متداول ترین شکل آبستنی کاذب 9_6 هفته پس از فحلی شروع شده و گاهی سگ ماده حتیاگر هرگز با سگ نری جفتگیری نکرده باشد کلیه نشانه های مرحله نخستزایمان را نشان می دهد. یعنی بستررا آماده می کند وسایل را به اطراف می پراکند زوزهمی کشد وغذا نمی خورد. پستان سگ پر از شیر می شود و اغلب شیر از سرپستانها تراوش میشود.در صورت عدم درمان ممکن است علایم به مدت یک هفته یا ده روز باقی بماند.علائم شامل:
افزایش اشتها
رفتارهای غیر عادی ( احساس حس مادری نسبت به اسباب بازی ها )
زور زدن
بزرگ شدن پستان ها
بی حالی
احساساتی شدن
بزرگی شکم
تولید و خروج شیر از سر پستانک ها
این مشکل ممکن است پس از فحلی بروز کند. راههای مختلفی مثل دارو درمانی و یا تغییر شرایط ناگهانی نگهداری مانند تغییر میزان، نوع و زمان غذا و آب و یا استفاده از مکانی که نورکم و آرامش بیشتر برای سگ بهمراه دارد و یا عقیم کردن برای رفع این مشکل موثر است. 
دکتر دامپزشک هورمونهایی را تزریق می کند و بهصورت خوراکی نیز آنها را تجویز می نماید. از آنجا که آبستنی کاذب اکثرا در سگهای مادهکه تا حال جفتگیری نکرده اند متداول است مشروط بر آنکه سگ خیلی پیرنشده باشد ممکن است با اجازۀ داشتن تولهبه سگ معالجه موثر واقع گردد. بنابه تجربه سن حدود چهار تا چهارونیم سالگیبالاترین سنی است که می توان بدون عوارض جانبی انتظار نخستین آبستنی را از سگ داشت.
به خاطرداشته باشید که یک سال از سن سگ با هفت سال از سن انسان برابری می کند.بههرحال تنها درمان حتمی برای آبستنیهای کاذب پایدار، برداشتن تخمدان ورحم است.

تومورهای پستان
تومور پستان متداولترین تومور در سگهای ماده می باشند. بی گمان تومورهای پستان بویژهدرسگهای ماده مسنتر یکیاز شایعترین عوارضی است که ما ناچار به برخورد با آن هستیم. این تومورها معمولا در پستان های عقبی اتفاق می افتند و در ابتدا توده های کوچک و سفتی هستند که در نوک پستان بوجود آمده و اغلب قابل حرکت می باشند. در صورت احساس هرگونه تورم یا برآمدگی در پستان سگ با دامپزشک تماس بگیرید. شما باید حداقل هر دو ماه بخصوص پس از فحلی، پستان های سگ را مورد معاینه قرار دهید زیرا تغییرات هورمونی طی زمان فحلی باعث تحریک رشد آنها می شود. تومورهای خوش خیم اغلب هنگام ملامسه سطح صافی دارند. سگهایی که قبل از سن 5/2 سالگی عقیم می شوند کمتر به تومور پستان مبتلا می شوند ( خصوصا اگر قبل از اولین فحلی باشد). تومورهای بدخیم به غدد لنفاوی و ریه ها گسترش یافته و متاستاز می دهند. دو نوع مشخص از آنها وجوددارد و معمولا هر دو بدخیم هستند:
نوع مشخصی که می توان آن را با انگشتاناز بافتهای مجاور جدا کرد خطر کمتری دارد. نوع منتشر که نمی توان آن را جدا نمود و بهنظر می رسد که به داخل پوست و عضلات مجاور منتشر و پخش شده است خطرناکتر است
تومورهای پستان حتی نوع کوچک و محدود آن را بایدهمیشه به محض اینکه تشخیص داده شدند به روش جراحی برداشت. در این مرحله دکتراندامپزشک مانند جراحان انسانی عمل می کنند. انجام عکس برداری از ریه و نمونه برداری از تومور برای تشخیص نوع آن و تعیین گسترش بیماری ضروری است. هرچه تومور برای مدت طولانی تری اجازه بقاداشته باشد خطر ظهور زواید ثانویه نه تنها درپستان بلکه در غدد لنفاوی درون شکمبیشترخواهد بود. ممکن است درمانهورمونی انجام شود اما تحقیقات نشان داده است که اینکار زمینه را برای اختلال کلیوی آماده می کند.
اکثر تومورهای پستانی را چنانچه زود تشخیص داده شوند می توان با عمل جراحی با موفقیت بریدو جدا نمود. شمار زیادی از جراحان سوزانیدن توسط وسیله نوک دار داغ را برای این عملمطلوب می دانند. روشن است که خطر خونریزی با استفاده از این وسیله کمتر می باشد. برای درمان تومورهای خوش خیم نیز باید اقدام به جراحی نمود. درمان تومورهای بدخیم اغلب دشوار است و نتایج مناسبی بدنبال ندارد.

آیا تومورهای پستانی عود می کنند؟