کرمان در حالی یکی از بزرگترین عرصه های منابع طبیعی، زیستگاه های گیاهی و جانوری کشور است که صدور مجوزهای شکار و سایر عوامل انسانی حیات حیوانات در معرض انقراض این استان را به خطر انداخته است.
به گزارش مهر، صدور مجوز شکار، ارائه جواز حمل معتبر و صدور کارت شناسایی و ... در محیط زیست کرمان به وجود آورنده معضل بزرگی به نام شکار به صورت قانونی در سطح این استان شده است که باعث انقراض نسل برخی از حیوانات به جهات مختلف شده است این درحالی است که نباید از کنار شکارهای غیر قانونی نیز به سادگی گذشت.
خشکسالی، دخالت انسان در محیط زیست، جاده های پرتردد در نزدیکی محل سکونت حیوانات، تله گذاری چوپانان به وسیله طعمه های آلوده به سم، حمله به حیوانات توسط شکارچیان غیرمجاز؛ ناامن بودن محیط زندگی حیوانات و در نهایت حذف حیوانات در معرض خطر انقراض را به دنبال داشته است.
آموزش و آگاه سازی اشخاص متقاضی مجوز شکار و حتی افراد بومی ساکن در مناطق حفاظت شده محیط زیست باید یکی از مبناهای سازمان محیط زیست قرار گیرد چرا که تا زمانیکه فروش تفنگ های بادی و ... برای شکار وجود دارد، هر روز تعداد بسیاری از مردم در کشتار حیوانات حتی یک پرنده کوچک سهیم می شوند و این امر نشاندهنده نیاز جامعه به آموزش و آگاهی است.
یکی از ناآگاهی هایی که دلیل منقرض شدن نسل برخی حیوانات کم یاب است بی توجهی شکارچیان به نر یا ماده بودن شکار است و همین ناآگاهی باعث کشته شدن حیوانات ماده زیادی در طول سال می شود.
این بی توجهی سبب می شود که برخی حیوانات از چرخه طبیعت خارج شوند و با یک حساب سرانگشتی با شکار نکردن مثلا یک میش یا یک بز ماده حتی اگر به جای دو بچه یک بچه به دنیا بیاورد در طول دو سال تعداد آن ها حتی با احتساب خطرات طبیعی حداقل به شش راس خواهد رسید اما با شلیک یک گلوله طبیعت زنده و بیدار خود را دستخوش هدف های خام خود می کنیم.
طبق روابط متقابلی که مابین محیط زیست و
حیات وحش وجود دارد، اگر محیط زیست ویران شود حیوانات نیز از این نابودی مصون نخواهند ماند و خود نیز خطرآفرین خواهند شد.
این در حالی است که دخالت های انسان در این امر تهدیدی جدی برای محیط زیست و حیواناتی که نسل آن ها در حال انقراض است به شمار می رود.
با توجه به اینکه محیط زیست این حیوانات عامل اصلی انقراض آن هاست و با سرعتی باورنکردنی به دلایل جوی ناپایدار و دخالت های انسان رو به تخریب است منجر به پیامدهای جبران ناپذیری خواهد شد و ده ها یا صدها سال جبران آن به طول خواهد انجامید.
تفریحی که حیات وحش را با خطر مواجه می کند بهتر است مسئولان تدابیر ویژه ای به خصوص در زمینه حفاظت از محیط زندگی این حیوانات در نظر بگیرند.
همچنین جای تامل دارد که بدانیم شکارچیان رسمی ما انگشت شمارند و متاسفانه روز به روز بر تعداد مجوزهای شکار آن هم به افرادی که شکار جزء نیازهای اساسی آن ها به حساب نمی آید و صرفا برای تفریح و خوردن گوشت شکار و یا گرفتن عکس یادگاری کنار شکار، اضافه می شود.
این شکارچیان غیررسمی با یک مجوز شکار با یک تیر دو هدف را نشانه می روند یکی شکار و دیگری طبیعت را! فقط شلیک می کنند آن هم شکاری که نمی دانند چیست ماده است یا نر؟ آبستن است؟ در حال انقراض است؟ حلال است؟ و ... با این مجوزها تنها کاری که انجام می دهیم به جای جان بخشیدن به طبیعت و حیوانات نام و شکل آن ها را بر صفحه کاغذی کتاب حک می کنیم.
گرچه در مجوزهایی که از سوی سازمان برای شکارچی صادر می شود محدودیت هایی نیز قید شده است اما صدور همین مجوزها، برگ ورودی است برای آن ها، برای وارد شدن به مناطق زیستی حفاظت شده و زمینه ساز سوء استفاده های جبران ناپذیری نیز خواهد بود.
این درگیری ها تنها ما بین انسان، طبیعت و حیوانات رخ نمی دهد و در حالت های بدتر نیز ما بین شکارچیان مسلح و محیط بانان نیز به وجود می آید حتی منجر به کشته شدن افراد مسئول یا غیرمسئول نیز خواهد شد.
طبیعت در کرمان آنچنان غرق حیوانات و پرندگان نشده است که زیبایی طبیعت و یا جان ما را تهدید کنند که مجوز شکار را به شکارچیان غیررسمی می دهیم بهتر است تنها مجوز یا صدور پروانه شکار را برای شکارچیان رسمی مجاز بدانیم که نیاز واقعی به آن دارند مانند کشاورزان که خود یا زمین هایشان در معرض حمله حیوانات بیابانی یا جنگلی قرار می گیرد، آن هم نه برای شکار بلکه برای دفاع و ضرورت های دیگری که ایجاب می کند به آن ها مجوز شکار دهیم.
مجوزهایی که هوشمندانه باید صادر شود
ضرورتی در این نیست که فردی که در جامعه مشغول به کار اداری یا بازاری است با گرفتن مجوز شکار بخواهد جریان زندگی حیوانی را در محیط زیست با گلوله ای مختل کند گرچه در صورت ندادن مجوز یا برچیده شدن آن باز هم شاهد درگیری هایی در این خصوص خواهیم بود اما حداقل می توان روند تخریب شدن و انقراض را کندتر کرد و با این کندتر شدن و فرصت ایجاد شده برای بعضی تمهیدات از منقرض شدن نسل حیوانات کمیاب و ویران شدن طبیعت جلوگیری کرد.
با توجه به زیاد بودن مناطق مختلف حفاظت شده در استان کرمان و درخواست افراد برای مجوز شکار، بهتر است قبل از صدور مجوز یا پروانه شکار آموزش تخصصی اجباری را طی چند دوره برای این افراد در نظر گرفت، چرا که مطمئنا با آگاهی های داده شده در این زمینه اهداف آن ها عالی تر خواهد شد.
همچنین آگاهی و آموزش های لازم در ارتباط با مراقبت از محیط زیست به افراد بومی خصوصا کسانی که در نزدیکی مناطق حفاظت شده زندگی می کنند نیز داده شود.
در نهایت راهی برای نهادینه کردن فرهنگ دوستداران محیط زیست و در تعامل بودن افراد بومی منطقه های مذکور با ایستگاه های احداث شده توسط سازمان محیط زیست ایجاد شود که مطمئنا این امر نتایج بسیار مطلوبی را در پی خواهد داشت.