برگ‌های آن متناوب و باریک و دراز و به رنگ سبز تیره است. جو از نظر کاشت به دو دسته تقسیم می‌شود، جو بهاره و جو پائیزه.
جو بهاره در بهار کشت می‌شود و احتیاج به سرمای زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه می‌دهد در حالی که جو پائیزه در پائیز کشت می‌شود و محتاج سرمای زمستان است.
برخی از خواص دارویی جو:
• به هضم غذا کمک می‌کند.
• سطح کلسترول بد را کاهش می‌دهد.
• از ابتلا به بیماری‌های قلبی - عروقی پیشگیری می‌کند.
• از نارسایی قلبی پیشگیری می‌کند.
• از ابتلا به دیابت جلوگیری می‌کند.
غله جو به خاطر داشتن فیبر رژیمی فراوان، به هضم غذا کمک بسیار خوبی می‌کند. این ماده غذایی با تحریک باکتری‌های مفید در روده خطر ابتلا به هموروئید و سرطان روده را کاهش می‌دهد. جو حاوی یک ماده پایین آورنده کلسترول، به نام "اسید پروپیونیک " است که توسط فیبر نامحلول موجود در خود تولید می‌شود.
جو برای سلامت قلب نیز دارای خواص فراوانی است. این ماده غذایی از آنجا که سطح کلسترول را کاهش می‌دهد، موجب کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی - عروقی و نارسایی‌های قلبی نیز می‌شود.
جو سرشار از ماده معدنی منیزیم است و کمبود منیزیم نیز باعث افزایش مقاومت سلول به انسولین شده و به بالا رفتن قند خون و در نتیجه دیابت منجر می‌شود.