لابرادور رتریور به دو منظور تربیت شده است، هم بعنوان یک همدم و همراه دوستانه و هم نژادی از سگهای کاری است که بسیار مفید هستند. او در طول تاریخ بعنوان دستیار ماهیگیر شناخته شده است: جمع کردن تور ماهیگیری، رفتن و آوردن طنابها و گرفتن طنابها از اقیانوس اطلس شمالی سرد. امروزه لابرادور رتریور بعنوان سگی خوش مزاج و سخت کوش است و محبوبترین نژاد در بین مردم آمریکا بشمار می رود. امروزه بر روی آنها بعنوان سگ شکاری برای شکارچیان، سگ کمکی برای معلولین، حریف نمایشی و جستجو و سگ نجات در میان دیگر مشاغل سگها کار می شود.

 
آمار حیاتی نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
دسته بندی نژاد: سگهای ورزشی

قد: ۵۳ تا ۶۱ سانتی متر

وزن: ۲۵ تا ۳۶ کیلوگرم

طول عمر: ۱۰ تا ۱۲ سال

 
نکات برجسته نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
لابرادور رتریورها بسیار بسیار بسیار زیاد عاشق غذا هستند و اگر در خوردن غذا زیاده روی کنند به سرعت دچار اضافه وزن می شوند. این رفتارش را محدود کنید، به او ورزش منظم زیاد بدهید و وعده های غذاییش را اندازه بگیرید به جای اینکه وعده ای از غذایش را کامل حذف کنید. توجه داشته باشید که اشتهای زیاد او نه تنها به غذای مردم بلکه حتی به اقلام غیر قابل خوردن هم کشیده می شود. ممکن است یک وعده غذایی آنها اشیاء جویده شده مانند اسباب بازی بچه ها باشد.
لابرادور رتریورها برای کارهای طاقت فرسا تربیت شده اند و سطح انرژی بالایی که برای سگهای کاری لازم است را دارا هستند. آنها به حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت در روز نیاز دارند. بدون آن، آنها ممکن است که انرژیشان را در راههای خرابکارانه مثل پارس کردن و یا جویدن صرف کنند.
آنها از چنان شهرت خوبی برخوردار هستند که مردم فکر می کنند آموزششان چندان زحمتی ندارد. اما آنها حیوانات پر انرژی و بزرگی هستند، که مثل همه سگها نیاز دارند که به خوبی رفتارهای سگها را آموزش ببینند. ثبت نام او در کلاسهای اطاعتی به زودی برای شما یک سگ خانگی به ارمغان خواهد آورد.
بسیاری از مردم فکر می کنند که آنها یک نژاد بیش فعال هستند. توله سگهای این نژاد قطعا بسیار پر جنب و جوش هستند، اما با روند رشد این جنب و جوش زیاد در بسیاری از آنها کمتر می شود. با این حال، آنها معمولا در سراسر زندگی خود سرزنده باقی می مانند.
لابرادور رتریورها در زمینه فرار کردن مهارت زیادی ندارند، اما بوسیله یک محرک خوب مانند یک بوی لذیذ ممکن است که به سمت آن کشیده شوند. مطمئن شوید که لابرادورشما یک برچسب شناسایی یا یک ریز تراشته داشته باشد.
سگ لابرادور ریتریور سگی برای آمریکایی هاست، به این معنی که بسیاری از مردم آمریکا به داشتن این نژاد در بین سگهای خوب مزاج علاقه مند هستند. برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا فروشگاههایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.
 
وزن و اندازه نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
وزن در نرها: (۳۰-۳۶) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۳۰-۳۲) کیلوگرم.

قد در نرها: (۵۷-۶۲) سانتی متر، قد در ماده ها: (۵۴-۶۰) سانتی متر.

 
شخصیت نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
لابرادور به این که یکی از خوش مزاج ترین سگهاست شهرت دارد و به خوبی سزاوار این لقب است. او اجتماعی و با اشتیاق است و با مردم و حیوانات دیگر رفتاری دوستانه دارد.

گذشته از شخصیت فاتح و غالبی که دارد، هوش و اشتیاقش باعث شده که آموزش برای کار آسانی باشد. آموزش قطعا ضروری است، زیرا این نژاد انرژی و سرزندگی بسیار زیادی دارد. این نژاد برای اینکه خوشحال و راضی باشد به هر دو فعالیت جسمی و ذهنی نیاز دارد. برخی اختلافها در سطح فعالیت لابرادور وجود دارد: برخی از آنها بسیار چموش هستند و برخی دیگر گوشه گیری می کنند.

 
مشکلات و سلامتی نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
لابرادورها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه لابرادورها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

دیسپلازی ران: یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمی شود. بعضی از سگهای مبتلا به این بیماری ممکن است در ناحیه لگن، یک پا یا هردو پای عقب دچار درد شوند؛ اما در عین حال ممکن است که شما متوجه هیچ گونه ناراحتی در یک سگ مبتلا به دیسپلازی ران نشوید. باتوجه به سن سگ ممکن است دچار ورم مفاصل شود. غربالگری اشعه X برای دیسپلازی ران توسط بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود ران دانشگاه پنسیلوانیا انجام میشود. اگر شما در حال خرید توله سگ هستید حتما از پرورش دهنده آن سوال کنید که آیا آزمایشات مربوط به این بیماری برروی پدر و مادر آن سگ انجام شده است یا خیر و از عاری بودن هرگونه مشکلی مطمئن شوید.
دیسپلازی آرنج: یک بیماری ارثی شایع در بین سگهای بزرگ نژاد است. تصور می شود که میزان متفاوت رشد سه استخوانی که آرنج را تشکیل میدهند باعث این بیماری میشود و سبب سستی مفاصل می گردد. این بیماری موجب لنگیدن همراه با درد می شود. دامپزشک شما ممکن است برای اصلاح این بیماری عمل جراحی یا دارو برای کنترل درد را توصیه کند.
استئوکوندروسیس کوندریت (OCD): این وضعیت ارتوپدی ناشی از رشد نامناسب غضروف در مفاصل بخصوص در آرنج است، البته در شانه ها هم نیز دیده شده است. این موضوع باعث یک خشکی دردناک در مفاصل میشود، تا جاییکه سگ قادر به خم کردن آرنج خود نمی باشد. این بیماری را میتوان در سگهای بین ۴ تا ۹ ماه تشخیص داد. زیاده روی در تغذیه توله سگها یا غذاهایی با پروتئین بالا ممکن است بر رشد این بیماری تاثیر بگذارد.
آب مروارید: همانند انسانها، آب مروارید خانواده سگ ها هم بر اثر نقاط ابری بر روی عدسی چشم در طول زمان رشد ایجاد می شود. آن ممکن است در هر سنی توسعه پیدا کند، اغلب دید را مختل نمی کند، اگر چه در برخی موارد باعث از دست دادن شدید دید می شود. آب مروارید را میتوان با عمل جراحی درمان کرد.
پیشرو شبکیه آتروفی (PRA): یک مشکل از خانواده بیماریهای چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه چشم است. در اوایل بیماری، سگ بیمار دچار شب کوری میشود. با پیشرفت بیماری آنها در طول روز هم بینایی خود را از دست میدهند. بسیاری از سگهایی که افق دیده شان محدود میشود و یا کاملا از بین میرود، بخوبی خود را با شرایط سازگار می کنند.
صرع: یک بیماری ارثی است که اغلب نه همیشه ممکن ارثی باشد. ممکن است باعث تشنج خفیف یا شدید شود و همراه با رفتارهای غیر معمول (مانند دویدن دیوانه وار یا حالت تعقیب کردن یا پنهان شدن) ویا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و تشنج ترسناک باشد، اما پیش آگهی دراز مدت برای سگ مبتلا به صرع ایدیوپاتیک بسیار خوب است. تشنج ممکن است براثر حوادثی مانند اختلالات متابولیکی، بیماریهای عفونی مغز، تومورها، قرار گرفتن در معرض سموم یا صدمات شدید وارده، ایجاد شود. مهم است که سگ را برای تشخیص و درمان مناسب نزد دامپزشک ببرید. (بخصوص که تشنج میتواند علل دیگری هم داشته باشد.)
دیسپلازی دریچه سه لختی (TVD): یک نقص مادر زادی قلبی است که در این نژاد در حال افزایش است. توله سگهای مبتلا با یک ناهنجاری در دریچه سه لختی که در سمت راست قلب است بدنیا می آیند. این بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشد. برخی از سگها بدون هیچ علائمی زندگی می کنند و بعد می میرند.TVD توسط سونوگرافی تشخیص داده می شود. تحقیقات در مورد چگونگی گسترش این بیماری در این نژاد و در زمینه درمان در حال انجام است.
میوپاتی: میوپاتی بر عضلات و سیستم عصبی تاثیر می گذارد. اولین نشانه در شش هفتگی و اغلب در سن هفت هفتگی دیده می شود. توله سگهای مبتلا خسته هستند، در زمان پیاده روی و یورتمه رفتن حرکاتشان سفت و سخت است. او ممکن است که بعد از ورزش و فعالیت غش کند. در این زمان، عضلات ضعیف شده و سگ به سختی می تواند بایستد یا راه برود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما به نظر می رسد که استراحت و گرم نگه داشتن باعث کاهش اثرات آن می شود. سگ میوپاتی نباید پرورش داده شود زیرا این بیماری بعنوان یک بیماری ارثی در نظر گرفته می شود.
ولولوس اتساع معده: همچین بعنوان پیچ خوردگی معده و یا نفخ شناخته می شود. یک بیماری تهدید کننده برای زندگی است که بر روی سگهای بزرگ تاثیر می گذارد، به خصوص آنها ئیکه یک وعده غذایی حجیم در روز می خورند، سریع غذا می خورند، مقادیرزیادی آب را با سرعت می نوشند یا وبعد از غذا خوردن جست و خیز و فعالیت می کنند. زمانی که معده از گاز و هوا پر میشود نفخ صورت میگیرد و سپس پیچ می خورد. سگ قادر به آروغ زدن یا استفراغ کردن نیست و نمی تواند از شر هوای اضافی معده اش خلاص شود و مانع از رسیدن خون به قلب میشود. سگ دچار افت فشار خون وشوک میشود. بدون فوریتهای پزشکی سگ می میرد. اگر سگ شما یک شکم متسع دارد یا آب دهانش بیش از حد سرازیر است و یا اینکه بدون تهوع اوق میزند مشکوک به این بیماری است. او همچنین ممکن است بی قرار، افسرده، بی حال، ضعیف شود و تپش قلب نیز داشته باشد. اگر شما متوجه این علائم شدید سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.
درماتیت مرطوب حاد: یک بیماری پوستی است که در آن پوست قرمز و ملتهب می شود. این بیماری توسط که عفونت باکتریایی ایجاد می شود. درمان آن شامل کوتاه کردن مو، حمام کردن در شامپوهای درمانی و آنتی بیوتیک است.
دم سرد: دم سرد خوش خیم است، که در بین لابرادورها و دیگر رتریورها یک وضعیت دردناک مشترک است. باعث تاشدن دم می شود و سبب می شود که دم سگ شل و آویزان باشد. این مشکل یک زنگ خطر نیست و معمولا بعد از چند روز از بین می رود. تصور می شود که این وضعیت مربوط به مشکلی در بین عضله ها و مهره های دم باشد.
عفونت گوش: لابرادورها عاشق آب هستند و همین موضوع باعث می شود که مستعد ابتلا به عفونت گوش باشند. بررسی کردن هفتگی و در صورت لزوم تمیز کردن گوش باعث جلوگیری از این بیماری می شود.
اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

 
مراقبت از نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
لابرادور دوست داشتنی نیاز دارد که اطراف خانواده باشد، او قطعا سگی برای حیاط خلوت خانه نیست. اگر او را برای مدت زمان طولانی تنها رها کنید، احتمالا شهرت با عظمت و مقدس خود را لکه دار خواهد کرد: یک لابرادور تنها و خسته مستعد حفاری، جویدن و یا پیدا کردن دیگر راههای مخرب برای صرف کردن انرژی خود خواهد بود.

لابرادورها نشان میدهند که برخی از آنها سطح فعالیت متفاوتی دارند، اما همگی آنها به هر دو فعالیت جسمی و ذهنی نیاز دارند. روزانه ۳۰ دقیقه پیاده روی، بازی کردن در پارک سگها و یا یک بازی واکشی چند راه مناسب برای سوزاندن انرژی لابرادور است. با اینحال یک توله سگ نباید بیش از حد پیاده روی داشته باشد و باید که چند دقیقه کوتاه بازی کند. لابرادور به عنوان یک سگ معتاد به کار شناخته میشود، که به این وسیله انرژی خودش را تخلیه می کند.

لابرادورها از چنان شهرت خوبی برخوردارند که برخی از صاحبان آنها فکر می کنند آنها نیازی به آموزش ندارند. این یک اشتباه بزرگ است. بدون آموزش، شما یک توله سگ لابرادور غیر قابل کنترل خواهید داشت که به زودی به سمت تبدیل شدن به یک سگ چموش وحشی رشد خواهد کرد– در حقیقت آنها اغلب در رقابتهای اطاعتی برتری دارند.

با یک محل نگهداری توله سگها شروع کنید، جائیکه نه تنها به توله سگها آموزش می دهند که رفتارهای سگی خوبی داشته باشند بلکه آموزش می دهند که چطور در کنار مردم و سگهای دیگر زندگی راحتی داشته باشند. کلاسی را پیدا کنید که از روشهای آموزشی مثبت مثل پاداش بجای تنبیه برای آموزش سگها استفاده می کنند.

اگر در حال تربیت یک توله سگ لابرادور هستید به مراقبت ویژه نیاز دارید. تا زمانی که به سن دو سالگی نرسیده و مفاصلش بطور کامل تشکیل نشده است، اجازه ندهید که توله لابرادور شما بر روی سطوح سختی مانند آسفالت بدود یا بازی کند. بازی طبیعی بر روی چمن و پرش به اندازه سه سانتی متر خوب است.

مانند تمام رتریورها، لابرادور هم سگ پر سر و صدایی است، او تا زمانی که هر چیزی را بتواند با دهانش حمل کند خوشحال خواهد بود. او همچنین یک جونده است، بنابراین از محکم بودن اسباب بازیهایش اطمینان حاصل کنید. زمانی که خانه را ترک می کنید کار عاقلانه این است که او را در یک جعبه یا لانه قرار دهید، تا نتواند هر چیزی که به دستش می آید را بجود.

 
تغذیه نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
میزان توصیه شده روزانه: ۲.۵ تا ۳ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم می شود.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

سگ خود را بوسیله اندازه گیری مواد غذایی و غذا دادن دو بار درروز به جای ترک غذا در تمام وقت در وضعیت جسمی خوبی قرار دهید. اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.

اگر در حال بار آوردن یک توله سگ لابرادور هستید به مراقبت ویژه ای نیاز دارید. این سگها بین سن ۴ تا ۷ ماهگی رشد سریعی دارند، آنها مستعد ابتلا به ناهنجاریهای استخوانی هستند. با استفاده از یک رژیم غذایی کم کالری با کیفیت از رشد بیش از حد و سریع آنها جلوگیری کنید.

 
آراستن نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
مراقبت از پوشش براق لابرادور آسان است و دو لایه دارد: لایه بالایی کوتاه، ضخیم و راست، لایه زیرین نرم و مقاوم در برابر آب و هوا. پوشش دو لایه او حفاظی است در برابر سرما و رطوبت و کمکی است تا او نقشش را به عنوان یک سگ شکاری برای شکارچی به خوبی ایفا کند.

پوشش او در سه رنگ شکلاتی، سیاه و زرد دیده می شود. در بین پرورش دهندگان اولیه رنگ سیاه طرافدار داشته است، اما با گذشت سالها لابرادورهای شکلاتی و زرد محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. اخیرا برخی از پرورش دهندگان شروع به فروش لابرادورهایی با رنگهای نادری مثل سفید قطبی یا قرمز روباهی کرده اند. این سایه رنگها بسیار نادر هستند– آنها یک نوع تغییر یافته از لابرادورهای زرد هستند.

این نژاد ریزش موی زیادی دارد. یک جارو برقی با کیفیت بخرید و هرروز او را شانه بزنید بخصوص در زمان هایی که او ریزش مو دارد، تا موهای سست شده و ریخته او را جمع کنید.

برای اینکه تمیز بماند و بوی خوبی هم بدهد هر دو ماه یا بیشتر او را حمام کنید. البته اگر خود را در گودال گل یا چیزهای کثیف نیندازد، احتیاج به حمام بیشتری ندارد.

دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان بهتر است.

اگر قادر به شنیدن صدای ناخنهایش برروی زمین هستید، آنها را کوتاه کنید. یک بار یا ۲ بار در ماه کافی است. این کار از صدمه خوردن شما زمانی که او با اشتیاق برای خوشامد گویی به سمتتان می آید جلوگیری میکند.

گوش او را باید هرهفته از لحاظ قرمزی یا بوی بد که نشانه های عفونت هستند بررسی کنید. گوش را یک پنبه مرطوب ملایم با PH متعادل تمیز کنید. چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکنید؛ فقط گوش خارجی را تمیز کنید. از آنجائیکه عفونت گوش در این نژاد شایع است، بعد از شنا کردن، حمام و یا هر زمانی که سگ خود را خیس و مرطوب می کند، گوشش را تمیز کنید. این کار به جلوگیری از عفونت گوش کمک می کند.

نظافت را از زمانی که یک توله است شروع کنید. سگها در مورد پاهایشان حساس هستند، پنجه ها را بطور مرتب بررسی کنید.

همانطور که شما سگ را آراسته و نظافت میکنید او را از لحاظ زخم، خارش یا علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب بر روی پوست، بینی، دهان و چشم بررسی کنید، که قرمزی یا هیچ گونه ترحشی نداشته باشد.

 
میزان سازگاری نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever با کودکان و حیوانات خانگی دیگر
لابرادور رتریور نه تنها عاشق بچه ها است، بلکه از هیاهو همراهی با آنها لذت می برد. بطوریکه از حضور در جشن تولد یک کودک لذت میبرد و حتی مایل است که کلاه مهمانی را هم بر سرش بگذارد. با این حال، مانند تمام سگها، او برای چگونگی رفتار با کودکان نیاز به آموزش دارد، البته این آموزش برای کودکان هم ضروری است، تا یاد بگیرند که چگونه با سگها رفتار کنند.

همیشه به کودکانتان در مورد رویکرد و تعاملشان با سگها و نوازش کردنشان آموزش دهید و همواره به روابط بین آنها نظارت داشته باشید و هیچگاه آنها را با هم تنها نگذارید تا از گاز گرفتن و کشیدن دم و گوش از سوی هردویشان جلوگیری کرده باشید. به کودکان یاد دهید زمان غذا خوردن سگ به او نزدیک نشوند و دست به غذایش نزنند. مهم نیست که چقدر رفتار آنها دوستانه باشد هرگز سگ را با کودک تنها نگذارید.

 
محل نگهداری نژاد لابرادور رتریور | Labrador Retriever
این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست زیرا نیاز به حداقل یک حیاط کوچک دارد تا بتواند فعالیت بدنی و ورزشی را در طول روز انجام دهد. همچنین علاقه زیادی به دویدن در فضای آزاد دارد و اگر در محیط باز قرار نگیرد، کلافه و غیر قابل کنترل می شود.