دانشمندان در تحقیقات خود متوجه شدند تک‌فرزندها شادترند، موفقیت‌های بیش‌تری کسب می‌کنند و در زندگی خود کم‌تر دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند.
زمانی که از یکی از ستاره‌های مطرح دنیای موسیقی در مورد رمز موفقیتش سوال پرسیده شد این گونه پاسخ داد که اگر تک فرزند نبود خانواده‌اش امکان فراهم کردن شرایط برای پیشرفت او را در اختیار نداشتند و او اکنون یک فرد عادی مانند میلیاردها نفر دیگر در کره زمین بود.
این گفته نشان می‌دهد تک
فرزندی علاوه بر تمام مشکلاتی که ممکن است به همراه داشته باشد می‌تواند راه را برای پیشرفت
بهتر کودکان فراهم کند.
در یکی از گسترده‌ترین تحقیقات در این مورد که در انگلستان انجام شده است مشخص شد هرچه تعداد فرزندان کم‌تر باشد آن‌ها شادترند و در این بین تک‌فرزندان بهترین شرایط را دارند و از زندگی خود راضی‌ترند.
این یافته‌ها هم‌چنین نشان می‌دهد هر چه تعداد فرزندان کم‌تر باشد تعداد زد و خوردها و درگیری‌ها بین آن‌ها کم‌تر است. در این نظرسنجی نزدیک به 31 درصد از کودکان اعلام کردند مرتبا توسط برادر یا خواهر خود مورد ضرب و شتم واقع شده‌اند یا دیگر خشونت‌ها را تجربه کرده‌اند.
در این مطالعات برای اولین بار، زندگی 100 هزار نفر در 40 هزار خانواده مورد بررسی قرار گرفت تا محققان به بهترین شکل بتوانند تاثیر تعداد برادران و خواهران را روی یکدیگر بسنجند.
نتایج این مطالعات برای اولین بار توسط یک گروه تحقیقاتی اجتماعی و اقتصادی در نشریه State of the Nation به چاپ رسید. برآیند کلی این تحقیقات این بود که تک‌فرزندها شادترین و بهترین وضعیت را برای زندگی دارند و هر چه تعداد برادران و خواهران بیش‌تر باشد به همان اندازه میزان شادی کودکان کاهش پیدا می‌کند.
در این مطالعات پرسشنامه‌هایی توسط 2 هزار و 500 کودک و نوجوان پر شد و نتایج آن‌ها در موسسه تحقیقات اقتصادی و اجتماعی واقع در دانشگاه اسکس مورد بررسی قرار گرفت.
بسیاری از کودکان اعلام کردند برادران و خواهران باعث می‌شود آن‌ها تلاش بیش‌تری برای جلب توجه والدینشان کنند، مجبور شوند فضای زندگی را با آن‌ها تقسیم کنند و به طور کلی هزینه‌های زندگی بین دیگر افراد نیز تقسیم می‌شود.
نزدیک به 29.5 درصد از کودکان شکایت کردند که توسط برادران و خواهران خود مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند یا با الفاظ ناشایست صدا زده می‌شوند. هم‌چنین 17.6 درصد نیز اعلام کردند اموال و لوازم آن‌ها توسط برادرانشان غصب شده است و آن‌ها نمی‌توانند آن‌ها را پس بگیرند.
پروفسور دیتر ولک از دانشگاه وارویک که در مورد دعواها و درگیری‌های بین کودکان تحقیقاتی انجام داده است در این باره گفت: نزدیک به 54 درصد از خواهران و برادران به شکلی با یکدیگر دچار مشکل هستند. البته نباید فقط با دید منفی به این موضوع نگاه کرد. خواهران و برادران علاوه بر این درگیری‌ها می‌توانند به یکدیگر کمک کنند و از یکدیگر در مواقع دشوار پشتیبانی به عمل بیاورند.
البته از سوی دیگر بررسی‌های ما نشان می‌دهد دعواها و درگیری‌های بین کودکان استرس والدین را هم بیش‌تر می‌کند. گاهی اوقات این درگیری‌ها آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که والدین به طور کل نظارت در این مورد را رها می‌کنند و به همین دلیل کودکان قوی‌تر و بزرگ‌تر فرصت‌ها و موقعیت‌های بیش‌تری برای سوء استفاده از دیگر فرزندان خانواده دارند.
سیوبهان فریگارد یکی از بنیان‌گذاران سایت نت‌مامز که اطلاعات زیادی برای والدین در مورد نگهداری و تربیت فرزندانشان فراهم می‌کند در این باره گفت: از یک سن خاص والدین خصوصا مادران تبدیل به داور می‌شوند و درگیری‌های‌های بین خواهر و برادران را حل و فصل می‌کنند.
زمانی که تعداد فرزندان زیاد می‌شود مسوولیت‌هایی که بر دوش والدین قرار می‌گیرد زیاد می‌شود و به همین دلیل آن‌ها زمان کم‌تری برای سپری کردن زمان با کودکان خودشان پیدا می‌کنند. همین عامل باعث بروز رقابت بین کودکان می‌شود که این عامل هم می‌تواند به نوبه خود به درگیری‌ها و بگومگوهایی بینجامد.
به این ترتیب والدینی که فقط صاحب یک فرزند هستند می‌توانند یک نفس راحت بکشند و دیگر نگران این نباشند که فرزند آن‌ها هیچ خواهر و برادری ندارد. به طور کلی تک‌فرزندها رضایت بیش‌تری از زندگی خود دارند و از این شرایط استقبال می‌کنند.