به گفته مری ویلیامز از مؤسسه فیزیک نجومی پوتسدام: «این جریان درست در آستانه در خانه‌ی ما قرار دارد و البته ما قادر نیستیم آن را مشاهده کنیم.» بقایای این کهکشان کوچک در واقع در وسط صفحه راه شیری قرار دارد که در آنجا ستاره‌هایی که تنگاتنگ یکدیگر قرار گرفته‌اند، دید را مسدود می‌کنند. از این رو در تصاویر آسمان پرستاره این جریان قابل تشخیص نیست. ویلیامز و همکارانش در چارچوب یک پروژه که با یک تلسکوپ استرالیایی سرعت حدود 250 هزار ستاره نسبت به خورشید اندازه گیری می‌شود، موفق به این کشف شدند. ضمن این کار ستاره‌هایی به چشم آمدند که با سرعت نسبی 15 هزار کیلومتر در ساعت ظاهراً در میان صفحه راه شیری در حرکت بودند. بیشتر این ستاره‌های پرسرعت و به علاوه فاقد فلز در صورت فلکی دلو قرار دارند.
طی بررسی‌های بعدی این گمان تقویت شد که این اجرام عجیب و نادر یک جریان ستاره‌ای را به عنوان بقایای یک کهکشان تشکیل می‌دهند که احتمالاً حدود 700 میلیون سال پیش توسط نیروهای جزر و مد راه شیری از هم گسیخته است. علاوه بر این «جریان آکواریومی» قبلاً جریان‌های ستاره‌ای متعدد دیگری نیز در راه شیری شناسایی شده است. البته آنها معمولاً در حوزه‌های خارجی کهکشان قرار دارند.
طبق اظهار نظر همکار ویلیامز، ماتیاس اشتین متس، این کشف جدید به درک روند تشکیل راه شیری تا رسیدن آن به اندازه‌ی کنونی کمک می‌کند. «ما می‌خواهیم بدانیم چند بار چنین ادغام‌هایی با کهکشان‌های مجاور در گذشته رخ داده‌اند و کدام‌ها را می‌توانیم در آینده انتظار داشته باشیم.» احتمال این که راه شیری در حدود سه میلیارد سال آتی با کهکشان آندرومدا ادغام شود، وجود دارد. البته این احتمال، امکان این که پیش از آن یک کهکشان کوتوله مقابلش ظاهر شود، را رد نمی‌کند.