داشتن یک آکواریوم گیاهی آب شیرین فواید زیادی دارد. گیاهان لذت آکواریومیست و خلاقیت و ابتکار او را افزایش می دهند، زیستگاهی فوق العاده برای ماهی ها و دیگر ساکنین فراهم می آورند و به ایجاد ثبات در آکواریوم کمک می کنند. اما برای دسترسی به این فواید باید گیاهان سالم را حفظ و نگه داری کنید.

در یک آکواریوم گیاهی، علاوه بر مواردی که در راه اندازی یک تانک معمولی وجود دارد، ملاحظات دیگری نیز لازم است. این ملاحظات تغییر در نحوه ی نگه داری و مراقبت از آکواریوم محسوب نمی شوند، بلکه کمک می کنند تا نیازهای گیاهانی که قصد نگه داری از آنها را دارید، بهتر درک شود.

برای حفظ و نگهداری از گیاهان سالم، باید در مورد نیازمندی های هر کدام از گیاهانی می خواهید به تانک اضافه کنید، به اندازه ی کافی بیاموزید. به این طریق شما می توانید نور دهی صحیح را برای گیاهانتان فراهم آورید، نیاز های گرمایشی آنها را درک کنید و بهترین شیوه ی فیلتراسیون را برگزینید.

نور دهی

نور دهی مصنوعی در آکواریوم برای حفظ سلامت و رشد گیاهان ضروری است. نور برای فتوسنتز ضروری است و باید 10 تا 14 ساعت در روز تامین شود. برای کنترل زمان نور دهی، می توانید از تایمر استفاده کنید. بسیاری از گیاهان به نور زیادی احتیاج دارند، اگرچه برخی از گونه ها در نور کم نیز رشد خوبی دارند. به عنوان یک قانون کلی، گیاهانی که برگ های سبز روشن و یا قرمز دارند، نسبت به گیاهانی که برگشان سبز تیره است، به نور روشن تری احتیاج دارند.

انواع مختلفی از نور برای آکواریوم وجود دارد. معمولا نور فلورسنت برای آکواریوم های کوچک مناسب تر و نسبت به نور های دیگر ارزان تر است. نور فلورسنت معمولا یک رنگ زرد یا بنفش مایل به قرمز در آکواریوم پدید می آورد؛ همچنین بسیار مفید و ارزان است. معمولا به ازای هر 4 لیتر آب باید 2 وات از این نور فراهم شود. لامپ های فلورسنت باید هر شش ماه تا یک سال عوض شوند زیرا با گذشت زمان تاثیر خود را از دست می دهند.

لامپهای بخار جیوه و لامپ های هالوژن نور شدید تری را فراهم می آورند و برای آکواریوم های بزرگ تر و عمیق تر (حدود 24 اینچ عمق) مناسب اند. آنها معمولا بالای آکواریوم قرار داده می شوند (حدودا 12 اینچ). لامپ های هالوژن نسبت به لامپ های بخار جیوه گران ترند، اما بهترین نور دهی را برای اغلب گیاهان فراهم می سازند.

گرمایش

گیاهان معمولا در دمای بین 73 تا 81 درجه ی فارنهایت بهترین مقاومت را دارند، اما گیاهان گوناگون نیازهای گرمایشی مختلفی دارند. ثابت نگه داشتن دمای آب در آکواریوم های گیاهی از اهمیت فراوانی برخوردار است، زیرا گیاهان معمولا نمی توانند تغییرات ناگهانی دمای آب را تحمل کنند. استفاده از ترموستات یک ایده ی خوب برای ثابت نگه داشتن دما است.

بخاری ها در اتاق های سرد باید به ازای هر لیتر آب، 1 وات و در اتاق های معمولی به ازای هر لیتر آب، 0.5 وات داشته باشند. انواع مختلفی از بخاری شامل بخاری های اتوماتیک که در داخل آکواریوم نسب می شوند، ترموفیلتر ها، هیتر های کفی و پد های ساده ی گرمایشی که می توانند زیر آکواریوم قرار داده شوند، وجود دارد.

در طبیعت معمولا بستر گرم تر از آب است؛ با استفاده از کابل های گرمایشی می توان این شرایط را در آکواریوم شبیه سازی کرد. اگر از هیتر های گرمایشی استفاده می کنید، باید با استفاده از یک لایه شن به عمق 1 تا 1.5 اینچ، آن را بپوشانید.

فیلتراسیون

فیلتراسیون برای حفظ سلامت و پاکیزگی آکواریوم ضروری است. گیاهان خود به پروسه ی فیلترینگ کمک بزرگی می کنند و می توانند آمونیوم را تبدیل و برخی از فلزات را حذف کنند؛ اگرچه به طور کلی شیوه های دیگر فیلتراسیون هم نیاز است.

فیلتراسیون می تواند به سه دسته ی کلی تقسیم شود: مکانیکی، بیولوژیکی و شیمیایی.

* فیلتر مکانیکی اغلب به سادگی تعویض منظم بخشی از آب به منظور خارج کردن آشغال ها و حفظ زیبایی ظاهری آکواریوم است. اگرچه داشتن یک فیلتر واقعی توصیه می شود.

* فیلتر بیولوژیکی مهم ترین نوع فیلتراسیون در آکواریوم می باشد. در این نوع فیلتر، میکروارگانیسم ها، مواد مضر را به مواد کم خطر تر تبدیل می کنند. این مورد برای ماهی اهمیت فراوانی دارد، زیرا سم هایی مانند آمونیاک و آمونیوم را به موادی با سمیت کمتر، مانند نیتریت، نیترات و گاهی عنصر نیتروژن تبدیل می کند. گیاهان نیز، خصوصا در تجزیه ی آمونیوم، تا حدودی به مانند یک فیلتر بیولوژیکی عمل می کنند.

* فیلتر شیمیایی از پروسه ای به نام جذب سطحی، برای خارج کردن بسیاری از مواد شیمیایی، مانند فلز های سنگین از آب، استفاده می کند. جذب سطحی پروسه ایست که در آن مواد شیمیایی در واقع به سطح مدیای استفاده شده برای خارج کردن آنها از آب، می چسبند. فیلتر شیمیایی برخلاف فیلتر های مکانیکی یا بیولوژیکی چندان عملی نیست، زیرا موادی که از آب خارج می کند انتخابی نیستند. یعنی هم مواد مضر و هم مفید را از آب خارج می کند، که این کار در یک آکواریوم مناسب نیست. بنابراین، استفاده از این نوع فیلتر برای زمان طولانی، راه حل ایده آلی نیست.

فیلتر ها

اساس کار فیلتر این است که آب را به داخل سطلی پمپاژ می کند که در آن مدیاهای فیلتراسیون مورد نیاز – مکانیکی، بیولوژیکی و شیمیایی یا ترکیبی از هر سه – قرار دارند. فیلتر ها می توانند داخلی یا خارجی باشند.

فیلتر های بیولوژیکی معمولا به جریان آب تندی احتیاج دارند تا اکسیژن لازم برای باکتری ها فراهم شود. اما در آکواریوم های گیاهی جریان آب باید کم باشد تا تحرک سطح آب کمتر شود و سطح اکسیژن محلول در آب کاهش یابد. در این موارد باکتری های بی هوازی (باکتری هایی که بدون اکسیژن زندگی می کنند) نیز باید زنده بمانند تا اساسا همان کار باکتری های هوازی را انجام دهند.

فیلتر های زیر شنی در درجه ی اول فیلتر های بیولوژیکی هستند و برای تانک های گیاهی نامناسب اند. علاوه بر جریانات سطحی، آنها باعث ایجاد جریان زیادی در اطراف ریشه و در نتیجه ی آن سرد شدن ریشه، ورود اکسیژن به بستر و خارج شدن مواد مغذی می شوند.

معمولا اگر فیلتر ها تمیز باشند و به خوبی از آنها نگه داری شود، نوعی تعادل به وجود می آید به طوری که باکتری های هوازی و بی هوازی می توانند در جریان موجود زنده بمانند.

منبع: animal-world.com
ترجمه: میلاد