اسامی عمومی: Crayfish - Crawfish (
خرچنگ آب
شیرین )
برخی از گونه های این
خرچنگ در مناطق مختلف با نام های yabby - Lobster - Crawdad و Mudbug شناخته می شوند. ناگفته نماند که برخی از لابسترها مثل " لابستر خار دار spiny lobster " متعلق به آب شور هستند.
در ایران آنها را " شاه میگو " نامیده اند.
راسته: Decapoda
...
زیستگاه اصلی : سه خانواده بزرگ دارند که دو خانواده در نیمکره شمالی زمین و یکی در نیمکره جنوبی زندگی می کند. اعضای خانواده Parastacidae که ساکن نیمکره جنوبی هستند در آمریکای جنوبی، ماداگاسکار و استرالیا یافت می شوند و آن دو دیگر که ساکن نیمکره شمالی هستند، یکی خانواده Astacidae است که می توان آنها را در غرب اوراسیا ( اروپا و آسیا ) و غرب آمریکای شمالی یافت و دیگری خانواده Cambaridae است که اعضایش ساکن شرق آسیا و شرق آمریکای شمالی هستند.
وضعیت بدنی: کری فیش ها، سخت پوستان آب
شیرین هستند شبیه لابستر های کوچک چرا که متعلق به همان گروه اند. از طریق آبشش های پره دارشان تنفس می کنند. بدنشان از دو قسمت اصلی تشکیل شده و دارای 19 بند است.
طول بدن: به طور متوسط تا 17.5 سانتیمتر رشد طولی خواهند یافت اما برخی از گونه ها بزرگتر هم می شوند.
وضعیت زندگی: خودشان را باهر دمایی وفق می دهند. در آب هایی زندگی می کنند که عمق راکدی نداشته باشند. می توان آنها را در نهر ها و جوی ها که آب
شیرین در آنها روان است، یافت؛ جاییکه از شر دشمنانشان در امان می مانند. خیلی از این
خرچنگ های کوچک، تحمل زندگی در آب های آلوده را ندارند. در کل این سخت پوستان متعلق به مناطق مرطوب ،دریاچه ها و رودخانه ها هستند. آنها نه تنها بعنوان غذا توسط انسان ها مصرف می شوند و در اروپا، آسیا، چین، آفریقا، استرالیا، نیوزیلند ( زلاند نو ) و آمریکا به مصرف غذایی می رسند که حتی بعنوان حیوان خانگی نیز جایی برای خود باز کرده اند. معمولا" این سخت پوستان را در آکواریوم های آب
شیرین نگهداری می کنند. کری فیش ها ها علاوه بر تغذیه از غذای مخصوص میگو و انواع سبزیجات می توانند با غذای مخصوص ماهیهای گرم آبی نیز تغذیه شوند. ضمنا" قادرند ماهیهای کوچک را نیز با چنگال هایشان شکار کنند. نیز می توانند به گیاهان داخل تانک صدمه بزنند. با اینحال آنها جانورانی بسیار خجالتی هستند و غالبا" لابلای صخره ها یا زیر برگ های داخل آکواریوم مخفی می شوند. علاوه بر مصرف غذایی یا نگهداری بعنوان حیوان خانگی، ماهیگیران نیز از این جانور بعنوان طعمه استفاده می کنند؛ که گاهی بصورت زنده و گاهی فقط گوشت دمش برای این منظور به کار می رود.
شکار و تغذیه: از حیوانات و گیاهان زنده و مرده تغذیه می کنند.
تولید مثل: معمولا" در بهار اتفاق میافتد اما در زمان های دیگر هم امکان پذیر است.
طول عمر: 2 تا 3 سال
لابسترهای آب شیرین freshwater lobsters
درباره خرچنگ های آب شیرین ( لابسترهای آب شیرین، کری فیش ها، طعمه های گربه ماهی و ... ) بیشتر بدانیم؛
این
خرچنگ ها که با نام های (crawfish, crawdad, freshwater lobster, yabby, catfish bait, mud bugs ) شناخته می شوند، بسیار مورد علاقه مردم هستند و بخصوص بچه ها خیلی راغب به نگهداری از آنها می باشند.
بیشتر اطلاعاتی که می خواهیم در اختیار شما بگذاریم مربوط به لابسترهای سرخ، آبی و انواعی از کری فیش ها یا لابستر های آب
شیرین است که در آکواریوم های آب
شیرین نگهداری می شوند.
یک بچه لابستر آب
شیرین در حال خوردن پلت سیچلاید ( سیکلید )
شنیده شده که برخی لابسترهای آبی استرالیایی، ماهی نمی خورند اما ما هیچ گاه در بین لابسترهای آب
شیرین خود، گونه ای را مشاهده نکرده ایم که ماهی خوار نباشد. آنها همه چیز خوارند و معنی آن این است که آنها ماهی های شما را خواهند خورد. گیاهان شما را خواهند خورد. حلزون های شما را خواهند خورد. با وجود آنها، هیچ جانداری در آکواریوم شما در امان نخواهد ماند حتی یک کری فیش دیگر. در عین حال آنها لاشه خواران و گندخواران فوق العاده ای هستند. به همین منظور می توانید از آنها در تانک اسکارها استفاده کنید اما تا زمانی که اسکارها آنقدر بزرگ نشده باشند که بتوانند آنها را بخورند.
شما قضاوت کنید: آیا این چنگال ها نمی توانند ماهی شکار کنند!!!
لقمه های خوشمزه:
حتی در وحش هم کری فیش ها، غذا هستند. راکون ها، ماهی های بزرگ ، کری فیش های بزرگتر، سوسمارها و لاک پشت ها همگی این جانور را بسیار ترد و خوشمزه یافته اند. انسان ها چطور؟؟؟!!!
تماما" زره پوش:
زمانی که به نقب خود پناه می برند، حمله به این جانوران برای بیشتر مهاجمین مشکل می شود. هنگامی که این
خرچنگ های آب
شیرین را در تانک اسکارها بیاندازید، دیگر نه زره آنها به کمکشان خواهد آمد و نه چنگالشان به کار خواهد رفت.اسکارها بلافاصله آنها را خواهند قاپید. حقیقت این است که اسکارها عاشق طعم این سخت پوستان هستند. آنها از غذاهای ترد خوششان می آید و بالاتر از آن از جنگیدن و مبارزه کردن هم لذت می برند.
شب کاری:
شاخک های حساس و بلندشان به آنها این امکان را می دهد که در تاریکی یا نور کم، به راحتی غذایشان را پیدا کنند. آنها عصرها فعالیتشان بیشتر می شود و تمام شب مشغول هستند. در وحش به محض طلوع خورشید، به طرف لانه شان عقب نشینی می کنند و در حفره ای که حفر کرده اند، پنهان می شوند اما در آکواریوم، جستجو برای یافتن غذا را همزمان با ساعات غذادهی آغاز می کنند. وقتی که شما غذا را در آب تانک بریزید.
بوکاتانی که از وحش صید شده است
کمیاب نیستند:
آنها در وحش رشد می کنند و شما می توانید این
خرچنگ های آب
شیرین را در نهرها یا حوضچه هایی که ماهی های بزرگ ندارند، بیابید. کافیست به سر یک تناب، کمی گوشت نمک زده ببندید و در آب بیاندازید. برای گرفتنشان به قلاب نیاز ندارید اما مراقب چنگال هایشان باشید.
چنگال های مهیب!!!
موارد استفاده:
لابسترهای آب
شیرین در بین انسان ها هم مصرف خوراکی دارند و هم بعنوان طعمه توسط ماهیگیران به قلاب زده می شوند. در عین حال این شانس را هم یافته اند که بعنوان حیوان خانگی، نگهداری از آنها مورد علاقه عده ای باشد.
نقش لابسترهای آب
شیرین در آموزش:
این سخت پوستان دوست داشتنی، حتی سر از مقولات آموزشی هم درآورده اند. این جانوران در واحد های درسی هم جایی برای خود باز کرده اند. خیلی از بچه ها موظف به داشتن آنها می شوند و آنها که خوش شانس ترند بعد از پاس شدن واحد های درسی، راهی خانه می گردند، البته این خوش شانسی از آن بچه هاست. شاید کری فیش چندان هم خوش شانس نباشد هر چند که شانس این سخت پوستان کوچک برای زندگی در وحش هم زیاد نیست. آنها که زنده می مانند، تنها سه سال عمر می کنند. بیشترشان وقتی خیلی کوچک هستند خورده می شوند. خیلی کوچک!
گونه های مختلف:
تقریبا" 500 گونه
خرچنگ آب
شیرین در سراسر جهان زندگی می کنند. حدود 150 گونه ساکن ایالات متحده آمریکا هستند. گونه ای از لابسترهای آب
شیرین در تاسمانیا Tasmania ، جزیره ای در جنوب استرالیا زندگی می کنند که اندازه شان برابر با لابسترهای خوراکی آب شور است. در حقیقت لابسترها متعلق به آب شور هستند و کری فیش ها ( معروف به لابسترهای آب
شیرین ) همانطور که از اسمشان پیداست، در آب های
شیرین جهان زندگی می کنند. کری فیش ها عموما" از لابسترها ( آنها که مربوط به آب شور هستند ) کوچکترند اما گونه هایی از لابسترهای آب
شیرین نیز وجود دارند که از نظر اندازه با لابسترهای آب شور برابری می کنند. بسیاری از لابسترهای صخره ای که در جنوب آفریقا زندگی می کنند در حقیقت کری فیش یا لابستر آب
شیرین هستند.
کری فیش ( لابستر آب
شیرین ) Crayfish , freshwater lobster
تولید مثل:
بیشتر کری فیش ها ها در بهار تولید مثل می کنند. مادر تخم ها را به پاهای کوچک عقبی اش می چسباند. زمان باز شدن تخم ها بستگی مستقیم به دمای محیط دارد. بچه ها تا موسم اولین پوست اندازیشان، کماکان زیر دم مادر می مانند. حتی اگر آنها را به جبر از مادر دور کنید، بیشترشان به سرعت به سویش بر می گردند. سرانجام پس از یک هفته یا بیشتر، کم کم متفرق می شوند.
جفت گیری
کری فیش ماده با تخم هایی که حمل می کند
بچه های کوچک تا قبل از اولین پوست اندازی، همچنان به مادر می چسبند
بچه ها مستقل شده اند و مادر رها شده است
جنس نر، چنگال های بزرگتری دارد
لابستر سرخ:
لابستر سرخ هم در واقع یک
کری فیش است و متعلق به آب های
شیرین می باشد.
لابستر سرخ Red Lobster
لابستر آبی:
این لابستر، ( این گونه هم لابستر آب
شیرین یا همان کری فیش است ) زیستگاهش استرالیاست و از آنجایی که گونه کمیابی محسوب می شود، گران است. نگهداری اش راحت است؛ اما اگر کسی گفت که آنها ماهی نمی خورند... !!!
لابستر آبی Blue Lobster
بوکاتان :
چنین می گویند که این کری فیش ها، ماهی نمی خورند. ما به آنها گلدفیش مرده دادیم. ابتدا از خوردن سر باز زدند اما سرانجام ماهی ها را محکم به چنگال گرفتند و به داخل لانه بردند. به خاطر داشته باشید که این گونه نسبت به کری فیش هایی که جثه متوسطی دارند هم کوچکترند. یوکاتان ها، علاقه زیادی به گشتن و سرک کشیدن دارند و ممکن است از تانک خارج شوند پس حتما" برای تانک این گونه، استفاده از سرپوش را فراموش نکنید.
یوکاتان / Yucatan / Procambarus llamassi
هشدار:
از نگهداری هر نوع کری فیش یا لابستر در کنار ماهی ها جدا" پرهیز کنید.
خرچنگ های ده پا:
کری فیش ها به راسته Decapod ( خرچنگ های ده پا ) تعلق دارند. آنها دو جنگال گاز انبری و 8 پا دارند که برای جابجایی و حرکت، در آغوش گرفتن هم و جمع آوری غذا از آنها استفاده می کنند.
کری فیش، لابستر آب شیرین Crayfish, freshwater lobster کری فیش ها را بعنوان حیوان خانگی نگهداری می کنند.
آنها به قرص های غذایی مخصوص میگوها و انواع سبزیجات و نیز ویفرهای جلبک بسیار علاقمندند اما در عین حال می توان به آنها غذای مخصوص ماهیان گرم آبی را هم داد. حتی ماهی های کوچکی مثل گلدفیش ها یا ماهیان قنات که می توانند در چنگالشان جای بگیرند، توسط آنها شکار می شوند.
اشتهای همه چیز خواری آنها حتی باعث از بین رفتن گیاهان داخل آکواریوم خواهد شد اگر چه آنها در عین حال بسیار هم خجالتی هستند و ممکن است تلاش کنند تا خود را زیر برگ ها یا لابلای صخره های داخل تانک مخفی کنند. زمانی که از یک کری فیش بعنوان حیوان خانگی نگهداری می شود، ابتدا باید محلی را برای مخفی شدنش در نظر گرفت.
شبها برخی از ماهی ها انرژی کمتری دارند و نزدیک به بستر تانک مستقر می شوند. لابستر آب
شیرین ممکن است این عادت ماهی ها را یک شانس برای به دست آوردن راحت غذا قلمداد کند یا اینکه تصور کند چیزی او را تهدید می کند و اقدام به زخمی کردن ماهی ها با چنگال های گاز انبری اش نماید.
در عین حال کری فیش ها، گندخواران و لاشه خواران بسیار مفیدی هستند و از ماهیان مرده تغذیه می کنند و به این ترتیب لاشه ها مصرف می شوند و موجبات آلودگی تانک را فراهم نخواهند کرد.
تا زمانی که کری فیش عادت زندگی در نهرها و حوضچه ها را فراموش نکرده باشد، ممکن است در آکواریوم هم تمایل به جابجا کردن و به هم ریختن شن های بستر در او دیده شود. او در واقع سعی می کند تا با ایجاد این پستی ها و بلندی ها، برای خودش پناهگاهی در بستر تانک حفر کند.
در عین حال برای فرار هم بسیار چابک است و همیشه در تلاش است تا از تانک خارج شود. بنابراین تمامی منفذهایی که به خارج از آکواریوم راه دارند باید پوشیده شوند.
ناگفته نماند که خیلی از گونه های کری فیش کوتوله، علاقه ای به حفاری های آنچنانی در بستر تانک یا خوردن گیاهان کاشته شده در آکواریوم ندارند. آنها همچنین خصلت مهاجم هم ندارند و می توان با میگوهای کوتوله نگهداریشان کرد اما به خاطر اندازه بسیار کوچکشان که به 3.8 سانتیمتر یا کمتر می رسد، ممکن است از طرف برخی ماهی ها مثل لوچ ها ، زندگیشان تهدید شود.
خرچنگ آب شیرین یا Freshwater Crab
معرفی: خرچنگهای آب
شیرین موجودات بسیار جذاب وباهوشی هستند و زیستگاه اصلی آنان آب
شیرین است و بیشتر اوقات در آب و در پناهگاه خود به سر میبرند. این آبزی با شاه میگو یا cary fish متفاوت است و در انگلیسی برای اینکه با این حیوان اشتباهی گرفته نشود به آن True Crab گفته میشود. نمیتوان از این خرچنگها موجودی دوزیست نام برد زیرا وقته به بیرون ازآب می آیند, در واقع نفس خود را نگه میدارند و بیش از۱ یا ۲ روز دوام نمی آورند.
---------------------------------------------------------------------------------
اعضای بدن: این حیوان دارای ۸ پا برای حرکت و دوانبر قوی برای شکار یا نگه داشتن غذاست و یک تن ازجنس سخت و دو چشم و دهانی ترسناک!
------------------------------------------------------------------------------
جنسیت: خرچنگها نر و ماده دارند و تفاوتهایی بین ایندو وجود دارد; به همین علت یک
خرچنگ نر را میتوان از یک
خرچنگ ماده تا حدودی تشخیص داد. سه تفاوت اصلی بین خرچنگهای نر و ماده وجود دارد:
۱) اندازه ی انبرهای خرچنگهای نر از خرچنگهای ماده بزرگتر است.
۲) نقشهای زیر بدن آنها با یکدیگر فرق می کند.
۳) درخرچنگهای نر یک انبر از انبر دیگری کمی بزرگتر است ولی در خرچنگهای ماده اینطور نیست.
سمت چپی یک خرچنگ نر و سمت راستی ماده می باشد.
---------------------------------------------------------------------
اقسام
خرچنگ ها: گونه های مختلفی از خرچنگها درجهان هستی موجود می باشند و چند گونه از معروفترین آنها عبارتند از: fliddler crab, hermit
blue crab ,ghost crab, red claw
-----------------------------------------------------------------------------
تغذیه: خرچنگها همه چیز خوار (Omnivore) هستند و شکارچیان ماهری نیز هستند. غذای مورد علاقه ی آنها میگو است. جدا از اینها کلا غذاخوران خوبی هستند.
----------------------------------------------------------------------------
نگهداری: خرچنگها موجودات فوق العاده جالبی هستند و نگهداری آنها هم کار و سرگرمی خوبی است. برای نگهداری یک یا چند
خرچنگ باید یک آکواریوم با سایز متناسب به اندازه ی خرچنگها داشته باشید و فکر کنید انگار میخواهید ماهی نگه دارید. وسایل همون وسایل ودما همون دما (28 درجه). باید سنگها و صخره هایی درآکواریوم خود به صورت پناهگاه مانند بچینید و سعی کنید به تعداد خرچنگها پناهگاه درست کنید چون آنوقت جنگ سختی سر پناهگاه بین آنها در خواهد گرفت. تازه جدا از اینها احساس بودن در محیط طبیعی خود را نیز می کنند. برای تغذیه ی آنها باید از غذاهایی استفاده کنید که حتما به کف آب بیاییند یا می توانید از خوراک ماهی زنده هم استفاده کنید; سعی کنید در تغذیه ی آنها به صورت متنوع عمل کنید تا رشد خوب و سلامتی داشته باشند. بهتر است آکواریوم
خرچنگ یا خرچنگهای خود را در محیطی امن و ساکت و به دور از رفت و آمد قرار داده تا استرس به آنها وارد نشده و احساس امنیت بکنند.
----------------------------------------------------------------------------
پوست اندازی: خرچنگها همراه با بزرگ شدنشان پوست اندازی می کنند و بزرگتر می شوند و این عمل پوست اندازی را معمولا شبها و در پناهگاه خود انجام می دهند و تا چند روز بعد از پوست اندازی رنگ پریشانی داشته و غذا نمی خورند و اگر تغذیه ی آنهاقبلا مفید نبوده باشد, ممکن است یه دلیل سستی اسکلت بدنشان بعد از پوست اندازی عضوی از بدنشان
را از دست بدهند که 1 الی 2 ماه بعد معمولا دوباره رشد می کند. پس اگر صبح پا شدید و دیدید خرچنگی به خرچنگهایتان اظافه شده تعجب نکنید بلکه بدانید که فقط پوست است.
--------------------------------------------------------------------
چند نکته ی مهم:
۱- صخره های خود را طوری بچینید که امکان جابجایی یاافتادن آنها به هیچ وجه وجود نداشته باشد چون این ممکن است موجبات مرگ
خرچنگ شما را پدید آورد!
۲- به هیچ عنوان یک
خرچنگ خیلی کوچک را با یک
خرچنگ خیلی بزرگ در یکجا قرار ندهید.
۳- بهتر است خرچنگها همراه ماهیان آکواریومی نگهداری نشوند.
۴- سعی کنید سقف آکواریوم خود را بپوشانید چون ممکن است به بالا آمده و بیفتند و گم بشوند!
۵- اگر امکانش وجود داشته باشد مکانی مثل ساحل ودریا که هم خشکی دارد و هم آب برای آنها درست کنید,بد نیست ولی نیازی به این کار وجود ندارد.
۶- غذاهای متفاوتی به آنها داده و حتما مطمعن شویدکه غذا به کف رفته و آن را می خورند.
۷- به تمیز بودن آب همیشه توجه کنید.