 |
Click this bar to view the full image. |
پرده اول:
چند وقت پیش در یکی از کشورهای اروپایی، ترافیک و راه بندان سنگینی در یکی از بزرگراه ها ایجاد شد. خودروها منظم پشت سر هم قطار شده بودند و با طولانی شدن زمان راه بندان، صدای اعتراض خودروسواران بلند شد. پلیس اجازه عبور به هیچ خودرویی نمی داد تا این که یک هلیکوپتر(بالگرد) سررسید و بر زمین نشست. مدتی طول کشید. بالگرد با زمین به مقصد هوا خداحافظی کرد. همزمان با این ترافیک سنگین و سدمعبر پلیس، گزارشگران تلویزیونی، گزارش لحظه به لحظه این ماجرا را به شهروندان ارائه می دادند:«هم اکنون یک
سگ در اثر تصادف با خودرو زخمی شده. پلیس برای انتقال این
سگ به مرکز درمانی، سدمعبر کرده و ترافیک سنگینی به وجود آمده... یک هلی کوپتر به دستور مستقیم شخص فرماندار برای انتقال این حیوان زخمی بر زمین نشسته و پزشکان با احتیاط در حال انتقال
سگ بیچاره به درون هلی کوپتر هستند»
پرده دوم:
از این ماجرا می گذریم و سری به همین نزدیکی ها می زنیم.
ببر سیبری در باغ وحش ارم تلف می شود. چند روز بعد، شیرهای ساکن باغ وحش ارم را به این بهانه که «ترسیدیم بیمار باشند و بیماریشان منتقل شود» می کشند! راستی اگر یک انسان بیمار باشد پزشکان از ترس منتقل شدن بیماری، او را می کشند؟! تا جایی که دیده ایم و شنیده ایم، حتی عفونی ترین بیماران را هم قرنطینه می کنند و تمام همت و تلاش بر بهبود وضعیت آنان متمرکز می شود. البته شاید این هم یک سبک جدید مدیریتی در هزاره سوم است که به جای مداوای بیمار، او را از بین می برند!
پرده سوم:
باز هم در همین نزدیکی ها، اعلام میشود که در کمتر از سه روز، 10 دلفین ساکن در آب های جاسک جان خود را از دست داده اند. مدیر کل حفاظت از محیط زیست هرمزگان می گوید که بر اساس گزارش کارشناسان احتمال اختلال در ناوبری می تواند عامل مرگ دلفین ها باشد.
پرده چهارم:
چند دقیقه بعد از این خبر، انوشیروان محسنی بندپی عضو فراکسیون محیط زیست در گفتگو با خبرنگاران، سازمان محیط زیست، مسئولین باغ وحش ارم و سازمان دامپزشکی کشور را به ترتیب مقصر مرگ حیوانات باغ وحش اعلام می کند اما مشکل اینجاست که صرف اعلام اسامی مقصران، دردی دوا نمیشود. آیا نهادهای مقصر، جریمه می شوند؟ آیا جریمه ها به اندازه ای سنگین هست که این دستگاه ها از این پس دست و پایشان را جمع و جور کنند؟ آیا اعلام این اسامی تنها یک اقدام رسانه ای و تبلیغاتی است؟ آیا این حیوانات بیگناه زنده می شوند؟ آیا این جرایم دیگر تکرار نمی شود؟
پرده آخر:
هنوز چیزی مشخص نیست اما با روندی که از گذشته در چنین مواردی از مرگ مرجان های دریایی گرفته تا فاجعه مرگ پرندگان در تالاب ها و تا همین موارد اخیر حاکم بوده، چشم انتظارمان آب نمی خورد! همچون گذشته باید محیط زیست و حیوانات در این نزدیکی ها مظلوم باشند و مورد بی مهری ما قرار بگیرند. چه زمانی به این باور میرسیم که همه حیوانات آفریدگان خدا هستند و ما انسان ها ملزم به رعایت حقوق آن ها هستیم؟! تا کجا باید اشتباهات و آزمون خطاهای نادرستمان را به حساب کسب تجربه بگذاریم؟
بیایید فقط برای چند لحظه هم که شده به نگاه ملتمسانه ببر و شیر و دلفین و سگ و گربه ای فکر کنیم که تنها به جرم معصومیت و مظلومیت حیوان بودن و از روی نادانی و سنگدلی ما انسان ها محکوم به مرگی دردناک میشود اما آرزوی زندگی کردن دارد...
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.