بر اساس پیش بینی دانشمندان دریاچه چیلوا شرقی در قاره افریقا که در مرز مالاوی و موزامبیک واقع شده است احتمالاً تا سال ۲۰۱۳ یا ۲۰۱۴ به طور کامل خشک خواهد شد. در صورت خشک شدن این دریاچه که ارزش اقتصادی آن سالانه حدود ۲۱ میلیون دلار تخمین زده می شود، خطر بروز قحطی و بحران اقتصادی زندگی حدود یک میلیون نفری را که در حاشیه این دریاچه زندگی می کنند و زندگی آنها از طریق کشاورزی یا ماهیگیری به طور مستقیم به این دریاچه وابستگی دارد، به مخاطره خواهد افکند.
این دریاچه که دارای حدود ۶۰ کیلومتر طول و ۴۰ کیلومتر عرض بوده و توسط تعدادی از تالابهای دارای اهمیت بین المللی ثبت شده در کنوانسیون رامسر احاطه شده است و در فصل زمستان میزبان پرندگان مهاجری است که از سرمای نیمکره شمالی به این منطقه مهاجرت می کنند.
دریاچه چیلوا معمولاً تحت تأثیر تغییرات دوره ای الگوی بارش دچار تغییر سطح می شود، اما تغییرات زیست محیطی که در حوزه آبگیر این دریاچه رخ داده نیز باعث تشدید این تغییرات شده است. به گفته کارشناسان در صورتی که طی دو سال متوالی میزان بارش در حوزه آبگیر این دریاچه کمتر از ۱۰۰۰ میلی متر باشد، خشک شدن آن دور از انتظار نخواهد بود. با توجه به آنکه بر اساس گزارشها میزان بارندگی در سال حد فاصل سالهای ۱۲-۲۰۱۱ حدود ۱۰۴۸ میلیمتر بوده و روند فعلی بارندگی یادآور سال ۶۵-۱۹۹۴ است که به خشک شدن کامل دریاچه انجامید، پیش بینی می شود باز هم باید منتظر خشک شدن کامل دریاچه بود، کما اینکه در حال حاضر سطح آب در برخی مناطق تا بیش از ۲ متر کاهش یافته و در برخی قسمت ها عمق آب بسیار کم شده است.
در پی خشکسالی نیمه پایانی دهۀ گذشته، برنامۀ «تطبیق حوزه دریاچه چیلوا با تغییرات اقلیمی» با همکاری دولت نروژ و تعدادی از سازمانهای دولتی و بین المللی به انجام رسید و موجب شد دریاچه در سال ۲۰۱۰ بعد از ۱۵ سال خشکسالی مجدداً احیا شود.
موضوع خشک شدن دریاچه چیلوا در همایشی تحت عنوان «اگر دریاچه چیلوا خشک شود، ما آماده خواهیم بود؟» که در ماه جاری در دانشگاه مالاوی برگزار شد به صورت علنی مطرح و دانشگاهیان، سیاست مداران، دانشجویان و مدیران بخشهای مختلف ابعاد گوناگون این فاجعه زیست محیطی را بررسی کردند.
