آفت های عفونی دهان(پوسیدگی دهان):




عفونت محوطه دهانی است. این بیماری به صورت خونریزی های سرسوزنی در لثه یا مقدار زیادی موکوس ضخیم که احتمالا حاوی خون است و یا چرک(شبیه پنیر دلمه شده) در دهان و در لبه داخلی لب دیده می شود. در موارد شدید مار تورم شدیدی در دهان داشته و تنفس با دهان باز را نشان می دهد. مارهای متاثر از این بیماری بی اشتها هستند. این مشکل اغلب بیماری اولیه نیست و معمولا ثانویه به زخم های دهان یا مسائل پرورشی مانند سوء تغذیه، درجه حرارت نامناسب محیط و یا ازدحام بیش از حد است.
انگلها:



انگل های داخلی(انواع کرم ها و کوکسیدیا) و انگل های خارجی (کنه و مایت) در مار های خانگی شایع هستند. اغلب هیچ علائم بالینی ندارند و در معاینه ی فیزیکی سالیانه ویا آزمایش مدفوع جدا می شوند. با این حال انگل ها ممکن است باعث اسهال، مشکلات تنفسی، بازگشت مواد غذایی هضم نشده از معده، تورم اندام های داخلی، خارش، سوزش، عفونت های پوستی،کم خونی،پوسیدگی دهان(مایت می تواند باکتری را به دهان انتقال دهد و باعث پوسیدگی دهان شود) و از دست دادن وزن بشوند.




بیماری تاول:




در مار ها وسایر خزندگانی که در محیط های مرطوب و بیش از حد کثیف نگهداری می شوند دیده می شود. بیشتر ضایعات در سطح شکمی و زیرین حیوان به این دلیل است که به آسانی در دسترس است. بایستی مار خانگی به منظور یافتن مشکلات به طور منظم معاینه شود. این تاول های پر از مایع ممکن است با باکتری های فرصت طلب تهاجمی عفونی شده که اگر درمان نشود ممکن است باعث آسیب شدید بافتی(پوست)، سپتی سمی(مسمومیت خون به دلیل باکتری یا توکسین آن) و یا مرگ شود.


بیماری اجسام گنجیدگی(IBD):




یک بیماری بسیار خطرناک ویروسی پیتون ها و بواس هاست. علایم آن بسیار متنوع است؛ گرچه این بیماری می تواند روس سیستم تنفس و گوارش تاثیر بگذارد اما به طور کلی مربوط به سیستم عصبی است. مار های متاثر ازاین بیماری وقتی به پشت افتاده می شوند نمی توانند خود را راست کنند و حالت “ستاره نگری” از خوئ نشان می دهند و ممکن است فلج شوند.
بیماری های تنفسی:



بیشتر مارها فقط یک ریه تکی عملکردی دارند( معمولا ریه راست، سایز ریه چپ کاهش یافته و یا کاملا حذف می شود.) بواس و پیتون از این قاعده مستثنی هستند و دو ریه دارند.




مارها دیافراگم ندارند. آنها از عضلات دنده ها و دیواره بدن برای پمپ هوا به داخل و خارج ریه ها استفاده می کنند. ریه در مار فاصله بین قلب و دیواره پشتی بدن را اشغال می کند. ریه اغلب مارها به دوقسمت تقسیم می شود؛ بخش جلویی که 2/1-3/1 ریه را تشکیل می دهد و بخش عملکردی آن است و باقی مانده آن کیسه های هوایی است.
بیشتر عفونت های تنفسی در مارها به دلیل باکتری هایی است که در ارتباط با پوسیدگی دهان اند. ویروس ها، قارچ ها و انگل ها می توانند باعث بیماری های تنفسی شوند.




مارهای مبتلا به عفونت سیستم تنفسی موکوس اضافی در حفره دهان، ترشحات اضافی بینی، بی حالی و از دست دادن اشتها، خس خس کردن،صداهای gurgling یا تنفس با دهان باز دارند.
سپتی سمی و توکسمی:



شرایطی است که درآن میکروب ها مانند باکتری ها یا توکسین آنها به جریان خون و سایر اندام ها حمله می کند.
مارهای مبتلا به سپتی سمی بد حال و نزدیک مرگ هستند. این مارها نشانه های بی حالی، از دست دادن اشتها، تنفس با دهان باز و اغلب یک تغییر رنگ مایل به قرمز را در شکم خود نشان می دهند.


چگونگی تشخیص مار بیمار:
نشانه های بیماری در مار ممکن است اختصاصی یک بیماری باشد مانند؛ ترشحات دلمه مانند پنیری در دهان مارهای با پوسیدگی دهان یا غیر اختصاصی باشد مانند؛ بی اشتهایی، بی حالی که در بسیاری از بیماری ها دیده می شود. هرگونه انحراف از حالت نرمال نیاز به بررسی سریع مار توسط دامپزشک دارد.
درمان مار های بیمار:
بی اشتها

نیاز به آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین شستشوی دهان با محلول های آنتی بیوتیک دارد.
انگل ها:
داروهای ضد کرم متنوعی در دسترس هستند که تزریقی یا خوراکی هستند. نوع انگل در آزمایش میگروسکوپی مدفوع شناخته شده و براساس آن باید ضدانگل مناسب به کار برد. درمان بعضی از مشکلات انگلی مانند کریپتوسپوریدیوم مشکل است.
بیماری تاولی:
به خوبی با مناسب کردن شرایط محیطی و بهداشتی درمان می شود. در صورت پیشرفت بیماری آنتی بیوتیک لازم است. درمان موضعی نیز در این موارد استفاده می شود.


بیماری اجسام گنجیدگی:
هیچ درمانی ندارد و بایستی حیوان یوتانایز(مرگ آسان) شود. قرنطینه حیوانات جدید ضروری است.
- 


چگونگی تشخیص مار بیمار:




نشانه های بیماری در مار ممکن است اختصاصی یک بیماری باشد مانند؛ ترشحات دلمه مانند پنیری در دهان مارهای با پوسیدگی دهان یا غیر اختصاصی باشد مانند؛ بی اشتهایی، بی حالی که در بسیاری از بیماری ها دیده می شود. هرگونه انحراف از حالت نرمال نیاز به بررسی سریع مار توسط دامپزشک دارد.


درمان مار های بیمار:

بی اشتها

نیاز به آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین شستشوی دهان با محلول های آنتی بیوتیک دارد.
انگل ها:
داروهای ضد کرم متنوعی در دسترس هستند که تزریقی یا خوراکی هستند. نوع انگل در آزمایش میگروسکوپی مدفوع شناخته شده و براساس آن باید ضدانگل مناسب به کار برد. درمان بعضی از مشکلات انگلی مانند کریپتوسپوریدیوم مشکل است.


بیماری تاولی:




به خوبی با مناسب کردن شرایط محیطی و بهداشتی درمان می شود. در صورت پیشرفت بیماری آنتی بیوتیک لازم است. درمان موضعی نیز در این موارد استفاده می شود.
بیماری اجسام گنجیدگی:
هیچ درمانی ندارد و بایستی حیوان یوتانایز(مرگ آسان) شود. قرنطینه حیوانات جدید ضروری است.


عفونت های تنفسی:



اغلب توسط باکتری سایر ارگانیسم ها مانند انگل، قارچ و ویروس بیماری های تنفسی ایجاد می شود.گهگاه آلرژی و تخریش دستگاه تنفس نیز می تواند باعث ترشحات بینی شود. دامپزشک ممکن است برای تشخیص رادیوگرافی، آزمایش خون و کشت عامل عفونت را توصیه 

کند. درمان بیماری های تنفسی عمومی شامل آنتی بیوتیک ها ست که ممکن است خوراکی، تزریقی و یا قطره بینی باشد.این مارها نیاز به مراقبت های ویژه شامل مایع درمانی و تغذیه مناسب در بیمارستان دارد.




هریک از این بیماری ها می تواند به قدر کافی شدید بوده و باعث از دست دادن اشتها و بی حالی شود. به دنبال هرگونه انحراف در وضعیت نرمال حیوان نیاز به مراقبت های فوری دامپزشکی می باشد.



PersianPet Forum - www.mypet.ir http://persianpet.org/forum/thread162306.html#ixzz3tB1AGhZi 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @persianpet on Twitter | mypersianpet on Facebook