انول های سبز، بومی مناطق جنوب آمریکا، کوبا، جامائیکا و سایر جزایر کاراییب هستند. انواع دیگر انول ها همچون، «انول کوبایی» (Cuban Anole) و «انول های غول پیکر جامائیکا» (Jamaican Giant Anole) نیز معمولا در همین مناطق یافت میشوند اما نباید انتظار دیدن آنها را در حیات وحش آمریکا داشته باشید. آنها میتوانند حیوانات خانگی خوبی باشند، البته باید بدانید که حیوانات نسبتا حساسی هستند و نیاز به فضا و رسیدگی بیش از میزان انتظار اولیه شما را دارند. بیشتر انول هایی که برای فروش یافت میشوند از طبیعت اسیر شده اند و معمولا در سنین جوانی یا بزرگسالی هستند و این بدین معناست که به احتمال فراوان حامل انگل های داخلی هستند. ایده خوبی است که پس از خریدن یک انول حتما حیوان خانگی جدیدتان را نزد یک دامپزشک ببرید و مدفوع او را نیز برای بررسی به همراه ببرید. همچنین اگر از انول های دیگری نیز نگهداری میکنید حتما پیش از اینکه انول جدید را در کنار آنها قرار دهید مدتی او را قرنطینه کنید.

اندازه متوسط – حدودا ۷ الی ۸ اینچ (۱۷ الی ۲۰ سانتی متر)

طول عمر – درصورتی که سالم باشند ۵ الی ۷ سال

رژیم غذایی

انول ها عموما حشره خوار هستند. انواع جیرجیرکها، کرم های خوراکی و کرم های روغنی در بیشتر فروشگاه های حیوانات خانگی در دسترس هستند. آنها گاهی بسته به شرایط مقدار کمی پوره میوه ها را نیز میخورند، بنابراین توصیه میشود که یک فنجان کوچک از پوره میوه را در اختیار آنان قرار دهید. 

غذادهی

در حالت کلی، روزی دو یا سه حشره کوچک برای هر انول فراهم کنید مگر اینکه ببینید انول شما مقداری از غذای روزانه اش را نمیخورد. اگر انول تمام غذای روزانه اش را خورد و احساس کردید که هنوز هم گرسنه است میتوانید به اون تک تک حشره بدهید و این کار را تا زمانی ادامه دهید که مطمئن شوید چه میزان غذا در روز برای او کفایت میکند. هرگز جیرجیرک یا ملخ را در کنار انول های خود رها نکنید. بچه انول ها تنها ۱٫۵ اینچ (حدود ۴ سانتی متر) طول دارند و تا قبل از رسیدن به اندازه ۳ اینچ (۷٫۵ سانتی متر) فقط میتوانند از جیرجیرک ها و ملخ های سرسوزنی تغذیه کنند.

محل زندگی

یک نر تنها میتواند به راحتی در یک تراریوم ۱۰ الی ۱۵ گالنی (یک آکواریم با ابعاد ۴۵ در ۲۵ در ۳۰ سانتی متر، تقریبا معادل ۱۰ گالن خواهد بود) زندگی کند. البته در صورتی که تمایل به نگهداری گروهی از انول ها را داشته باشید میتوانید ۳ یا ۴ انول را در یک محفظه ۲۹ یا ۳۰ گالنی (تانکی با ابعاد یک متر در ۴۵ سانتی متر با ارتفاع ۳۰ سانتی متر) نگهداری کنید.حتما دقت کنید که نباید دو انول نر در کنار هم در یک محفظه قرار داشته باشند. 

بستر

برای بسترسازی میتوانید از برگ و گیاه طبیعی استفاده کنید یا اینکه از کاغذ و کارپتینگ مخصوص قفس خزندگان استفاده کنید.

دکوراسیون

درون محفظه محل زندگی انول باید از گیاهانی که دارای برگ های کاملا ایستا و راست هستند مانند گیاه مار (Snake Plant)، ارکیده (Orchids) و بروملیادها (Bromeliads)استفاده کنید. ساقه های عمودی و همچنین نیمه افقی بامبو (Bamboo) جزو ملزوماتی هستند که برای صعود و آفتاب گرفتن الزامی هستند. تکه های نیمه افقی بامبو باید در محلی نزدیک به نور فلوئورسنت (Fluorscent) و نور التهابی محل آفتاب گرفتن قرار داده شود. انتخاب چوب پنبه برای پوشاندن سطح این مناطق میتواند ایده خوبی باشد. یک امر بسیار مهم و حیاتی این است که محل هایی برای پنهان شدن انول خود ایجاد کنید تا به کاهش استرس در این حیوان کمک کرده باشید.

رطوبت نسبتا زیادی برای محل زندگی انول ها مورد نیاز است که میتوانید برای تامین آن روزی چند بار آب را به داخل محفظه محل زندگی آنها اسپری کنید. یک ظرف آب کم عمق نیز باید در محفظه محل زندگی آنها قرار گیرد تا انول ها در مواقع نیاز از آن آب بنوشند. البته رطوبت بیش از حد محیط میتواند منجر به بروز بیماری های قارچی در حیوان خانگی شما شود. بنابراین همواره میزان رطوبت را تحت کنترل داشته باشید. انول ها پوست اندازی منظمی دارند، بنابراین اطمینان حاصل کنید که رطوبت محیط برای پوست اندازی آنها مناسب و کافی باشد.

دما

دمای متوسط برای انول ها در مدت روز باید بین ۸۵ الی ۹۰ درجه فارنهایت (۲۹ الی ۳۲ درجه سانتیگراد) و برای آفتاب گرفتن بین ۹۵ الی ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۵ الی ۳۷ درجه سانتیگراد) باشد. برای مدت شب دما باید بسیار کمتر، یعنی بین ۶۵ الی ۷۵ درجه فارنهایت (۱۸ الی ۲۳ درجه سانتیگراد) باشد. برای تامین دمای مورد نیاز میتوانید از لامپ های التهابی، بخاری های سرامیکی و یا پدهای حرارتی استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که هرگز (حتی در صورت تمایل انول ها) از صخره های داغ برای گرمادهی استفاده نکنید.

نوردهی

انول ها حیواناتی روزفعال هستند و روزانه حدود ۱۰ الی ۱۲ ساعت نیاز به نور UVBیا نورخورشیدی بدون فیلتر دارند. اگر امکان قرار دادن انول خود را در معرض نور خورشید داشته باشید (که این بهترین حالت است.) باید در این شرایط اطمینان حاصل کنید که محل های سایه دار نیز موجود باشند تا حیوان خانگی تان دچار سوختگی یا افزایش بیش از حد دمای بدن نشود. گزینه دیگری که در اختیار خواهید داشت این است که حباب لامپ UVB تهیه کنید و آن را به جای نور خورشید در محفظه قرار دهید. همچنین باید نوری برای آفتاب گرفتن نیز در محفظه آماده کنید.

آب

اسپری کردن آب به صورت دستی و به طور همزمان استفاده از یک قطره چکان و یا تهیه کردن سیستم اسپری و قطره چکان آب میتواند آب مورد نیاز برای انول خانگی شما را فراهم کند. انول ها معمولا آب موردنیاز آشامیدنی خود را از طرق قطرات روی برگ گیاهان و یا قطرات آب معلق تامین میکنند.

رفتارهای طبیعی و واکنش ها

انول ها را میتوان در گروه های چندتایی نگهداری کرد که شامل یک نر و دو یا سه ماده باشد. این سوسمارهای کوچک به شدت قلمروطلب هستند، بنابراین هرگز نباید دو انول نر را در یک محفظه و در کنار هم نگهداری کرد، زیرا این کار در نهایت منجر به این میشود که یکی از نرها بر دیگری مسلط شود و نر مغلوب دچار حالات اضطراب و حتی بیماری شود. اگر یک انول به تازگی اسیر شده باشد ممکن است که تصمیم به گاز گرفتن شما بگیرد و یا حتی در مقابل شما، دم خود را بیاندازد تا بتواند فرار کند. مشاهده اینکه یک انول همیشه به رنگ قهوه ای است نشان دهنده حالت های اضطراب در اوست. پنجه و انگشتان انول ها به گونه ای طراحی شده است که میتوانند به سادگی از دیوار و حتی سطوح شیشه ای بالا بروند.

تجهیزات توصیه شده

مراقبت های محیطی

تعویض روزانه آب حتما باید در دستور کار قرار گیرد. کل محفظه حداقل هفته ای یک بار باید تمیز شود، این کار را بدین ترتیب انجام دهید :

ابتدا انول را در محفظه دیگری قرار دهید و سپس تانک و تمام وسایل و تجهیزات داخل آن را کاملا شسته و ضدعفونی کنید. برای این کار میتوانید از محلول سفید کننده ۳ % استفاده کنید. در مرحله بعد کل محفظه را با آب خالص، آب بکشید. دقت داشته باشید که هر اثر کوچک از مایع سفید کننده را حتما پاک کنید. درنهایت کل محفظه و تجهیزات و دکور داخل را خشک کرده و بستر جدید را در محل خود قرار دهید.

آراستگی و بهداشت

همیشه بعد و قبل از دست زدن به مارمولک خود، حتما دستتان را کاملا بشویید تا از انتقال «سالمونلا» (Salmonella) و سایر بیماری ها ی عفونی جلوگیری کرده باشید.

نشانه های یک حیوان خانگی سالم

- چشمان شفاف

- بینی و دهان تمیز

- بدن محیطی و کامل

- فعال و گوش به زنگ

- غذا خوردن منظم

- پوست سالم

نشانه های معمول بیماری

- ظاهر لاغر و استخوانی

- استفراغ کردن

- ترشح از بینی و دهان

- خواب آلودگی و بی حالی

- ادرار یا مدفوع غیر طبیعی

- کاهش اشتها

- ورم، زخم یا آثار ساییدگی در بدن

- تنفس سخت

- فلج در دم یا پاها 

درصورت مشاهده هریک از موارد فوق فورا با دامپزشک مخصوص حیوان خانگی خود تماس بگیرید.

همانند بسیاری از حیوانات خانگی دیگر، برای نگهداری از انول ها نیز الزامی است که بتوانید دامپزشکی را بیابید که درمورد حیوانات خانگی اگزاتیک تجربه داشته باشد. ممکن است یافتن چنین شخصی که این حیوانات کوچک را به خوبی بشناسد در هر محلی کار آسانی نباشد. لازم به ذکر است که متن ارائه شده فوق، صرفا یک اطلاع رسانی کلی است و نمیتوان در تمام موارد در نگهداری یک انول به این متن بسنده کرد.

مترجم : محمد مسعود کشوری

منبع : anapsid