بچه ماهی‌ها در هفته‌های اول، با استفاده از صداها به طور غریزی مکان مناسب و امنی برای زندگی پیدا می‌کنند. اما فقط یک صدای غیر طبیعی کوتاه‌مدت کافی است تا این سیستم به هم بریزد و ماهی به کام مرگ برود
خبرآنلاین: ماهیان کوچک در روزهای ابتدایی زندگی خود، باید به دنبال مکان امن و مناسبی بگردند که بتوانند در آن پناه بگیرند، رشد کنند و بزرگ شوند. اما آنها چه‌طور چنین مکانی را پیدا می‌کنند؟ محققین می‌گویند مهم‌ترین راهنمای این موجودات تازه متولد شده، صدای صخره‌های مرجانی است. در واقع، صدای ماهی‌ها، میگوها و جوجه‌تیغی‌های دریایی که در این صخره‌های مرجانی زندگی می‌کنند، به طور طبیعی و غریزی راهنمای
بچه ماهی‌ها می‌شود تا بتوانند این صخره‌ها را پیدا کنند.
اما بر اساس گزارشی که
ساینس‌دیلی منتشر کرده، ما انسان‌ها داریم این رفتار طبیعی را دچار اختلال می‌کنیم. ما با انواع و اقسام ابزارهایی که به کار می‌بریم، باعث آلودگی صوتی در اقیانوس‌ها شده‌ایم. بررسی محققین نشان می‌دهد که سیستم غریزی پیدا کردن صخره‌های مرجانی از طریق صدا در ماهیان کوچک خیلی حساس است و حتی یک مواجهه کوتاه با صداهای نامربوط، می‌تواند تشخیص
بچه ماهی را خراب کند.
در واقع محققین هشدار می‌دهند که با افزایش آلودگی‌های صوتی در اقیانوس‌ها، از طریق رادارها گرفته تا عملیات اکتشاف نفت، ما بیشتر
بچه ماهی‌ها را در معرض صداهای مصنوعی و غیرطبیعی قرار می‌دهیم و سیستم مکان‌یابی غریزی آنها را مختل می‌کنیم. بدین ترتیب، آنها به جای صخره‌های مرجانی امن و پر از غذا، سر از مکان‌های نامعلومی درمی‌آورند که در بسیاری از موارد باعث مرگ آنها می‌شود، فاجعه زیست محیطی تازه‌ای که انسان‌ها دارند می‌آفرینند و ممکن است حتی تا به حال بدان فکر هم نکرده باشند.