ناباروری در سگ های نر به طور کلی عارضه شایع نیست. اما اگر سگ نر شما قادر به جفت گیری نیست، و یا با وجود جفت گیری لقاح انجام نمی شود، یعنی حیوانتان به ناباروری مبتلا است. معمولا شایع  ترین علل ناباروری در سگ های نر، آسیب یا عفونت می باشد. گاهی نیز یک تغییر ناگهانی در هورمون ها بدن حیوان، موجب ایجاد چنین اختلالی می شود.

در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت که در مجموعه مطالب مرتبط با نگهداری از حیوانات خانگی گنجانده می شود، به بیان نشانه ها، علل و درمان ناباروری در سگ های نر خواهیم پرداخت.

علائم ناباروری در سگ های نر
اندازه کوچک بدن و اندام تناسلی حیوان می تواند اولین نشانه از اختلال باروری باشد. ناباروری گاهی اوقات به علت اختلال اسپرم مانند بد شکلی اسپرم و تولید کم اسپرم در بدن ایجاد می شود. در این صورت، برای تشخیص توصیه می شود که حیوان را به دامپزشک نشان دهید. درمان این حالت معمولا آسان نیست. اما باروری اغلب می تواند ترمیم شود.

اگر سگ در جفت گیری مشکلی ندارد، علت به احتمال بسیار زیاد به مشکلات هورمونی باز می گردد. علاوه بر این، برخی از سگ ها با افزایش سن، کاهش تولید اسپرم را تجربه می کنند.

علل ناباروری در سگ های نر
سگ ها نر به یکی از دلایل زیر به ناباروری مبتلا می شوند:

سن سگ (کم سن بودن یا مسن بودن سگ می تواند در میزان باروری او تاثیر گذار باشد.)
صدمات
بیماری
داروها
نقص فیزیکی (آرتریت یا بعضی از مشکلات دیگر می توانند به ناباروری دامن بزنند)
ناتوانی در انزال
ناتوانی در انزال سگ ماده
ناهنجاری های مادرزادی نادر اما به خصوص در نژادهای خاصی
تعداد کم اسپرم
اضمحلال بیضه
برای تشخیص علت ناباروری سگ ها نر از روش های تشخیص زیر استفاده می شود:

بررسی سابقه حیوان
بررسی آناتومی تولید مثل و پروستات
آزمایشات لازم برای تشخیص  عفونت های پروستات و تومورهای بیضه
بررسی مایع منی برای مشاهده وجود تعداد کافی اسپرم (گاهی اوقات جوان بودن حیوان و بی تجربگی او در جفت گیری مشکل ناباروری ایجاد می کند)
آزمون زنده بودن اسپرم در سگ هایی که بیش از ۸ سال عمر دارند.
بررسی اندازه اندام تناسلی حیوان
درمان ناباروری در سگ های نر
اگر تعداد اسپرم در حیوان کم باشد، آزمون هایی برای بررسی کارکرد غده تیروئید تجویز می شود. جایگزین هورمون تیروئید ممکن است در این مورد توصیه شود. این درمان باید به مدت شش تا هشت هفته ادامه یافته و بعد از این مدت مجددا تعداد اسپرم اندازه گیری شود.
اگر جایگزینی هورمون تیروئید، تعداد اسپرم را بهبود نمی بخشد، جایگزین هورمونی می تواند تجویز شود. درمان با گنادوتروپین یک درمان معمول برای تحریک تولید اسپرم می باشد. پس از چهار تا شش هفته، مایع منی دوباره مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.
اگر سگ جوان باشد، دامپزشک از شما می خواهد که مدتی را بدون درمان صبر کنید.
اگر مشکل عفونت پروستات باشد، درمان با استفاده از آنتی بیوتیک ها و هورمون درمانی انجام می شود.
در صورتی که آبسه در پروستات وجود داشته باشد نیز درمان به همان شیوه بالا است.
در صورتی که تومور در پروستات وجود دارد، اثر بخشی درمان وابسته به شدت تومور می باشد.
در هر صورت، برای جلوگیری از عود مشکلاتی که منجر به ناباروری در سگ ها شده است، پس از درمان، مراجعه دوره ای به دامپزشک توصیه می شود.