تحقیقات انجام شده توسط سازمان حفظ محیط‌زیست ایالات‌متحده نشان می‌دهد میزان
آلودگی هوای موجود در خانه می‌تواند بین دو تا پنج‌برابر بیشتر از بیرون باشد.
در موارد حاد این میزان آلودگی حتی تا 100 برابر هم افزایش پیدا می‌کند که به این ترتیب جان افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی، سالمندان و کودکان به شدت در معرض خطر قرار می‌گیرد. اگر محیط کار را استثنا کنیم، به طور متوسط هر انسان بیش از 90 درصد از عمر خود را در محیط خانه سپری می‌کند.
حالا که هوای شهر وضعیت مناسبی ندارد و هر روز مواد سمی زیادی وارد سیستم تنفسی ما می‌شود، بهتر است حداقل هوای محیط خانه خود را در حد استاندارد حفظ کنیم. اما سؤال اصلی این است که منشا اصلی این آلودگی‌های سمی و خطرناک کجاست؟
اتاق کودک
مبلمان، گهواره: چوب‌های صنعتی و فوم‌هایی که معمولا در ساخت گهواره و تشک‌های آن به کار می‌روند می‌توانند به مرور زمان از خود مواد شیمیایی سمی منتشر کنند. از آنجایی که نوزادان تا 70 درصد و کودکان تا 50 درصد از وقت خود را در گهواره سپری می‌کنند، بهتر است در انتخاب این وسایل بیشتر دقت کنید.
رنگ دیوارها: بسیاری از رنگ‌هایی که در اتاق‌ها استفاده می‌شوند، ممکن است دارای مواد سمی باشند. تحقیقات نشان می‌دهد بعضی از انواع رنگ‌ها می‌توانند تا ماه‌ها و حتی سال‌ها از خود مواد شیمیایی متصاعد کنند. همیشه دقت کنید در انتخاب رنگ برای خانه‌ها، خصوصا اتاق کودکان از انواع غیر VOC که دارای ترکیبات شیمیایی فرار نیستند، استفاده کنید.
کفپوش‌ها: همه انواع کفپوش‌ها چه از چوب تهیه شده باشند، چه از سرامیک یا سنگ می‌توانند از خود گاز متصاعد کنند. از آنجایی که این سطوح بخش زیادی از خانه شما را می‌پوشانند، می‌توانید متوجه شوید که در درازمدت چه میزان مواد آلوده ممکن است در فضای خانه شما پراکنده شود.
فرش: فرش مهم‌ترین و معمول‌ترین منبع آلودگی در خانه به‌شمار می‌رود. بیشتر فرش‌ها شامل 31 ماده شیمیایی مانند فرمالدهید، ترکیبات فرار ارگانیک، وینیل استات و پروپان هستند که بعضی از انواع آنها می‌تواند سرطان‌زا باشد. در طول زمان روی فرش‌ها مایعات، غذا و موادی مانند آن ریخته می‌شود که محیط را برای رشد بسیاری از موجودات بسیار ریز و حساسیت‌زا فراهم می‌کند. جالب اینجاست که استفاده از شامپوفرش نه تنها باعث پاکیزگی آنها نمی‌شود، بلکه با اضافه کردن رطوبت فرش‌ها، محیط را برای رشد انگل‌ها و موجودات موذی فراهم می‌کند.
اتاق خواب
خشک کردن لباس در خانه: بسیاری از خانم‌های خانه‌دار لباس‌های خود را در داخل خانه روی چوب‌رختی یا شوفاژ خشک می‌کنند، اما رطوبت ناشی از این لباس‌ها احتمال رشد کپک و کنه را افزایش می‌دهد. اگر هنگام شست‌وشوی لباس‌ها از نرم‌کننده استفاده شده باشد، خطر ابتلا به سرطان بر اثر منتشر شدن مواد شیمیایی رشد چشمگیری می‌کند.
تشک خواب: تشک‌های جدید خصوصا آنهایی که دارای حجم و چگالی بالایی هستند، منبع مهم آزادسازی موادشیمیایی به‌شمار می‌آیند. برای انتخاب تشک‌های تخت، حتما سراغ مارک‌هایی بروید که دارای تاییدیه از سازمان‌های بهداشتی هستند. بهتر است انواعی را انتخاب کنید که قابل شست‌وشو هستند تا بتوانید آنها را هر هفته با آب گرم بشویید و موجودات موذی را از آنها خارج کنید.
آشپزخانه
شوینده‌ها: محصولات شوینده خانگی شامل صدها نوع ماده شیمیایی هستند. رایحه لیمو یا دیگر میوه‌ها که از این ترکیبات متصاعد می‌شود در حقیقت نشان دهنده وجود همین ترکیبات شیمیایی در آنهاست. سعی کنید از محصولاتی استفاده کنید که این رایحه‌ها را ندارند. هیچگاه چند ماده شیمیایی را با هم در آب داغ ترکیب نكنید، چون می‌تواند باعث تولید مواد شیمیایی بسیار خطرناک شود. در حال کار با این مواد پنجره‌ها را باز کنید و هیچگاه در دستشویی یا آشپزخانه را در زمان پاک کردن آنها نبندید. سرکه در بسیاری از موارد می‌تواند درست مانند این شوینده‌ها خانه را پاکیزه کند. جوش‌شیرین هم قدرت مناسبی در تمیز کردن سطوح مختلف دارد.
گازها: هنگام آشپزی مواد شیمیایی مانند فرمالدهید در محیط خانه منتشر می‌شود، به همین دلیل همیشه هنگام آشپزی هود را روشن بگذارید. آشپزخانه‌های مدرن دارای اجاق گازهایی هستند كه سطح بالایی از آلاینده‌های سمی را تولید می‌کنند که بیشتر از قرار گرفتن در معرض دود و مواد سمی حاصل از دود خودروها در خیابان‌های شلوغ است.
اتاق پذیرایی
تلویزیون: کامپیوترها، تلویزیون‌ها و دستگاه‌های صوتی و تصویری حین کار گرمای زیادی تولید می‌کنند. این گرما می‌تواند باعث آزاد شدن ترکیبات شیمیایی از سطوح پلاستیکی و مدارهای این وسایل شود. نمونه‌های قدیمی این وسایل گرمای بیشتری تولید می‌کند و بهتر است آنها را با نمونه‌های جدیدتر جایگزین کنید.
استعمال دخانیات: سیگار کشیدن داخل خانه یا وسیله نقلیه بالغ بر 3هزار و 600 ماده سمی و سرطان‌زا را وارد هوا می‌کند. این ذرات به بافت‌های لباس می‌چسبند و هنگامی که فرد وارد ساختمان‌های دیگر می‌شود هم به انتشار خود در هوای اطراف ادامه می‌دهند. محققان معتقدند این ترکیبات می‌توانند باعث تخریب سلول‌های تولیدکننده اسپرم در بدن مردان شده و آسیب‌های ژنتیک به وجود آورند. متاسفانه این اسپرم‌ها می‌توانند خود را به تخمک موجود در رحم برسانند و آن را بارور کنند. به این ترتیب اگر یک زوج برای فرزنددار شدن تلاش می‌کنند و در این بین مرد به سیگار کشیدن اعتیاد دارد، احتمال به دنیا آمدن کودک سرطانی تا 15 درصد افزایش پیدا می‌کند.
مبلمان: وقتی مبلمان تازه‌ای خریداری می‌کنید، بوی خاصی از آن به مشام می‌رسد. این بو درواقع ناشی از بخارات و گازهایی است که از صنایع چوبی، رنگ و فرش متصاعد می‌شود. این بخارات گاه بسیار سمی و خطرناک هستند. دی فنیل اترهای پلی بروماید گروهی از مواد شیمیایی هستند كه به آرامی در هوا نشت كرده و به اطراف پراكنده می‌شوند. تحقیقات نشان داده، این ماده شیمیایی در طول زمان در بدن جمع شده و با مختل كردن عملكرد هورمون‌ها به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌رساند.
حیوانات خانگی: بدن پرنده‌ها، سگ و گربه و سایر حیوانات خانگی تولید شوره می‌کند. شوره‌ها از پوست، مو و پر این حیوانات جدا شده و در هوای اطراف معلق می‌شوند. این ذرات باعث تشدید علائم آلرژی و آسم می‌شوند. علاوه‌بر این، مدفوع این حیوانات خانگی آلودگی‌هایی را در هوای خانه پراکنده می‌کند.
گیاهان آپارتمانی: گیاهان آپارتمانی نه تنها به زیبایی خانه شما کمک می‌کنند، بلکه نقش بسیار مهمی در پاکیزه کردن خانه و کاهش مواد شیمیایی مانند فرمالدهید، تری‌کلرواتیلن و بنزن در هوایی که ما در آن تنفس می‌کنیم، دارند. مطالعات انجام شده توسط دانشمندان ناسا نشان می‌دهد گیاهانی مانند آلوورا، بامبو، گیاه عنکبوتی و پیچک نقش بسیار موثری در افزایش کیفیت هوای خانه دارند.گیاهانی مانند آلوورا، بامبو، گیاه عنکبوتی و پیچک نقش بسیار موثری در افزایش کیفیت هوای خانه دارند.
حمام و دستشویی
خوشبوکننده‌ها: برای خوشبو کردن محیط دستشویی و حمام به هیچ عنوان از خوشبوکننده‌های شیمیایی استفاده نکنید و باعث افزایش هوای مسموم در خانه خود نشوید. به جای آن 2 لیمو را برش داده و برای مدت 30 دقیقه در 2 فنجان آب با حرارت بسیار ملایم بجوشانید. اضافه کردن اسطوخودوس و نعناع هم می‌تواند به بهتر شدن اثر ترکیب شما کمک کند.
کفپوش‌ها و کاشی‌ها: مهم‌ترین کار برای حفظ خود از آلودگی در دستشویی‌ها و حمام‌ها اطمینان از سلامت کاشی‌ها و کفپوش‌هاست. براساس یافته‌های محققان بهداشت دانشگاه آریزونا، هرگونه ترک‌خوردگی و آسیب در این بخش از حمام تبدیل به محل تجمع باکتری‌هایی می‌شود که می‌توانند باعث ایجاد بیماری‌های عفونی و اسهال در ساکنان خانه شوند.
کپک: رطوبتی که از دوش حمام حاصل می‌شود به‌راحتی می‌تواند توسط اجزای ساختمانی جذب شود و کلونی‌های قارچ به وجود بیاورد که یکی دیگر از منابع مهم آلودگی به‌شمار می‌آید، به همین دلیل هر چند وقت یک‌بار واشرهای شیرآلات را تعویض کرده و نواقص آنها را برطرف کنید. برای پاک کردن سطوح از سفیدکننده‌ها استفاده نکنید، چون این مواد می‌توانند ترکیباتی مانند هیپوکلاراید سدیم را به وجود بیاورند که سمی هستند و به سیستم تنفسی آسیب وارد می‌کنند.
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.