سیاه گوش از گربه های متوسط جثه ایران ، و تنها گربه ای است که دمی بسیار کوتاه دارد . بدن این جانور پوشیده از خال های سیاه رنگ ، تو پر و نامرتب است . این نوع گربه را به دلیل موهای بلند سیاهی که بر نوک گوش های تیزش می روید ، سیاه گوش نامیده اند . 


سیاه گوش در یک نگاه ..

نام فارسی : سیاه گوش

نام انگلیسی : Eurasian Lynx 

نام علمی : Lynx lynx

خانواده : گزبه سانان (Felidae)

جمعیت : نامعلوم 

پراکنش : در قاره های اروپا و آسیا پراکنده است . در ایران تاکنون در مناطق کوهستانی البرز ، گرگان تا الموت ، آذربایجان شرقی و غربی ، و اردبیل دیده شده است . 

زیستگاه : سیاه گوش در زیستگاه های جنگلی و بوته زار های کوهستانی بلند زندگی می کند . 

اندازه : طول بدن این پستاندار 80 تا 130 سانتی متر ، طول دمش 11 تا 19 سانتی متر ، ارتفاع بدنش 50 تا 75 سانتی متر و وزنش 18 تا 38 کیلوگرم است . 

ریخت شناسی :سیاه گوش جثه ای متوسز ، بدنی کوتاه و حجیم ، دست ها و پاهایی بلند ، دمی بسیار کوتاه با نوک سیاه ، و موهای بلند و ریش مانندی روی گونه ها دارد . گونه هایش پهن ، بزرگ و مثلثی شکل اند و در انتهای هر یک ، دسته ای موی سیاه و بلند روییده است . پنجه های این جانور بسیار پهن و دارای موهای باند است . رنگ بدنش قهوه ای با خال های بزرگ و کوچک سیاه رنگ و توپر ، و زیر بدنش سفید رنگ است . 

رژیم غذایی :سیاه گوش از پستانداران کوچک ، خرگوش ، نوزاد پستانداران بزرگی مانند گراز ، شوکا ، قوچ ، میش ، کل ، بز ، روباه ، ونیز پرندگان ، خزندگان و حشره ها تغذیه می کند . 

زادآوری :جفت گیری سیاه گوش ها در زمستان و تولد نوزادان در بهار است . 

وضع حفاظتی :از وضع این گونه در ایران اطلاع دقیقی در دست نیست ولی به نظر می رسد که جمعیت آن رو به کاهش باشد . 



گربه دم بریده !

سیاه گوش یکی از زیباترین گربه های ایران است که تفاوت در خور توجهی با دیگر گربه سانان دارد ، دم این جانور بسیار کوتاه ، و نوک آن پهن و سیاه است . بدن سیاه گوش ، مانند یوزگلنگ ، خال های توپر سیاه رنگی دارد . اما این خال ها نامنظم و بسیار کوچک تر از خال های یوزپلنگ اند . جثه سیاه گوش نیز به مراتب از جثه یوزپلنگ کوچکتر است . 

پالتوی گرم 

سیاه گوش ها معمولا در مناطق سرد زندگی میکنند و موهای نرم و بلندشان مانند پوششی آنها را از سرما محافظت می کند . این جانوران به سبب وجود موهای بلندی که در کف پاهایشان دارند، به راحتی به روی برف حرکت می کنند و درآن فرو نمی روند . 

یک زندگی بخور و نمیر !

تا زمانی که در یک زیستگاه غذا به مقدار کافی وجود داشته باشد ، سیاه گوش ها در آنجا می مانند . در چنین شرایطی ، آن ها ممکن است برای به دست آوردن غذا حتی 5 تا 15 کیلومتر از لانه دور شوند ، اما زمانی که طعمه در در منطقه کم می شود ، به نقاط دور دست و جایی که غذا فراوان است ، مهاجرت می کنند . بر این اساس ، وجود جمعیت سیاه گوش ها در یک منطقه ، نشانه مناسب بودن وضع زیستگاه آن هاست . سیاه گوش ها شناگران ماهری هستند و به راحتی می توانند یک مسیر طولانی را بدون خستگی طی کنند .
آن ها به تنهایی زندگی می کنند و شب ها به فعالیت می پردازند ، به همین دلیل ، پیدا کردنشان در طبیعت بسیار دشوار است . 

سیاه گوش

سیاه گوش

زبان به جای کارد !

سیاه گوش ها و اغلب گربه سانان زبان زبری دارند که به کمک آن ، مو را از لاشه پستانداران ، و گوشت را از استخوان جدا می کنند . آن ها با زبان زبرشان حتی پرها را از روی بدن پرندگان شکار شده می کنند .

گیاهان در فهرست غذایی سیاه گوش 

سیاه گوش ها ، مانند گوشت خواران دیگر ، از گوشت تغذیه می کنند . اما گیاهان هم در رژیم غذایی آن ها نقش مهمی دارند . آن ها در دو حالت به سراغ گیاهان می روند : وقتی که گرسنه اند و شکمشان خالی است ، زمانی که سیرند و شکمشان پر است . در هنگام گرسنگی ، گیاهان پوششی در داخل معده به وجود می آورند و دیواره ی آن را از آسیب شیره هضم کننده ی قوی معده نجات می دهند . در هنگام سیری نیز گیاهان پوشش مناسبی در برابر استخوان های نوک تیزی هستند که ممکن است به دیواره معده آسیب برسانند . 

نقش سیاه گوش در طبیعت 

سیاه گوش ها با از بین بردن حیوانات پیر و ضعیف ، در بهتر کردن نسل طعمه ها از نظر ژنتیک ، نقش مهمی دارند .