روش بریل توسط مرد نابینایی به نام لویی بریل در سال ۱۸۲۹ به وجود آمد. او روشی را پایه گذاری کرد که به افراد نابینا فرصت خواندن و نوشتن می داد. الفبای بریل امروزه یکی از متداول ترین الفباهای مورد استفاده برای نابینایان است.

سیستم بریل از نقطه هایی تشکیل شده است. هر یک از حروف الفبا به وسیله ترکیبی از نقاط نمایش داده می شود. از آن جا که این ترکیب ها روی کاغذ سوراخ می شوند، به صورت نقاط برآمده ای ظاهر می شوند. شخص نابینا می تواند با حرکت دادن انگشتانش روی برآمدگی، نقطه ها یا همان حروف را بخواند و کلمات را هجی کند.

البته پیش از این سیستم های ابتدایی تری نیز برای خواندن نابینایان وجود داشت. به عنوان نمونه، حتی در گذشته ای دور چون سال ۱۵۱۷، حروف الفبا روی قطعاتی از چوب حکاکی شده بود ولی نقطه ضعف آن این بود که به هنگام نوشتن افراد نابینا نمی توانستند ببینند که چگونه حروف را می بایستی در کنار هم بگذارند و کلماتی را شکل بدهند.