درست از زمانی كه پسربچه عروسكی نه چندان زیبایی كنار فرد مهربان و مثبتی به نام «آقای مجری» برنامه را اجرا كرد، بسیاری دلباخته این عروسك شدند. 
كلاه قرمزی با ادب و متین بود و سادگی اش دل را می‌ربود. طرز صحبت كردن او نامتعارف بود و همین ویژگی او را منحصر به فرد كرده بود.
صمیمیت وسادگی و مهربانی این عروسك در كنار بازیگوشی‌اش او را به یك عروسك دوست‌داشتنی تبدیل كرد. 

حالا دیگر نزدیك به دو دهه از تولد كلاه قرمزی و پسرخاله می‌گذرد و حرفی گزاف نگفته‌ایم اگر بگوییم این دو عروسك و آقای مجری هنوز هم در اوج محبوبیت خود هستند.
بخصوص از نوروز دو سال گذشته و امسال كه ماجراهای كلاه قرمزی و پسرخالهبا حال و هوای نوروز پیوند خورد و آقای مجری عیدانه‌های زیبایی را برای بینندگان رقم زد. 

طنزی پاك و خانوادگی 
شاید بتوان یكی از نقاط قوت كلاه قرمزی را در این دانست كه برنامه‌ای برای تمام سنین است. او كودك درون تمام مخاطبان را بیرون می‌كشد و با مهارتی عجیب آنها را می‌خنداند. 
شاید نتوان این برنامه را به آن معنا جزو برنامه‌های طنز دانست، اما بی‌شك هنگام تماشای این برنامه خنده بر لبانمان می‌نشیند. 
مجموعه عروسك‌های كلاه قرمزی كه هر سال به تعداد آنها افزوده می‌شود هر كدام جنبه‌ای از موقعیت‌های طنز آلود را ایجاد می‌كند. 
از سال 89 بود كه غیر از كلاه قرمزی و پسرخاله عروسك‌های جدیدی با شخصیت‌های تازه و دوست داشتنی در برنامه و كنار كلاه قرمزی و آقای مجری حضور پیدا كردند. پسر عمه‌زا، گیگیلی، فامیل دور، ببعی، همساده و... از جمله این عروسك‌ها هستند. 
آنها علاوه بر این‌كه از نظر ظاهری قالب یكسانی داشتند، در چند صفت مشترك بودند: سادگی، بازیگوشی و ادب. 
همین چند ویژگی است كه كلاه قرمزی و دوستانش را میان خانواده‌ها محبوب كرد، به طوری كه مجموع این ویژگی‌ها طنزی پاك و خانوادگی را رقم می‌زند كه در حین خنداندن و بازیگوشی، نكات آموزنده‌ای را به كودكان تذكر می‌داد. اما آنقدر این نكات ظریف بیان می‌شود كه تقریبا هیچ كودكی احساس نمی‌كند این برنامه ساختگی است و هدفی آموزشی دارد. 
این‌كه بازیگوشی جزو صفات جدایی ناپذیر این عروسك‌های پنبه‌ای است هیچ وقت باعث نمی‌شود بدآموزی در میان آن یافت، چرا كه موقعیت‌های طنز در این مجموعه بسیار با دقت انتخاب شده و اگر بخواهیم صفتی به آن بدهیم پاك و خانوادگی بودن است.

نوآوری در خلق شخصیت‌های جدید
ایرج طهماسب و حمید جبلی را یك زوج هنری می‌دانند كه خیلی خوب همدیگر را كامل می‌كنند. آنها با خلق شخصیت‌های كلاه قرمزی و پسرخاله به شهرت رسیدند و همین عروسك‌ها به محصول هنری آنها تبدیل شد و از آن پس كلاه قرمزی به عنوان عروسكی محبوب و دوست داشتنی به بینندگان عرضه شد. 

آنها این موضوع را خوب فهمیدند كه نوآوری در ایجاد شخصیت‌های جدید، كنار گذاشتن شخصیت‌های قدیم نیست و به همین دلیل شخصیت‌هایی كه آرام آرام به این مجموعه اضافه شدند برای تكمیل شخصیت كلاه قرمزی بودند و نه حذف آن. در این میان باید اشاره كرد به اعتقاد نگارنده از مهم‌ترین نكات ایجاد محبوبیت این مجموعه، دقت در شخصیت‌پردازی‌های كاملا فكر شده، است. 

از آنجا كه شخصیت‌پردازی و جان دادن به عروسك‌های پارچه‌ای لازمه یك كار این چنینی است، گویی این زوج هنری خیلی خوب از عهده این كار برآمده است. تا آنجا كه ابتدای هر ویژه برنامه نوروزی، بینندگان ورود عروسكی را انتظار می‌كشند كه بیش از سال پیش او را سرگرم كند و هر بار نیز به همین صورت بوده است. 
در این میان می‌توان به شخصیت پردازی فامیل دور و آقای همساده اشاره كرد. فامیل دور در نوروز 90 به خانه‌ها آمد و همساده نوروز 91. 

فامیل دور از همان شخصیت‌هایی است كه جای تحلیل دارد. «فامیل» اسم كوچك او و «دور» فامیل اوست. قبل از هر چیز همین عجیب و غریب بودن اسم و فامیلش، شخصیت عجیب او را نشان می‌دهد. 

او خیلی ساده و مهربان است و با این‌كه سن و سالش از كلاه قرمزی بیشتر است اما شیطنت‌های كلاه‌قرمزی را دارد و خیلی هم بازیگوش است. لحن حرف زدن و تكیه كلام‌های مخصوص به خودش را دارد و خیلی‌ها معتقدند او بهترین صدای عروسك را دارد. 

علاقه و وسواس زیاد او به مقوله بی‌اهمیتی مثل «در» باعث شده است خیلی‌ها را بخنداند. او ترسوست و بیشتر اوقات هول می‌شود و دائما می‌خواهد بداند دیگران چه برداشتی از رفتار و كردار او دارند. 

او خیلی دوست داشتنی است و مثل همه عروسك‌ها از آقای مجری حساب می‌برد. فامیل دور را می‌توان یكی از بهترین شخصیت‌های مجموعه كلاه قرمزی دانست كه شخصیت‌پردازی كاملا حساب شده‌ای دارد. 

اما سال 91 با ورود عروسك جدیدی به برنامه كلاه قرمزی كه دائما می‌خندید این برنامه رونق دیگری پیدا كرد. این عروسك با لهجه شیرین شیرازی و قهقهه‌های ریز ریزش خیلی زود جای خود را میان بینندگان باز كرد.

حالا همه تكیه كلام‌های او را با همان لهجه شیرینش به كار می‌برند و می‌خندند؛«داغونم»، «له له». گویی شخصیت‌پردازی‌های این مجموعه بسیار دقیق و آگاهانه هستند. 

همساده از بلاهایی كه بر سرش آمده حرف می‌زند و خاطرات تلخش را بیان می‌كند، اما نحوه مواجهه با این همه بدآوردن‌ها تنها خنده است و بس.

او بی خیال است و بی آلایش و بسیار سرگرم كننده. در این میان ببعی و جیگر نیز به عنوان عروسك‌های حیوان در این مجموعه كاملا در نوع خود شخصیتی جداگانه و فكر شده دارند كه كنار دیگر مجموعه جمع ملایم و همسانی از عروسك‌های سرگرم كننده ساختند. 

طنزی ساده با اجرایی ساده
دور از انصاف است كه درباره مجموعه موفق كلاه قرمزی بنویسیم اما سخنی از آقای مجری به میان نیاوریم. بیشتر كسانی كه بیننده مجموعه كلاه قرمزی هستند در این نكته اتفاق نظر دارند كه آقای مجری خیلی ساده بازی می‌كند و در ظاهر بازی خاصی ندارد، اما همین نكته باعث قوت برنامه شده است. 

سادگی اجرا، طبیعی بودن آن را نشان می‌دهد. این حس به بیننده منتقل می‌شود كه آقای مجری به جای عروسك‌هایی بی جان با آدم‌های زنده‌ای كه هر كدام ویژگی‌های شخصیتی پیچیده‌ای دارند زندگی می‌كند و بینندگان زندگی پر از شادی و نشاط و سرزندگی را نظاره می‌كنند. 

همین ویژگی، صمیمیت و بی آلایش بودن این برنامه را می‌رساند كه البته از ویژگی‌های منحصر به فرد طنز جبلی و طهماسب است. امسال درست در روز 13 فروردین 91 این مجموعه دوست داشتنی با بینندگان خداحافظی كرد. 

آقای مجری قرار بود عروسك‌های دوست داشتنی را كه حالا 10 نفری شده بودند برای 13 به در به تفریح ببرد و قاب تلویزیون پر شده بود از عروسك‌های قد و نیم قدی كه دائما تكان می‌خوردند و نمی‌توانستند یك جا بایستند، چراكه شوق رفتن به پارك و بوستان و گشت و گذار، غم و رنج خداحافظی را از یادشان برده بود. اما بغض خیلی از بینندگان هنگام خداحافظی با این عروسك‌های بازیگوش تركید.