نگهداری از بوا های خفه کننده به عنوان حیوان خانگی

.

قبل از تصمیم گرفتن برای قبول سرپرستی یک بوای خفه کننده، از این مطلب که با سایز بزرگ و قدرت زیاد حیوان در 25-30 سالی که احتمال زنده ماندنش میرود به مشکلی برنخواهید خورد اطمینان داشته باشید.یک بوای دم سرخ میتواند بین 240 تا 300 سانتیمتر رشد کند و وزنی معادل 25 کیلو داشته باشد.آنها مارهای عضلانی ای هستند و از بدن ها محکمی برخوردارند.

با وجود اینکه رفتار آرامی دارند، باز هم باید قدرت بدنی زیاد این حیوانات را که میتواند صدمات قابل توجهی به یک انسان وارد کند را مد نظر داشت و با احترام با آنها رفتار کرد.به عنوان یک قانون عمومی، برای در دست گرفتن یک بوای بالغ که طولی بین 180 تا 240 سانتیمتر و بیشتر دارد، بهتر است شخص دومی هم در صورت نیاز به دستیار حضور داشته باشد.همواره به یاد داشته باشید که برای حیوانات بالغ نیاز به محفظه های ضد فرار و بزرگی هست و اینکه از طعمه های بزرگی مانند موش های صحرایی بزرگ و حتی خرگوش ها تغذیه میکنند.

همانند سایر خزندگان، صاحبان باید یک حیوان پرورشی را به عنوان پت انتخاب کنند.حیوانات پرورشی عموما رفتار آرامتری و سلامت بیشتری نسبت به آنهایی دارند که از طبیعت گرفته شده اند.تمامی بواهای خفه کننده در لیست در معرض خطر در زیست بوم سایتس قرار گرفته اند.همچنین، Boa constrictor occidentalis در معرض خطر انقراض تشخیص داده شده و خریداری آن نیازمند مجوز است.
هنگام خرید یک بوای خفه کننده به نکات زیر در مورد مارتان دقت کنید :

1- هوشیاری
2- بدن نرم و عضلانی


3- فلسهای سالم و یکدست
4- بیرون و داخل بردن زبان

5- چشمانی شفاف
6- عدم پوست اندازی ناقص


7- عدم وجود انگل های خارجی
8- مخرج تمیز

9- عدم وجود زخم در پوست
10- واکنش دادن به هنگام در دست گرفتن



لانه سازی
با وجود اینکه بچه ها میتوانند در آکواریوم های شیشه ای نگهداری شوند، بالغ ها نیازمند یک محفظه ی طراحی شده هستند که یا میتواند دست ساز باشد یا از مراکز فروش حیوانات خانگی خریداری شده باشد.بواهای خفه کننده بسیار قوی هستند و درصورت پیدا کردن موقعیت فرار خواهند کرد.پس محفظه باید از امنیت بالایی برخوردار باشد.اندازه ی محفظه برای یک بوای بالغ باید 240 تا 300 سانتیمتر طول و 20 تا 30 سانت ارتفاع و عرض داشته باشد.حداقل مساحت کف باید 10 فیت مربع باشد.به یاد داشته باشید که این محفظه باید قابل تمیز شدن باشد و قابلیت قرار گرفتن در دماهای بالا را داشته باشد.



بستر
طیف گوناگونی از بستر ها میتوانند استفاده شوند.برای جوانتر ها قرار دادن ردیف هایی از کاغذ های بدون چاپ و دستمال کاغذی گزینه های مناسبی هستند چرا که به راحتی قابل تمیز شدن میباشند.برای بزرگتر ها هم میتوان از کاغذ و دستمال کاغذی استفاده کرد، فرش هایی از جنس موکت و چمن مصنوعی هم گزینه های دیگری هستند.برتری ای که این گونه بسترها نسبت به سایرین دارند در این است که یک یا دو قسمت از آنها در صورت جا نشدن بستر در محفظه میتوانند بریده شوند.


پوست های درختانی که مخصوص خزندگان هستند هم میتوان استفاده کرد، هر چند که احتمالا گرانتر از سایرین خواهد بود.بهتر است از خاک اره استفاده نشود چرا که میتواند موجب انسداد روده ی حیوان شود.اگر از خاک اره استفاده میکنید، باید از محفظه ی دیگری برای غذادهی حیوان استفاده کرد . هرگز از خاک اره چوب درخت صدر استفاده نکنید چرا که موجب تحریک پوست حیوان و ایجاد مشکلات تنفسی در او خواهد شد.


دما ها
بواهای خفه کننده از سرزمین های گرمسیری می آیند، بنابراین ایجاد دمای گرم در محفظه مطلبی اساسی است.طی روز، دمایی بین 28-32 درجه در جایگاه باید ایجاد شود.به اضافه، نیاز به یک ناحیه آفتاب گیری با دمای 32 تا 35 درجه هم هست.

در شب هنگام، دما را میتوانیدبین 26 تا 30 درجه پایین بیاورید.مبحث دماها از اهمیت زیادی برخوردار است، پس برای اندازه گیری آنها از وسایل دقیق استفاده کنید و نواحی مختلفی از محفظه را مورد اندازه گیری قرار دهید.ترکیبی از لامپ های مهتابی، لامپهای گرماده سرامیکی و پدهای گرمایی میتواند برای ایجاد دماهای مناسب در جایگاه ایجاد شود.تمامی لامپهای استفاده شده در محفظه باید جهت جلوگیری از سوختگی محافظ داشته باشند.سنگهای گرماده به هیچ وجه نباید مورد استفاده قرار گیرند.


آب و رطوبت
مقدار رطوبت مورد نیاز حیوان را میتوان با قرار دادن یک ظرف آب در کنار منبع حرارتی تامین کرد.مار شما قطعا قصد میکند تا برای حمام کردن به داخل ظرف برود پس از محکم بودن آن اطمینان حاصل کنید.ظرف باید به طور منظم تمیز شود، چرا که مارها اغلب دفع خود را درون آب انجام میدهند.یک حمام آب گرم میتواند کمک زیادی به پروسه ی پوست اندازی حیوان بکند.



لوازم
مکانهای پنهان شدن مناسبی باید برای حیوان در محفظه اش ایجاد شوند.حداقل به دو عدد از این مکانها نیاز است.یک عدد در هر ناحیه ی دمایی.این مکانها میتواند از جنس کنده های درخت، غارهای تجاری خزندگان، محافظ پلاستیکی در دار و حتی جعبه های مقوایی باشد.این محافظ نباید خیلی از خود مار بزرگتر باشند، چرا که تنها در صورت جا شدن حیوان و پر کردن کامل فضای آن احساس امنیت به مارتان دست میدهد.آنها در صورت کثیف شدن باید تمیز شوند.(یا تعویض شوند اگر از جعبه های مقوایی استفاده میکنید.)


یک تنه ی درخت محکم که بتواند وزن حیوان شما را تحمل کند هم باید در محفظه قرار داده شود.قبل از قرار دادن کنده در محفظه باید آنرا بخوبی شسته و خشک کرده باشید.



تغذیه
به عنوان یک قانون، مارهای جوان باید بیشتر از مارهای بالغ تغذیه شوند.مارهای کوچکتر را میتواند هر 5-7 روز یکبار و بزرگتر ها را هر 10-14 روز یکبار و آنهایی را که رشد کاملشان را انجام داده اند را هر 3-4 هفته یکبار تغذیه کرد.تغذیه ی مناسبی برای حیوانتان باید در نظر بگیرید تا حیوان بتواند از وضعیت جسمی خوبی برخوردار شود.مد نظر داشته باشید که بسیاری از مارها در اسارت بیش از حد معمول تغذیه میشوند که مسئله ای مشکل ساز است.مار های تازه متولد شده را میتوان با موش ها کوچک تغذیه نمود و سپس با بزرگتر شدنشان از موشهای صحرایی و خرگوش ها استفاده کرد.یک مار بزرگ میتواند تعدادی موش و یا یک خرگوش را در یک وعده بخورد.


هرگز یک مار را با خوراکی بزرگتر از عرض دهانش تغذیه نکنید.همچنین از در دست گرفتن حیوان به مدت حداقل 48 ساعت بعد از تغذیه پرهیز کنید چرا که میتواند موجب بالاآوردن غذا شود.


عموما بوآ ها دوست دارند که با شکارشان پنهان شده و سپس اورا استفاده کنند.متعجب نشوید اگر مارتان به همراه شکارش به سمت پناهگاهی رفته و چند مدتی از نظر دور ماند.ایده ی خوبی است که مار را در یک محفظه ی جدا تغذیه کنید.در این حالت حیوان به این محیط غذایی عادت میکند و احتمال اشتباه گرفتن دستان شما با غذا و گازگرفتنتان کاهش میابد.یک محفظه ی مات به مار در راحت تر غذا خوردن کمک بیشتری میکند.


زمان تغذیه ی مار های بوای خغه کننده باید بیشترین مراقبت را در رفتارتان بخرج بدهید.با دست به او غذا ندهید، و از آنجایی که بوآ ها به کمک حس بویایی خود طعمه را تشخیص میدهند، دستان خود را بعد از تماس با طمعه بخوبی بشویید.

با تشکر از آقای علیرضا زمانی