بیماری پسیتاکوزیس نیز در شمار بیماریهای مشترک قرار می گیرد، پسیتاکوزیس بیماری است که خانواده طوطی سانان ( کاسکو، طوطی سبز، مرع عشق و … ) را درگیر می کند در صورتی که این بیماری کبوتر را مبتلا کند به آن اورنیتوز گویند. عامل بیماری تک یاخته ای است. 



در سال 1893 بیماری پسیتاکوز شیوع گسترده ای پیدا کرد در آن سال عامل بیماری را به غلط باکتری از جنس سالمونلا تشخیص دادند در سال 1930 بیماری پسیتاکوزیس شیوع دوباره با گستردگی در اروپا و امریکا پیدا کرد در آن سال تشخیص داده شد که عامل بیماری تک یاخته است. همانطور که گفته شد بیماری در طوطی سانان دیده می شود، کبوتر نیز از دیگر حیوانات مستعد ابتلا به بیماری است، بیماری از طریق این دو پرنده می تواند به دیگر پرندگان انتقال پیدا کند انسان نیز در صورت تماس با عامل پسیتاکوزیس می تواند به این بیماری مبتلا شود.




بیماری پسیتاکوزیس از طریق تماس با مدفوع آلوده پرندگان مبتلا، هوا و حشرات قابل انتقال به انسان است، خوشبختانه بیماری از طریق تخم، قابل انتقال به انسان نیست.
بیماری پسیتاکوزیس در حال حاضر بیشتر بومی مناطقی همچون: جنوب شرقی آسیا بخشهای از جنگلهای افریقا و امریکا است، این مناطق در واقع زیستگاه طبیعی طوطیان می باشد.

نشانه های بیماری در پرنده و انسان:


پرنده غذا نمی خورد، پرها در اثر اسهال سبز رنگ است، ترشحات مخاطی در بینی و چشم پرنده دیده می شود، با افزایش ترشحات، چشم بسته شده و در نهایت پرنده بینایی خود را از دست می دهد.پسیتاکوزیس دستگاه تنفسی طوطیان را کاملا در گیر می کند.زمانی که انسان به عامل بیماری پسیتاکوزیس آلوده می شود علایمی نشان نمی دهد از زمان ابتلا تا بروز علایم بیماری پسیتاکوزیس در انسان حداقل دو هفته زمان لازم است علایم اولیه شامل لرز، ضعف و سردرداست فرد بیمار تک سرفه دارد.در صورت حاد شدن بیماری پسیتاکوزیس در انسان علایم استفراغ، اسهال یا یبوست، افسردگی، بزرگ شدن کبد دیده می شود.
تشخیص بیماری تنها توسط دامپزشک در مورد پرندگان و پزشک در مورد انسان انجام می شود.

نکاتی چند برای افرادی که با پرندها کار می کنند :

1- هیچگاه پرنده خود را از پرنده فروشی های کثیف و غیره بهداشتی تهیه نکنند.

2- در صورتی که پرنده انها از کشورهای که ببیماری پسیتاکوزیس در آن وجود دارد تهیه می کنند حتما قبل از ورود پرنده به خانه، توسط دکتر دامپزشک معاینه شود.




3- افرادی که در مزارعه پرورش و یا کشتار گاه طیور کار می کنند حتما از ماسک و دستکش استفاده نمایند.
4- در صورت بروز علایم بیماری در پرنده به هیچ هنوان خود درمانی برای طوطی سانان انجام ندهند و پرنده خود را به نزدیکترین کلینیک دامپزشکی محل اقامت خود ببرند.آنچه در مورد بیماری پسیتاکوزیس طوطیان قابل گفتن است این است که بیماری خوشبختانه جزء بیماریهای بومی منطقه خاورمیانه نیست و موارد ابتلا به این بیماری در کشور ما تا کنون به صورت رسمی گزارش نشده است.




به صورت خلاصه :
یک بیماری شدید تب زا که از طوطی به انسان منتقل شده و باعث آلودگی دستگاه تنفس و مرگ و میر به میزان 20 تا40 درصد میشود.




راه انتقال:
مدفوع طوطی های بیمار وسیله انتشار عامل بیماری است که پس از خشک شدن همواره گردو خاک به محیط پراکنده میگردد.کبوتر یکی از منابع مهم انتقال بیماری به انسان می باشد.انتقال بیماری به انسان از طریق گاز گرفتگی برخی پرندگان مثل طوطی و از راه گوارش عملی است.طوطی بازان که از دهان خود به پرندگان غذا می دهند آلوده شده اند.

پیشگیری:



1-اجتناب از تماس با پرندگان بخصوص در منازل ،در لانه کبوتر و یا قفس مرغان
2-از تغذیه بوسیله لب باید اجتناب کرد.
3-وضع قوانین مخصوص جهت قرنطینه و ورود پرندگان به کشور به خصوص طوطی

سایت جامع حیوانات ایران