را ملایم به بدن کاسکو بپاشید و از دست زدن به بدن یا تلاش برای ریختن آب به زیر بال های کاسکوی وحشی خودداری کنید. اگر کاسکو زیاد بی تابی می کند، حمام دادن را هر چه زودتر به اتمام برسانید؛ یعین فقط ظرف 20 ثانیه مقداری آب به تمام نقاط بدن به جز سر کاسکو بپاشید. سپس برحسب شرایط هوا از لحاظ میران گرمی و سردی، اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند یا در خشک کردن بدن کاسکو به آن کمک کنید. برای این کار، حوله ای با ضخامت و بزرگی مناسب روی کاسکو بیندازید و سعی کنید قبل از آن که کاسکو واکنش نشان دهد، با سرعت کاسکو را داخل حوله بپیچید. سپس آن را در دو دست خود بگیرید واز حمام خارج کنید و با فشار دادن ملایم دست خود به نقاط مختلف بدن کاسکو، تا حد امکان از پرهای کاسکو آبگیری کنید. متعاقباً کاسکو را داخل قفس یا روی قفس قرار دهید و با حرارت ملایم سشوار اقدام به خشک کردن آن کنید.
در هوای گرم، کاسکو را فقط با حوله قدری آبگیری کنید و بگذارید خشک کردن کامل بدن کاسکو توسط خودش انجام شود. هرگز حوله را روی بدن کاسکو به دو طرف یا به شکل چرخشی نکشید، زیرا موجب شکستن ساقۀ انشعابات پرها و نمدی شدن آن ها می شود. حوله را فقط با ملایمت روی بدن کاسکو فشار دهید و / یا دستتان را در جهت خواب پرها بکشید. اگر هوا گرم و آفتابی باشد، می توانید قفس کاسکو را حداکثر به مدت 5 تا 7 دقیقه در آفتاب بگذارید تا هم کاسکو از نور آفتاب استفاده کند و هم بدنش زودتر خشک شود. قرار دادن طولانی مدت کاسکو در زیر نور خورشید، ممکن است برای کاسکو خطر مرگ به دنبال داشته باشد. اغلب کاسکوها در هر سنی که باشند، پس از حمام گرفتن، چند تکان شدید به بدن خود می دهند و با چند بار بال زدن نسبت به پاشیدن آب پرها به اطراف اقدام می کنند و متعاقباً مشغول پَر آرایی می شوند. اما در هوای سرد باید سعی کنید هرچه زودتر پَرهای کاسکو را با استفاده از حوله و سشوار خشک کنید تا سرما نخورد.
کاسکوی رام نشده در هر نوبت که حمام داده می شود، از نوبت قبل کمتر بی تابی می کند و به تدریج از حمام گرفتن لذت می برد و کار شما بسیار آسان و لذت بخش می شود. البته در خصوص حمام گرفتن نیز رفتار کاسکوها یکسان نیست، ولی بیشتر آن ها پس از مدتی به خوبی از حمام گرفتن لذت می برند و خودشان را در اختیار شما قرار می دهند. باید به خاطر داشته باشید که حمام دادن کاسکوی وحشی باعث می شود که طول مدت اهلی شدن آن کمتر شود و با صاحب خود زودتر صمیمی شود. در خصوص حمام دادن کاسکوهای وحشی به نکات زیر توجه کنید:
(1) کاسکویی که برای اولین بار به خانه ای وارد می شود (خانۀ اولین صاحب)، وحشی محسوب می شود. این کاسکو تا این زمان هیچ تجربه ای از حمام گرفتن ندارد.
(2) کاسکو را پس از وارد کردن به منزل خود، تا مدت 3 هفته حمام ندهید تا در خانه شما آرامش بگیرد و اعتمادش نسبت به شما جلب شود.
(3) در پایان هفته سوم، آن را به حمام ببرید و پس از نظافت قفسش، به آرامی و به مدت بسیار کوتاه دوش آب ولرم را (به جز سرش)، به طرف بدنش بگیرد. کاسکو در این هنگام قار می کشد. برای جلوگیری از به هیچان درآمدن کاسکو، در سه نوبت اول حمام دادن، هر 15 ثانیه به مدت 5 ثانیه آب روی کاسکو بپاشید و سه بار پاشیدن آب روی نقاط مختلف بدن کاسکو را تکرار کنید. یا یکبار به مدت حدود 20 ثانیه به آن آب بپاشید و حمام دادن را تکرار کنید. پس از عادت کردن کاسکو به حمام گرفتن، بی تابی آن تمام می شود و شما می توانید مدت بیشتری آب به بدن کاسکوی وحشی بپاشید. همچنین در هر زمان که کاسکو در مقابل پاشیدن پرفشار آب به بدنش بی تابی نکند، می توانید انگشت خودتان را به جای شیلنگ آب بگیرید و آب را به فشار مناسب (فشاری که کاسکو را ناراحت نکند)، به بدن کاسکو بپاشید.
پس از انمام حمام دادن، کاسکو را داخل حوله ای بپیچید، بدنش را آبگیری کنید و سپس آن را از فاصله 40 سانتی متری خشک کنید. در چند نوبت اول حمام دادن، ممکن است کاسکو بی تابی کند و قار بکشد. اما کاسکو، به زودی به حمام گرفتن عادت می کند و مطمئناً در نوبت بعدی با اشتیاق بیشتر و بی تابی کمتر اجازه می دهد که شما حمامش بدهید. مراحل حمام دادن کاسکوی وحشی نیز مثل کاسکوهای اهلی و سخن گو است، فقط باید به خصوص در دفعات اول، مراعات ترس کاسکوی وحشی را بکنید تا پس از چند نوبت حمام گرفتن به آن عادت کند.
(2) حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو
کاسکوهای اهلی ، به ویژه کاسکوهای سخن گو، پرنده های قیمتی هستند و آن ها نیز مدتی طول می کشد تا با خانه شما و خود شما آشنا شوند. لذا نباید انتظار داشته باشید که چون یک کاسکوی اهلی یا سخن گو خریده اید، از همان روز اول، کاسکو با شما صمیمی باش. در واقع هر بار که صاحب یک کاسکوی اهلی یا سخن گو آن را به فرد دیگری می فروشد، مدتی طول می کشد تا کاسکو بتواند صاحب قبلی خود را فراموش کند و با صاحب جدیدش خود بگیرد. البته برخی از کاسکوهای اهلی و سخن گو چنان حساسند که با وارد شدن به خانه ای جدید، شروع به پَرکَنی می کنند. فراموش نکنید که کاسکو حافظه ای قوی دارد و خاطراتش را به زودی فراموش نمی کند. بنابراین تحت شرایط جدید،باید همواره در حفظ آرامش آن بکوشید تا هرچه زودتر به شما عادت کند و دچار تنش روحی و پَرکَنی نشود.
کاسکوهای اهلی و سخن گو بارها و بارها توسط صاحبان خود حمام گرفته اند. لذا در هنگام حمام گرفتن، نه تنها بی تابی نمی کنند، بلکه از استحمام لذت می برند، مشروط بر آن که پاشیدن آب به آن ها با خشونت یا شوخی های ناراحت کننده توام نباشد. در هنگام حمام دادن اغلب کاسکوهای اهلی و سخن گو، شما می تو انید به راحتی به بدن و زیر بال های آن ها آب بپاشید. شما می توانید به اندازۀ یک قاشق چایخوری شامپوبچه در یک ظرف بریزید و روی آن آب گرم اضافه کنید و روی بدن و زیر بال های کاسکو بپاشید و اگر ممکن باشد، با ملایمت دست یا اسفنج آغشته به آب شامپودار را در جهت خواب پرها بکشید. البته استفاده از شامپو ضرورت چندانی ندارد، زیرا هدف از حمام دادن کاسکو بر طرف کردن چرک یا چربی روی پوشت بدنش نیست. کاسکو چنی کاری را به طور غریزی و ضمن عمل پرآرایی روزانه بارها انجام می دهد. در واقع هدف از حمام دادن کاسکو؛ زدودن پوشیرهای کنده شده و سُست و ذرات چربی خشک شده و موجود بین پَرها و شاداب و براق کردن پرها و در هوای گرم، خنک کردن کاسکو است. توصیۀ من برای حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو به شرح زیر است:
(1) قفس کاسکو را به داخل حمام ببرید.
(2) درب قفس را باز کنید تا کاسکو روی سقف قفس بیاید.
(3) آبخوری، غذاخوری و سینی کف قفس را بردارید و آن ها را نظافت کنید.
(4) شیر آب گرم و سرد را طوری باز کنید که آب گرم مناسب از دوش سیار یا شیلنگ خارج شود.
(5)اگر از شلینگ بدون آبپاش استفاده می کنید، انگشت شست خود را جلوی شلینگ بگیرید و با ملایمت روی بال ها و زیرشکم کاسکو آب بپاشید.
(6) به تدریج فشار انگشت خود بر دهانۀ خروجی شلنگ را زیاد کنید تا آب با سرعت بیشتر و ذرات ریزتر از شلنگ خارج شود. این کار دو مزیت دارد: اول آن که قدرت شستشوی آب بیشتر می شود. دوم آن که سطح پوست کاسکو با آب خارانده می شود و کاسکو از خارانده شدن پوست خود لذت می برد. اگر در نوبت های اول حمام دادن کاسکوی وحشی، آب را با شدت به آن بپاشید، ممکن است بترسد و بی تابی کند.
(7) در صورتی که کاسکو اجازه می دهد، با دو انگشت یک دست یک بال کاسکو را بلند کنید و با دست دیگر آب را به صورت ریزپاش زیر بال کاسکو بپاشید و همین کار را در مورد بال دیگر انجام دهید.
(8) پس از دو الی سه دقیقه دوش دادن کاسکو، در صورت امکان آن را روی دست خود بیاورید و حوله ای روی آن بیندازید و در جهت خواب پرها دست خود را روی حوله بکشید. یا حوله را به طور ملایم به بدن کاسکو فشار دهید تا پرهای کاسکو آبگیری شود. سپس در هوای سرد و ملایم آن را با سشوار خشک کنید و در هوای گرم، بگذارید کاسکو عمل خشک کردن پرهایش را خودش انجام دهد. در این هنگام اگر می بینید کاسکو در حال لرزیدن است یا بدنش را تکان نمی دهد که زودتر خشک شود، خودتان اقدام به خشک کردن کاسکو کنید.
(9) وقتی با حوله پَرهای کاسکو را آبگیری کردید، برای زودتر خشک شدن پرها می توانید کاسکو را روی انگشت خود بیاورید و با اندکی پایین آوردن سریع دست خود، کاسکو را وادار به پر زدن کنید. این عمل را دو تا سه بار تکرار کنید تا مقدار زیادی از آب موجود در لابه لای پرها در اثر بال زدن به اطراف بپاشد.
(10) بهتر است در هوای گرم، هفته ای دوبار و در زمستان دو هفته یک بار کاسکو را حمام کنید. در هوای گرم، پس از حمام دادن، اگر در جایی از داخل خانه تابش آفتاب دارید یا داخل خانه گرم است و کولر روشن نیست، کاسکو را داخل قفس و ترجیحاً روی بام قفس قرار دهید و اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند. اگر داخل خانه کولر روشن است، برای خشک کردن کاسکو توسط خودش، باید کولر را خاموش کنید، در غیر این صورت، برای جلوگیری از سرما خوردن کاسکو، باید پس از استحمام، آن را با حوله و سپس سشوار خشک کنید. بنابراین در هوای سرد و شرایطی که احتمال می دهید ممکن است کاسکو پس از حمام کردن سرما بخورد (مثل اتاق خنک)، ابتدا کاسکو را برای سه بار وادار به بال زدن کنید و سپس با حوله پرهای کاسکو را آبگیری کنید و متعاقباً آن را با سشوار خشک کنید.
در هر حالت، قبل از اقدام به خشک کردن کاسکو، ابتدا اجازه دهید کاسکو بال بزند تا مقدار زیادی از آب بدنش بریزد. اگر کاسکو بال نزد و با بدن خیس بی حرکت ماند، اگر می توانید کاسکو را روی دست بیاورید. کاسکو به محض روی دست آمدن بال خواهد زد. ا گر روی دست هم بال نزد و بی حرکت نشست، در حالی که کاسکو را روی دست و مقابل سینۀ خود گرفته اید، دستتان را با کمی سرعت پایین بیاورید. در این صورت تعادل کاسکو به هم می خورد و از ترس افتادن چند ثانیه بال خواهد زد. این کار را می توانید سه بار تکرار کنید تا عمده آب پرها بر اطراف بپاشد.
(11) بد نیست ماهیانه یک بار کاسکو را ضمن حمام دادن، شامپو کنید. برای شامپو کردن کاسکو، یک قاشق چایخوری شامپوبچه در نیم لیتر آب ولرم بریزید و به هم بزنید و اسفنج حمام را به آن آغشته کنید و حداکثر تا 5 بار اسفنج را از گردن تا انتهای دُم به طرف خواب پرها بکشید و مابقی آب شامپودار را روی پرها بریزید و سپس روی کل بدن کاسکو، به جز سر، آب با فشار مناسب بپاشید تا شامپو به طور کامل پاک شود. تحت هیچ شرایط نباید مالش پرهای کاسکو را دو طرفه انجام دهید.
ب ـ تربیت کاسکو
برحسب این که کاسکوی شما، وحشی، رام یا سخن گو باشد، تربیت آن در هر یک از این مراحل متفاوت است. بنابراین بهتر است ترتبیت کاسکو در هر یک از این مراحل شرح داده شود تا شما بتوانید کاسکوی خود را در هر مرحله ای که هست، خوب تربیت کنید و آموزش دهید.
وقتی شما یک جوجه کاسکوی وحشی 4 تا 12 ماهه خریداری کردید و با دقت و آرامش آن را به خانه آوردید، قفسش را در گوشه ای از اتاق بگذارید و تا 48 ساعت اول، فقط در مواقع تغذیه و تعویض آب آبخوری به قفس نزدیک شوید. طی این مدت جوجه کاسکو با محیط جدید زندگی اش آشنا می شود و قدری به پرستار خود عادت می کند. در ابتدای مرحله رام کردن جوجه کاسکو، هر مقدار شما عجول تر باشید که کاسکو را به خود عادت دهید، کاسکو بیشتر از شما می ترسد و ممکن است تلاش شما نتیجه معکوس دهد. در واقع تا زمانی که کاسکو به شما و خانه شما عادت نکند، همواره به شما به چشم یک دشمن می نگرد و خیال می کند که شما با نزدیک شدن به قفسش قصد حمله به آن را دارید. بنابراین هیچ عجله نکنید و اجازه دهید جوجه کاسکو به تدریج به شما عادت کند. مهم ترین نشانۀ عادت کردن کاسکو به شما و نترسیدن از شما این است که وقتی شما به قفسش نزدیک می شوید و در حال پر کردن غذاخوری یا آبخوری آن هستید، قار نکشد و از حضور شما وحشت نکند. باید دانست که طول این مدت در کاسکوهای مختلف متفاوت است. برخی از آنها زودتر به صاحب خود عادت می کنند و برخی دیرتر. برخی از کاسکوهای وحشی با نزدیک شدن شما به قفس و به خصوص با نزدیک کردن دست خودتان به طرف آن، حالت تهاجمی ناشی از ترس پیدا می کنند و اگر مواظب دست خود نباشید، گاز محکمی از شما می گیرند و برخی از آنها چنان می ترسند که به دیواره های قفس می چسبند و از شما دور می شوند یا خودشان را به دیواره های قفس می کوبند و قار می کشند.
وقتی کاسکوی وحشی به حضور شما در جلوس قفسش عادت کرد، شما می توانید مدت بیشتری رو به روی قفسش بنشینید. از این پس می توانید با حرف زدن ملایم، کاسکو را به آرامش و دوستی با خودتان دعوت کنید. همچنین می توانید با احتیاط و به تدریج دست خودتان را به طرف منقار کاسکو نزدیک کنید. سعی کنید در انجام این عمل زیاده روی نکنید و هر بار قدری دست خود را به منقار کاسکو نزدیکتر کنید. البته خیال نکنید که می توانید ر یک روز 10 یا 20 بار به قفس کاسکو نزدیک شوید و هر بار قدری دست خود را به آن نزدیکتر کنید و ظرف یکی دو روز م وفق به لمس منقار کاسکو شوید. همین عمل ممکن است یک تا دو ماه طول بکشد تا جوجه کاسکو از نزدیک شدن دست شما به منقارش وحشت نکند و دست شما را گاز نگیرد. فراموش نکنید که شما برای اهلی کردن یک کاسکوی وحشی وقت زیادی دارید و حدوداً 2 ماه طول می کشد تا ترس کاسکو از شما بریزد و اجازه لمس منقارش را به شما بدهد. وقتی برای اولین بار توانستید دست خودتان را به منقار کاسکو بزنید و خطر گاز گرفتن تقریباً برطرف شد و کاسکو قار نکشید، از این پس شما می توانید با آرامش این عمل را تکرار کنید.
در این مرحله، معمولاً کاسکوی وحشی از دست شما غذا می گیرد و به تدریج اجازه می دهد که منقارش را لمس کنید. اما به یاد داشته باشید که در این مرحله هرگز نباید تلاش کنید که به جز منفار کاسکو، جای دیگری از بدنش را لمس کنید، زیرا کاسکو به لمس بدنش توسط دست شما عادت ندارد و می ترسد که شما قصد گرفتن و آسیب رساندن به آن را داشته باشید. لذا ممکن است کاسکو به عنوان یک واکنش دفاعی قار بکشد و شما را گاز بگیرد.
مراحل اهلی کردن کاسکو هر چه تدریجی تر و با آرامش بیشتر پیش رود، کاسکو زودتر اهلی می شود و هر چه شما عجولتر باشید، بیشتر باعث ترس کاسکوی وحشی می شودی و خاطره های ترسناک بیشتری از شما در ذهن کاسکو نقش می بندد و مدت بیشتری طول می کشد تا خاطره های بد را فرامنوش کند و به شما اجازۀ دست زدن به بدنش را بدهد.
اگر می بینید که کاسکو در مراحل اولیۀ اهلی شدن فقط به  شما اجازه می دهد که با دست غذا به منقارش نزدیک کنید یا به تدریج اجازه دست زدن به منقارش را به شما می دهد؛ به این دلیل است که کاسکو منقارش را تنها وسیلۀ دفاعی خودش می داند و چنین می پندارد که اگر شما بخواهید با لمس منقارش آسیبی به آن برسانید، می تواند با گاز گرفتن از خودش دفاع کند. اگر کاسکو در همین مراحل به شما اجازه می دهد که سرش را بخارانید، اولاً به این علت است که کاسکو خوش نمی تواند سرش را بخاراند و از خارانده شدن سرش توسط شما بی نهایت لذت می برد، ثانیاً کاسکو می داند که انگشت شما در حالت خاراندن سرش در فاصله ای بسیار نزدیک به منقارش است و اگر قصد آزارش را داشته باشید، می تواند با یک حرکت برق آسا با گرفتن گاز محکمی از انگشت شما از خودش دفاع کند. لذا به طور معمول تا حدود دو ماه پس از خرید یک کاسکوی وحشی، چنان چه شما در حد متعارف با کاسکوی خود وقت بگذرانید، اهلی شدن آن تا مرحله ای پیش می رود که به شما اجازه می دهد با دست به آن غذا بدهید؛ سرش را بخارانید و به منقارش دست بزنید.
وقتی کاسکو به شما عادت کرد، باید هر چه بیشتر اوقات خود را با آن بگذرانید و در هنگام پر کردن غذاخوری، تعویض آب آبخوری یا نظافت قفس؛ با آن حرف بزنید. فراموش نکنید که از همین هنگام جوجه کاسکو قادر است برخی از صداهای نزدیک به صداهای طبیعی خود را به خاطر بسپارد و در اوقاتی که میل دارد، آنها را تکرار کند. بنابراین اگر سوتهای دلنشینی بلد نیستید، بهتر است سوتهای دلخراش یا بد آهنگ یا صداهای ناهنجار را جلوی کاسکو تکرار نکنید، چون کاسکو به تدریج این جور صداها را یاد می گیرد و اگر سوتهای خشنی را یاد بگیرد، با کشیدن چنان سوتها موجب آزار شما می شود.
کاسکو تا مرحله نیمه اهلی، همواره حالت تهاجمی یا تدافعی ناشی از ترس دارد و این حالات را با قار کشیدن بروز می دهد. اما وقتی به محیط عادت کرد و ترسش از نزدیک شدن شما ریخت، اگرچه هنوز حالت وحشی دارد و ممکن است هنوز قار بکشد، ولی آمادگی یادگیری و تقلید صداها را پیدا می کند. بنابراین همواره سعی کنید جوجه کاسکو را در معرض شنیدن صداهای ناخوشایند قرار ندهید و هرگز حرف زشتی را جلوی کاسکو تکرار نکنید. توجه داشته باشید که اگر کاسکو حرف زشت یا رکیکی را بلد باشد، از ارزش نگهداری و قیمت آن به شدت کاسته می شود.
کاسکوها همانند بسیاری از پرندگان دیگر، قادرند به غیر از سر خود، تمام نقاط بدنشان را با منقار خود تیمار و پرآرایی کنند. کاسکوها روزانه 4 ساعت یا بیشتر مشغول خاراندن و پرآرایی نقاط مختلف بدن خود می شوند. اما چون سرشان را نمی توانند با منقار خود بخارانند، این قسمت را به شدت به ناحیه پشت خود می مالند یا با ناخن یکی از انگشتان می خارانند. به نظر می رسد که مالیدن سر به پشت یا خاراندن آن توسط ناخن، علاقه یا نیاز کاسکو به خارانده شدن را کامل نمی کند. به همین دلیل است که وقتی کاسکو به شما عادت کرد، پس از مدتی که به شما اجازه می دهد غذا یا انگشت خود را به منقارش نزدیک کنید، به تدریج به شما اجازه می دهد که ناحیه بالایی سرش را بخارانید. در این مرحله، ابتدا با انگشت سبابه خود فرق سر کاسکو را بمالید و آرام آرام با ناخن خود سرش را بخارانید. کاسکو از خارانده شدن سرش بی نهایت لذت می برد و اگر شما با خشونت عمل نکنید، هر چه این عمل ادامه یابد، اعتماد کاسکو به شما بیشتر جلب می شود. البته در این مرحله، شما باید مواظب باشید که کاسکو شما را غافلگیر نکنید و با حرکت سریع سرش، انگشت شما را گاز نگیرد. گاز گرفته شدن انگشت شما توسط کاسکوی وحشی یک امر طبیعی است و اگر خیال می کنید که چنان سریع هستید که کاسکو نمی تواند شما را گاز بگیرد، سخت در اشتباهید. بسیاری از کاسکوها حتی پس از اهلی شدن و فراتر از آن، پس از سخن گو شدن، دستت افرادی غیر از صاحب خود را گاز می گیرند. باید اعتراف کرد که کاسکو در عین  حال که با صاحب خود بی نهایت خودمانی و صمیمی است، گاهی اوقات در نهایت بی چشم و رویی از صاحب خود نیز گاز جانانه ای می گیرد. اما صاحب کاسکو چون به گاز گرفته شدن توسط کاسکو در طول مدت اهلی کردن آن عادت کرده است، اگر هم توسط کاسکویش گاز گرفته شود، چندان دردش نمی آید و اصولاً یاد گرفته است که وقتی کاسکو با مهارت و در نهایت سرعت قصد گاز گرفتن دارد، او هم در نهایت سرعت و به شکل یک پاسخ شرطی شده، دستش را برق آسا عقب بکشد. بنابراین به خصوص در مورد کاسکویی که در مرحله رام شدن است، باید احتیاط کنید و جوری سر و گردن آن را بخارانید که تحریک به گاز گرفتن نشود.
همواره در مواقعی که با کاسکو مشغول کار کردن هستید، به آرامی حرف بزنید. حرف زدن شما با کاسکو به آموزش و یادگیری سخن گویی آن در آینده کمک می کند و چه بسا ممکن است در مرحله رام کردن، کاسکو قادر شود سوتهای دلنشینی را از شما یاد بگیرد و چند کلمه را هم تکرار کند. توجه داشته باشید که کاسکو در این مرحله قادر به یادگیری حرفهای دو یا چند کلمه ای یا جمله نیست و اگر شما میل دارید در این مرحله چیزی به کاسکو یاد بدهید، بهتر است حرفهای یک کلمه را برای آن تکرار کنید. بهتر است از همان روز اول که کاسکو را به خانه می آورید، نام قشنگی روی آن بگذارید و هر وقت به قفس آن نزدیک می شوید، ابتدا نام آن را صدا بزنید. سپس بگویید «سلام». بنابراین اولین کلماتی که کاسکو یاد می گیرد و تکرار می کند، نام خودش و کلمه «سلام» است. کاسکو معنای کلمات را نمی فهمد و فقط کلماتی را تقلید می کند که به کرات برایش تکرار شده است. اما برخی کلمات یا جملاتی که با عمل توام باشد، به عنوان یک واکنش شرطی شده، در حافظۀ کاسکو جای می گیرد. مثلاً وقتی می خواهید سر کاسکو را بخارانید، اگر دست خود را به طرف سر کاسکو نزدیک کنید، و چیزی نگویید، کاسکو به تدریج یاد می گیرد که با نزدیک شدن دست شما به قفس، سرش را پایین بیاورد و این عمل نشانه آن است که کاسکو میل دارد شما سرش را بخارانید. اما اگر وقتی می خواهید سر کاسک را بخارانید، کلمۀ خاصی را بگویید؛ مثلاً بگویید: «سر تو بخارونم»، پس از مدتی وقتی به قفس نزدیک می شوید، به محض آن که بگویید «سر تو بخارونم«، حتی اگر دستتان را به طرف قفس دراز نکنید، کاسکو سرش را پایین می آورد که شما بخارانید. این جور جملات، چون مواره در گذشته با عمل (مثلاً خاراندن سر) همراه بوده است، در حافظه کاسکو شرطی می شود. کاسکو معنای این جملات را نمی فهمد، ولی چون همواره ادای چنین جملات با یک عمل خاص؛ مثل خاراندن سر توام بوده است، کاسکو با یادگیری آهنگ این جملات، عمل شرطی شده را انجام می دهد. در نتیجۀ تکرار متمادی این جمله به همراه نزدیک کردن دست و خارندن سر کاسکو؛ این گفته و عمل در حافظه کاسکو شرطی می شود. به عبارت دیگر، پس از شرطی شدن چنین موضوع؛ به محض آن که دستتان را به سر کاسکو نزدیک کنید، کاسکو سرش را برای خارانده شدن پایین می آورد و اگر فقط بگویید سر تو بخارونم، باز هم کاسکو سرش را برای خارانده شدن پایین می آورد و به این پدیده که حیوان، هم به حرف و هم به عمل پاسخ خاصی را می دهد =اسخهای شرطی شده می گویند.
برخی مدعی هستند که کاسکو دارای چنان شعوری است که معنی بسیاری از کلماتی را که می گوید، می فهمد برخی نیز مدعی هستند که کاسکو می تواند با کلماتی که تکرار آنها را یاد گرفته است. جمله سازی کند. برخی هم گفتن جملاتی را به کاسکوی خود نسبت می دهند که اغراق آمیز بودن چنان گفته ها توسط کاسکو در نظر افراد مجرب آشکار است. اصولاً صاحبان کاسکو عادت دارند که توانمندی کاسکوی خود در سخن گویی را بیشتر از آن چه هست، جلوه دهند. یک محقق آمریکایی به نام دکتر ایرن پیربرگ از دانشگاه آریزونا، میزان عقل و هوش کاسکو را به اندازۀ شامپانزه، دلفن و بچۀ 4 سالۀ انسان قلمداد کرده است. او گفته است که کاسکوی تحقیقاتی اش قادر است نام 50 شیئی را ببرد و آنها را درخواست کند؛ 7 رنگ و شش شکل را تشخیص دهد و از یک تا شش بشمرد و دلیل خود را چنین بیان داشته استکه کاسکوی مذکور با نشان دادن یک جسم زرد، می گوید «زرد» و به همین ترتیب می تواند 6 رنگ دیگر را تشخیص دهد و نام آنها را بگوید. من احتمال می دهم که نتیجه این تحقیق توسط محقق مذکور اشتباه برداشت شده است. او به جای عنوان کردن مسئلۀ پاسخهای شرطی شده در کاسکو، این موضوع را به شعور کاسکو ارتباط داده است. شما هم می توانید با تمرین کافی با کاسکوی سخن گوی خود، از طر یق نشان دادن مثلاً یک توپ زرد به آن و گفتن کلمه «زرد»، به کاسکو یاد بدهید که به محض نشان دادن همان توپ یا چیزی به شکل همان توپ، کاسکو بگوید «زرد». اما ملاحظه خواهید کرد که اگر به جای توپ که یک جسم کروی است، مثلاً یک خط کش زرد را به کاسکوی مورد آزمایش نشان دهید، کاسکو هرگز نخواهد گفت «زرد». به عبارت دیگر، گفتن کلمه زرد توسط کاسکوی وی منوط به این است که یک جسم کروی شبیه توپ به آن نشان داده شود و این گونه پاسخها در علم رفتارشناسی، پاسخهای شرطی شده نامیده می شوند که محصر به کاسکو، دلفین یا شامپانزه نیست، بلکه این پاسخها را می توان از بسیاری حیوانات مورد آزمایش دریافت نمود. بنابراین کاسکو نسبت به عملهای شرطی شده پاسخ می دهد، اما پاسخهای شرطی شده کاسکو دقیقاً در تناسب با شرطی خاص، یادگیری شده و اگر تغییری در شرط ایجاد شود، کاسکو نمی تواند منظور شما را درک کند. مثلاً وقتی به جای توپ زرد رنگ، شما یک خط کش زردرنگ را به کاسکو نشان دهید، کاسکو نمی فهمد که مظور مشا از نشان دادن خط کش این است که رنگ آن را بگوید یا شکل آن را یا تعداد آن را.
وقتی ترس کاسکو از شما ریخت، مراحل بعدی رام کردن کاسکو بستگی به این دارد که چقدر شما در رفتار با کاسکو مهارت دارید و چقدر وقت خود را با آن می گذرانید. فراموش نکنید که چون کاسکو همنوعات خود را از دست داده است، هر چه شما وقت بیشتری را با آن بگذرانید، لذت بیشتری می برد و زودتر رام می شود. در این مرحله گاز گرفته شدن توسط کاسکو اجتناب ناپذیر است و تنها کاری که شما می توانید بکنید، حفظ آرامش و احتیاط است. اما احتیاط شما نباید چنان باشد که با هر حرکت کاسکو دست خودتان را به سرعت عقب بکشید، زیرا این عمل شما کاسکو را می ترساند و خیال می کند که شما قصد حمله به آن را دارید و ا عتمادش نسبت به شما سست می شود و در نوبت بعدی که دست خود را به آن نزدیک می کنید، ممکن است بیشتر بترسد. به هر حال برای تربیت کاسکو نباید از گاز گرفته شدن توسط آن وحشت داشته باشید (همان طور که اصول اولیه زنبورداری این است که از نیش زنبورها نباید بترسید و اصول اولیه گاوداری این است که از بوی تاپاله پیف پیف نکنید و اصول اولیه بچه داری این است که در هنگام تعویض پوشک بچه، هم با دو دست کار کنید و هم صحنه را به دقت نگاه کنید).
قطعاً هر چه در موقع گاز گرفته شدن توسط کاسکو، شما نترسید و عصبانی نشوید، کاسکو در آینده کمتر اقدام به واکنش گازگیری می ک ند. چرا که اگر شما در هنگام حمله کاسکو واکنش سریع و تندی از خود نشان دهد، کاسکو این عمل شما ر یک حمله به خودش تلقی می کند و دیرتر نسبت به شما اعتمادش جلب می شود. برعکس اگر شما اجازه دهید که کاسکو به دست شما حمله کند و واکنشی نشان ندهید، ترس کاسکو از شما زودتر از بین می رود و به تدریج گازهایش ملایم تر می شود و به جایی می رسد که کاسکو انگشت شما را بین فک بالا و پایین خود می گیرد و فشاری لذت بخش به آن وارد می کند. از انی پس هم کاسکو از فشردن ملایم انگشت شما بین دو منقار خود لذت می برد و هم شما لذت می برید که انگشتتان بین منقار قدرتمند و برندۀ کاسکو است و کاسکو به آن فشار وارد نمی کند.
در انتهای مرحله رام کردن، شما بایست بتوانید احتمالاً کاسکو را روی انگشت خودتان بنشانید. در این مرحله که حالت هاجم و گاز گرفتن کاسکو مبدل به دوستی با شما شده است، کار نشاندن کاسکو روی انگشت چندان مشکل نیست. برای این کار، انگشت سبابه خودتان را به آرامی به طرف پای چپ کاسکو نزدیک کنید. چند روزی این حرکت را تکرار کنید. اگر کاسکو داوطلبانه پای راست خود را روی انگشت شما گذاشت، چند ثانیه بعد پای چپش را هم روی انگشت شما خواهد گذاشت و چون این عمل را برای اولین بار انجام می دهد، باید مواظب باشید که باعث ترس آن نشوید. چند بار که این عمل تکرار شود، ترس کاسکو می ریزد و می توانید در حالی که کاسکو روی انگشت شما نشسته است، دست خود را از قفس خارج کنید. در این هنگام هر گونه حرکت شما ممکن است کاسکو را بترساند و موجب شود که کاسکو از روی انگشت شما پایین بیاید یا بپرد. به هر حال باید صبور باشید و با احتیاط و پشتکار، پس از چندین نوبت که کاسکو را روی انگشت خود نشاندید، ترس کاسکو از حرکات دست شما می ریزد و می بینید که کاسکو از روی انگشت به طرف آرنج شما می رود و سپس وی شانه شما می نشیند. در ابتدای این مرحله نیز خطر گاز گرفته شدن گوش، گونه ها یا گردن شما وجود دارد و باید آن را تحمل کنید (البته در این مرحله، گاز گرفتن توسط کاسکو چندان دردناک نیست). پس از چندی ملاحظه خواهید کرد که کاسکو روی شانه شما می نشیند و با منقارش با سر و گوش شما بازی می کند.
در ابتدای نشستن کاسکو روی شانهف بهترین راه برای پایین آوردن کاسکو این است که شانه خودتان را به آرامی به سقف قفس نزدیک کنید تا کاسکو قدم بردارد و از روی شانه شما روی سقف قفس برود. اما وقتی کاسکو با صمیمیت و اعتماد روی شانه شما نشست، وقتی می خواهید آن را پایین بیاورید، کافی است انگشت سبابه یک دست خود را به پای آن نزدیک کنید تا کاسکو روی انگشت شما بنشیند و سپس شما می توانید به آرامی کاسکو را به داخلقفس برگردانید یا اجازه دهید روی سقف قفس بنشیند.
برخی از کاسکوها برای روی انگشت نشستن مقاومت می کنند و داوطلبانه پای خود را جلو نمی آورند. در این گونه موارد، شما باید انگشت سبابه دست خود را به یکی از پاهای کاسکو نزدیک کنید و با ملایمت به پای کاسکو فشار دهید. کاسکو ممکن است این عمل شما را با یک گاز ملایم یا نسبتاً دردناک جواب دهد. در این مورد هم شما راهی ندارید جز آن که با سوت زدن یا حرف زدن، فشار ملایم به انگشت کاسکو را تکرار کنید که ممکن است همان روز یا در روزهای بعد، سرانجام کاسکو روی انگشت شما بنشیند. هر چه این اعمال تربیتی با آرامش بیشتر توام باشد، کاسکو کمتر می ترسد و خاطرۀ بد کمتری در حافظه کاسکو باقی می ماند و انجام آنها در نوبتهای بعدی با سهولت و دردسر کمتری مواجه خواهد بود. به هر حال پایان مرحله رام شدن (اهلی شدن) کاسکو زمانی است که:
1ـ با نزدیک شدن شما به قفس، کاکو قار نکشد.
2ـ به راحتی بتوانید سر و گردن کاسکو را بخارانید.
3ـ کاسکو به راحتی از دست شما غذا بگیرد.
4ـ کاسکو شما را گاز نگیرد.
5ـ کاسکو احتمالاً روی دست شما بیاید و روی شانه شما بنشیند و حرکات بدن شما باعث ترس یا تحریک آن به گاز گرفتن یا پریدن نشود و وقتی روی شانۀ شما می نشیند، حرکات و رفتارش صمیمی باشد و شما نگران گاز گرفتن گوش و گونۀ خود نباشید. البته تا اهلی شدن کامل کاسکو و جلب اعتماد متقابل، شما باید مواظب چشم خود باشید.
در این مرحله، کاسکو تعدادی سوت و احتمالاً چند کلمه، به خصوص نام خودش را ممکن است بتواند تقلید کند و رفتار آن با صاحبش بسیار صمیمی است. لذا از این پس، اعتماد متقابل بین کاسکو صاحبش به وجود آمده و کاسکو در یک جو صمیمی آماده آموزش پذیری برای شروع مرحله سخن گویی است. اما نکته مهم این است که یک کاسکوی تازه رام شده فقط برای رام کننده اش که هر روز مدتی را با آن سرگرم بوده است، رام است و ممکن است با افراد غریبه و حتی دیگر اعضای خانواده صمیمی نشده باشد. بنابراین اگر سایر افراد خانواده هم میل دارند که با کاسکو صمیمی شوند، بهتر است صبر کنند تا کاسکو کاملاً اهلی شود و سپس به تدریجح با آن دوست شوند. البته آنها نیز حتی پس از اهلی شدن کاسکو و در مراحل دوست شدن با کاسکو باید منتظر گاز گرفته شدن توسط کاسکو باشند. سایر افراد خانواده باید بدانند که اگر کاسکو با پدر یا مادرشان انس گرفته است، به آن معنا نیست که با آنها نیز به همان میزان صمیمی باشد. به عبارت دیگر، هر یک از افراد خانواده فقط در صورتی انتظار صمیمیت از کاسکو را می توانند داشته باشند که همانند رام کنندۀ اصلی کاسکو، پس از اهلی شدن، به اندازۀ کافی برای دوست شدن با کاسکو تلاش کرده باشند.
توجه ـ نکته لازم به ذکر دیگر این است که کاسکوهای مختلف در فرآیند صمیمی شدن، همانند یکدیگر عمل نمی کنند. برخی از کاسکوها با یکی از افراد خانواده صمیمی می شوند و با بقیه یا فرد خاصی از خانواده حالت دشمنی پیدا می کنند. برخی از کاسکوها با پسربچه یا دختر بچه، برخی با خانم خانه و برخی با مرد خانه زودتر صمیمی می شوند. برخی نیز با تمام افراد خانواده و حتی با غریبه ها صمیمی رفتار می کنند و برخی نیز از محیط جدید زندگی و تمام افراد یک خانواده خوششان نمی آید و در این صورت ممکن است از خوردن و نوشیدن اجتناب کنند یا به علت استرس وارد شده به آنها، شروع به پرکنی کنند. اما «به عنوان یک اصل کلی، به نظر من، کاسکو در دوست شدن با افراد؛ زن و مرد و پیر و جوان و دختر و پسر و کوچک و بزرگ و زشت و زیبا نمی شناسد، بلکه کاسکو با کسی از همه بیشتر دوست می شود که بیشتر با آن بازی کند و وقت بیشتری را به سرگرم شدن با آن اختصاص دهد. طبعاً همۀ افراد یک خانواده به طور یکسان با کاسکو همدم نمی شوند، لذا کاسکو فردی را که بیشترین محبت را نسبت به آن دارد و بیشترین اوقات را با آن می گذراند، به عنوان صاحب یا دوست درجه یک قلمداد می کند و پس از او اولویت دوستی را به ترتیب به افرادی می دهد که با آن وقت بیشتری را به بازی و تفریح می گذرانند.
به کاسکویی که در ارتباط با افرادی غیر از صاحب خود، رفتار صمیمی نشان نمی دهد، «کاسکوی خجالتی» اطلاق می شود و به کاسکویی که قدرت ایجاد ارتباط با افراد بیشتری، حتی غریبه ها را داشته باشد، «کاسکوی پررو» می گویند. کاسکوهای پررو، قدرت انطباق با شرایط جدید محیطی و آدمهای جدید را به مراتب بیشتر از کماسکوهای خجالتی دارند. این گونه کاسکوها قدرت آموزش پذیری بیشتری دارند و کمتر دچار استرس می شوند و پرکگنی نیز بین آنها کمتر شایع می شود.
اگر یک کاسکوی غیرخجالتی (پررو) به دستتان رسید، باید خوشحال باشید از این که کاسکویی باهوش دارید و این کاسکو با هوش بالای خوأ، مراحل اهلی شدن را زودتر و راحت تر پشت سر می گذراند و زودتر سخن گویی را می آموزد. به هر حال کاسکو چه پررو باشد و چه خجالتی، وقتی رام شد، حدود 80% آنها آمادگی آموزش سخن گویی را پیدا می کنند و از این پس می توان روزانه طبق یک برنامه صحیح، لغات تک کلمه ای، لغات دو کلمه ای و سپس جملات را به کاسکو یاد داد.
اثر تشویق و تنبیه در تربیت کاسکوها
براساس تجربیات موجود، هیچ تنبیهی برای کاسکوها توصیه نمی شود. داد کشیدن سر کاسکو یا بدتر از آن، زدن کاسکو، نه تنها موجب ترک یک عادت بد کاسکو یا اطاعت کاسکو از شما نمی شود، بلکه باعث نفرت آنها از فرد تنبیه کننده می شود. در واقع کاسکو به فردی که سرش داد کشیده یا کتکش زده است، به چشم یک دشمن می نگرند و طبیعی است که رفتار کاسکو متعاقب تنبیه شدن، بدتر خواهد شد.
توجه داشته باشید که شما می خواهید از یک پرندۀ وحشی، موجودی بسازید که بتواند برخی کلمات را همانند خود شما تکرار کند. پس اگر می خواهید چنان کاسکوی ارزشمندی را داشته باشید، هیچ راهی ندارید جز آن که همواره در تربیت و آموزش سخن گویی به آن صبور باشید و همواره راه تشویق کاسکو را پیش بگیرید! توصیه می شود هر وقت کاسکو دستوری را خوب انجام داد، تکه ای از یک غذای مورد علاقۀ آن را به منقارش نزدیک کنید.