این تجربه شامل 125 داوطلب بود که ایستاده بودند و نمایشگرهایی روی سرشان نصب شده بود؛ سپس از آن‌ها خواسته شد تا به بدن خود نگاه کنند، اما این شرکت‌کنندگان بجای بدن واقعی‌شان یک فضای خالی را مشاهده کردند. 

دانشمندان برای تداعی داشتن بدن نامرئی، بخش‌هایی از بدن شرکت‌کنندگان را با یک قلموی بزرگ نقاشی لمس می‌کردند و در همان زمان با یک قلموی دیگر، همان حرکات را در وسط هوا و در مقابل چشم شرکت‌کنندگان انجام می‌دادند. 




به گفته محققان، ضربان قلب و سطح تنش گزارش شده توسط شرکت‌کنندگان در زمان اجرا و پس از تجربه توهم بدن نامرئی بسیار کمتر از زمانی بود که بدن واقعی را تجربه کردند. 

محققان امیدوارند که نتایج این پژوهش بتواند برای تحقیقات بالینی آینده و برای مثال، توسعه درمان‌های جدید برای اختلال اضطراب اجتماعی مورد استفاده قرار بگیرد. 

نتایج این تحقیقات در مجله Scientific Reports منتشر شده است.