اکنون که معرفیه گونه های مختلف طوطی ها به اتمام رسید ، توضیحات دقیق و کاملی برای دوستان عزیز ارائه میدم . که امیدوارم جواب سوالات خیلی ها داده شود.


خرید و خودادن به محیط جدید :

به چه نکاتی باید هنگام خرید توجه شود؟

قبل از خریداری طوطی دلخواه خود، باید تصمیم بگیرید که آیا مبادرت به تهیه پرنده ای وارداتی میکنید یا از میان انواع پرورش یافته، همدم خانگی خود را انتخاب می نمایید.
پرندگان وارداتی شامل آنهایی میشوند که از طبیعت شکار شده اند. متاسفانه در این میان اغلب پرندگانی یافت می شوند که به هنگام جوجگی از لانه والدین خود دور شده و توسط آدمی پرورش داده شده اند.
البته این روی خوب قضیه است چون خیلی از این پرندگان را با سن بالا و پرندگان بالغ را صید میکنند و برای فروش می آورند که معمولا این پرندگان هیچوقت در محیط جدید ،خوب و راضی نخواهند بود.
درمورد پرندگان پرورشی می توان مطمئن بود که پرنده ی خریداری شده تا اندازه ای با انسان در رابطه بوده و با محیط منزل تا آشنا نیست. علاوه بر آن به سن پرنده واقف بوده و میتوان اطلاعات لازم را در مورد خوراک مطلوبش را از پرورش دهنده دریافت کرد.
بنابراین میتوان خرید پرنده پرورشی را توصیه نمود که به طور قطع بهای آن خیلی بیشتر خواهد بود.


سالم بودن پرنده :
حال به بحث در مورد مشخصه ها و علائمی که سلامت یک پرنده را نمایان می سازند می پردازیم. منطقی آن است که برای خرید حیوان خانگی وقت زیادی صرف گردد. معمولا پرنده اهلی و دستی که به صورت عضوی از اعضای خانواده درآمده، کمتر از انواع غیر اهلی برای پرورش مناسبند.

در مورد پرنده های پرورشی باید دقت شود که پرهای پرنده کامل باشد.

چشمهای پرنده باید شفاف و دور آنها عاری از جراحت و تورم باشد. قسمت های بالا و پایین منقار باید درست روی هم قرار گرفته و یکدیگر را قطع نکنند.

ناخن پا و انگشتان باید کامل باشد و کج معوج نباشد.

همانگونه که پوستی یکدست و تمیز عامل مشخصه ی یک سگ و گربه ی سالم است، به همان صورت نیز پرهای پرندگان نمایانگر سلامت آنها خواهد بود. پرهای کاکادوها و برخی آمازون ها و طوطی های خاکستری تولید غبار و پودر می نماید که علامت مشخصه ی سلامتی آنهاست و تولید این پودر برای جلوگیری از نفوذ آب به بدن پرنده می باشد.

چرک چشمها اغلب نمایانگر یک بیماری عفونی بوده و لذا از خرید پرنده ای که دور چشم هایش کثیف است باید جدا خودداری شود.

باید به مدفوع پرنده هم در قفس توجه کرد که فضله اش طبیعی باشد.

بررسی وضعیت تغذیه کمی سخت تر است. باید مطمئن بشویم وزن و تغذیه پرنده خوب است برای این منظور در پرندگان کوچک، پرنده را چنان در دست میگیریم که پشتش به کف دست باشد. در حالی که پرنده را گرفته ایم با فوت کردن ، پرهای قسمت های مختلف و مخصوصا پرهای اطراف مخرجش را کنار زده و کاری می کنیم که پوستش به خوبی نمایان شود. باید پوستی سالم و صاف و فاقد لایه های چربی مشهود گردد.
اما رنگ پوست طوطی ها بسته به نوع آنها متفاوت می باشد. سرخی پوست و کثیف بودن پرهای ناحیه مخرج نشانه ی اسهال است.
سینه ی پرنده باید مدور و پر بوده و قفسه ی سینه مشهود نباشد.
معاینه ی طوطی های بزرگ از طریق لمس کردن دشوار است، بدین دلیل بهترین روش کنترل کیفیت تغذیه، وزن نمودن آنان خواهد بود.
برای این منظور طوطی مربوطه را در قفس نه چندان بزرگ قرار داده و تمامی آن را وزن میکنیم. سپس قفس و متعلقاتش وزن میشوند. از تفاضل این دو مقدار وزن پرنده محاسبه میشود.


ادامه دارد...
منبع : کتاب طوطی نوشته ی هلموت ترجمه علی فرشچی . با کمی تغییرات